Αθήνα, 29 Νοεμβρίου 2012
Ομιλία Προέδρου του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελου Βενιζέλου στη συζήτηση στη Βουλή για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής
για τη διερεύνηση των συνθηκών που οδήγησαν στην προσφυγή στο ΔΝΤ
Κυρίες και κύριοι βουλευτές, θα αρχίσω ενημερώνοντας τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ τον κ. Τσίπρα, πως ευτυχώς για όλους μας η ιστορία δεν έχει τελειώσει. Η ιστορία γράφεται. Η ιστορία του τόπου τώρα θα κερδηθεί. Γιατί τώρα έχει δοθεί στην Ελλάδα η ευκαιρία να κερδίσει με στέρεο τρόπο το χαμένο έδαφος, να ξαναγίνει αυτοδύναμη, ουσιαστικά ισότιμη μέσα στην Ευρώπη.
Η ιστορία λοιπόν γράφεται τώρα. Και γράφεται από αυτούς που έχουν να πουν κάτι για το μέλλον.
Είναι η τρίτη αμήχανη και αποκαλυπτική ομιλία του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ που παρακολουθώ τις τελευταίες μέρες. Είχε προηγηθεί η ομιλία στο νομοσχέδιο για τα μέτρα, κατά τη διάρκεια της οποίας δεν μπόρεσε να διατυπώσει καμία αντιπρόταση, πλην του παραπλανητικού ή αφελούς ότι θα καταργηθεί το Μνημόνιο με ένα άρθρο.
Ακολούθησε η ομιλία στον προϋπολογισμό, χωρίς καμία πρόταση για το μοντέλο ανάπτυξης και το εθνικό παραγωγικό σχήμα της χώρας. Και τώρα η τρίτη κορυφαία ομιλία, γεμάτη θλίψη και εκνευρισμό γι' αυτό που έγινε. Για το γεγονός δηλαδή ότι υπήρξε μετά από 5 μήνες, μετά από μια μακρά και περίπλοκη διαπραγμάτευση, μια απόφαση του Eurogroup που δίνει την ευκαιρία στην Ελλάδα να σταθεροποιήσει τη θέση της και να προχωρήσει.
Έχω πει κι άλλη φορά ότι η βασική επιλογή της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, όλης της αντιπολίτευσης, αρχής γενομένης από την Αξιωματική που είναι απροκάλυπτη στο ζήτημα αυτό, είναι να επενδύει στο αδιέξοδο, στην καταστροφή, στον θάνατο της χώρας.
Αυτό έκανε και σήμερα ο κ. Τσίπρας ευθέως, δεν δίστασε. Υπονόμευσε και αυτή την προσπάθεια της χώρας εξ αρχής, στην έναρξή της. Έχει αποθαρρύνει και απειλήσει επενδυτές, έχει φροντίσει να ακυρώσει εκ προοιμίου την προσπάθεια για ιδιωτικοποιήσεις, που δεν είναι εκποίηση αλλά ευκαιρία για ανάπτυξη, επενδύσεις και δημιουργία θέσεων εργασίας.
Σήμερα έρχεται στην πραγματικότητα να υπονομεύσει το εγχείρημα της επαναγοράς ομολόγων προκειμένου να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα του χρέους. Για την ακρίβεια να επικαιροποιηθεί και να επιβεβαιωθεί η βιωσιμότητα του χρέους, που είχε διασφαλιστεί τον Φεβρουάριο στην ιστορική απόφαση του Eurogroup της 21ης Φεβρουαρίου. Αλλά στο μεταξύ, δυστυχώς, η χώρα έχασε έδαφος λόγω της μακράς διπλής προγραμματικής εκστρατείας, των λανθασμένων προγνώσεων της τρόικας για την ύφεση και βεβαίως, της πεντάμηνης δύσκολης διαπραγμάτευσης, κατά τη διάρκεια της οποίας η τρόικα ήταν αυτή που έπαιζε τεχνητή καθυστέρηση για να πιέσει την Ελλάδα και το έλεγα και το ξαναέλεγα σε όλους τους τόνους.
Αλλά στο όνομα τίνος μίλησε σήμερα ο κ. Τσίπρας; Ποιους ενοχλεί η επαναγορά; Γιατί είναι τόσο ενοχλημένος από το γεγονός ότι πρέπει να γίνει αυτή η προσπάθεια από την Ελλάδα στο όνομα του Eurogroup, στο όνομα των θεσμικών μας εταίρων όπως έγινε και το PSI; Εκπροσωπεί ο κ. Τσίπρας τα συμφέροντα των Hedge Funds τα οποία θέλουν να κερδοσκοπήσουν; Τους δίνει επιχειρήματα; Τους προτρέπει να μην πουλήσουν σε ευνοϊκή για την Ελλάδα τιμή;
Εκπροσωπεί τα συμφέροντα των τραπεζιτών που έχουν ενοχληθεί βαθύτατα για το PSI; Στοχοποιούν το ΠΑΣΟΚ και εμένα προσωπικά και έρχεται σήμερα και τους εκπροσωπεί στη νέα φάση της σύγκρουσης, λέγοντας ότι η επαναγορά είναι βλαπτική, χωρίς να ξέρει τους όρους με τους οποίους θα οργανωθεί; Στο όνομα ποιού;
Και πράγματι η γλώσσα είναι αποκαλυπτική. Ο λόγος και μάλιστα ο κοινοβουλευτικός είναι αμείλικτος, αποκαλύπτει τα πάντα. Η δική σας «ομερτά» ποια είναι κ. Τσίπρα; Υπάρχει εξ αντικειμένου μια «ομερτά», με αυτά τα ακραία συμφέροντα που επενδύουν στην πραγματικότητα στην ήττα της χώρας. Γιατί φυσικά στην προοπτική τους βλέπουν αυτό που έχασαν: τη δραχμή. Γιατί τη δραχμή τη θέλουν αυτοί που χρωστάνε πολλά μέσα και έχουν βγάλει πολλά έξω.
Φτάσατε σήμερα νομίζω στο έσχατο σημείο δημαγωγίας και παραπλάνησης. Τώρα μας εξήγησε για πρώτη φορά ο ΣΥΡΙΖΑ τι εννοούσε προεκλογικά με το moratorium στην πληρωμή του χρέους. Εννοούσε μια συμφωνία όπως αυτή που επιτεύχθηκε στο Eurogroup τη Δευτέρα, δηλαδή την παράταση του χρόνου εξόφλησης των δανείων και την επιμήκυνση της περιόδου χάριτος!!! Μα τέτοια πετύχαμε εμείς κατ’ επανάληψη και τον Ιούλιο του 2011 και κυρίως τον Οκτώβριο και τον Φεβρουάριο του 2011, όπως και τη μείωση των επιτοκίων. Τώρα έχουμε απλώς συμπληρώσεις και σωστές συμπληρώσεις, μικρότερα επιτόκια, μικρότερες προμήθειες, μεγαλύτερη περίοδο χάριτος περαιτέρω επιμήκυνση του χρόνου εξόφλησης των δανείων. Αυτό εννοούσατε; Όχι.
Εννοούσατε μονομερές moratorium. Εννοούσατε μονομερείς ενέργειες, καταγγελίες. Εννοούσατε αυτό που έχετε εξηγήσει: η χώρα να χρεοκοπήσει νομικά, να ακολουθήσουμε το δρόμο της Αργεντινής και νομίζω ότι ακούσατε πολλά σήμερα για την Αργεντινή, γιατί φευ, η Αργεντινή έχει ξαναγίνει αρνητικά επίκαιρη τις τελευταίες εβδομάδες.
Για να καταλάβετε τη διαφορά μεταξύ της συμφωνημένης και ασφαλούς λύσης που έχουμε ακολουθήσει και της επισφαλούς και επικίνδυνης οδού που έχετε εισηγηθεί και με την οποία έχετε φλερτάρει, γιατί δεν έχετε τίποτε υπεύθυνο και συγκεκριμένο να πείτε.
Η Κύπρος. Έχετε πλέξει κατ’ επανάληψη το εγκώμιο του Προέδρου Χριστόφια και εγώ το πλέκω το εγκώμιο, είναι φίλος μου. Ένας μεγάλος πολιτικός ηγέτης της υπεύθυνης Αριστεράς, του Κυπριακού Κομμουνιστικού Κόμματος, που θα βάλει την υπογραφή του στο Μνημόνιο. Γιατί δεν μπόρεσε να βρει άλλες λύσεις οι οποίες για την Κύπρο, σε απόλυτους αριθμούς, ήταν πάρα πολύ μικρές και πάρα πολύ εύκολες θεωρητικά. 2-3 δις από τη Ρωσία, από την Κίνα από τη διεθνή κεφαλαιαγορά. Δεν υπάρχουν όμως αυτά.
Πως μπορούσε να υπάρξει λύση στις ελληνικές δανειακές ανάγκες για την κάλυψη του χρέους μας, για την αναχρηματοδότηση και την εξυπηρέτηση του χρέους;
Άρα βλέπετε το ψέμα έχει κοντά ποδάρια, όπως λέει ο λαός μας. Και σας ενοχλεί το γεγονός ότι η χώρα πράγματι βγάζει βάρος χρέους από τους ώμους της.
Το PSI ήταν μια διαδικασία που αύξησε το χρέος; Το PSI είναι η μεγαλύτερη, στην παγκόσμια οικονομική ιστορία περικοπή χρέους, ύψους 50 ποσοστιαίων μονάδων του ΑΕΠ. Και έρχεται τώρα να προστεθεί περικοπή 20 ποσοστιαίων μονάδων και υπάρχει ανοιχτή υπόσχεση στην απόφαση του Eurogroup για περαιτέρω μείωση, με πολλούς και διάφορους τρόπους, χωρίς να κλείνει το ενδεχόμενο ακόμη και μείωσης των διακρατικών δανείων, ή των δανείων από το EFSF εφόσον αποκτήσει δυναμική η ελληνική οικονομία.
Το χρέος, το ξέρετε όλοι το ξέρει και ο κ. Τσίπρας αλλά δεν το λέει από το βήμα, είναι ένα κλάσμα, μια δυναμική, εξελίσσεται με γεωμετρική πρόοδο, αποκλιμακώνεται με την ίδια ταχύτητα με την οποία κλιμακώνεται. Εάν πράγματι πετύχουμε τα πρωτογενή πλεονάσματα που μπορούμε να πετύχουμε και αν μπούμε σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, αποκαθίσταται η μακροοικονομική εξίσωση που οδηγεί σε βιώσιμο χρέος και βιώσιμη χώρα.
Αυτό λέγαμε πάντα. Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να το λέω αυτό, από το Μάρτιο μέχρι τώρα. Kαι πράγματι θα έπρεπε και η Κυβέρνηση και η Ευρώπη να είναι πιο καλά και πιο έγκαιρα προετοιμασμένη σε σχέση με το μηχανισμό επαναγοράς. Αλλά έχουμε συμβούλους, έχουμε εμπειρία, έχουμε βούληση, έχουμε αποφασιστικότητα, θα πετύχουμε. Και θα μείνετε μόνοι σας. Πλήν Λακεδαιμονίων θα πετύχει η χώρα! Και δεν αναφέρομαι στους σημερινούς, βεβαίως, Λάκωνες.
Ζητάτε εξεταστική για το Μνημόνιο. Για ποιο Μνημόνιο, κυρίες και κύριοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, ζητάτε εξεταστική; Για το πρώτο και το δεύτερο που ψήφισε η Βουλή των Ελλήνων. Και το πρώτο είχε με κάποιον τρόπο εσωτερικής νομοθέτησης ψηφιστεί και το δεύτερο το ψήφισε εκ προοιμίου, δίνοντας εντολή να υπογραφούν οι δανειακές συμβάσεις. Γιατί δε ζητάτε Εξεταστική Επιτροπή απευθείας και για το τρίτο, σε τι διαφέρει το τρίτο;
Αλλά, το είπατε κι αυτό. Με προλάβατε, έχετε δικαιώσει το επιχείρημά μου εκ προοιμίου, σας ευχαριστώ. Με απαλλάσσετε από τον κόπο ανάπτυξης ενός επιχειρήματος. Μπράβο σας! Το κάνατε κι αυτό! Ζητάτε Εξεταστική Επιτροπή και για το τρίτο μνημόνιο!
Γιατί το ζητάτε αυτό; Επειδή εκτελούμε το νόμο του κράτους που ψήφισε η Βουλή των Ελλήνων με πολύ μεγάλη πλειοψηφία; Επειδή εφαρμόζουμε τη νωπή εντολή του ελληνικού λαού; Η ατυχία σας είναι ότι η κοινοβουλευτική διαδικασία τα έφερε έτσι ώστε η πρότασή σας να συζητείται τρεις μέρες μετά την απόφαση του Eurogroup.
Έρχεστε λοιπόν μετά από αυτή την απόφαση, μέσα σ’ ένα άλλο κλίμα και ζητάτε πολιτικές και ποινικές ευθύνες απ’ όλο το πολιτικό φάσμα. Και από το ΠΑΣΟΚ και από τη Νέα Δημοκρατία και από τη ΔΗΜΑΡ και από το ΛΑΟΣ, που σε μια φάση στήριξε την κυβέρνηση Παπαδήμου. Απ’ όλους λοιπόν.
Είδαμε τη μίζερη δήλωσή σας μετά την προχθεσινή απόφαση του Eurogroup. Είδαμε τη σημερινή απογοήτευσή σας. Άρα, από την πολιτική διαφωνία μετατοπίζεστε στην αναζήτηση πολιτικών και ποινικών ευθυνών.
Ξέρετε ποιο είναι το έσχατο σημείο κατάπτωσης του πολιτικού λόγου στη Αριστερά; Όταν ο πολιτικός λόγος μετατρέπεται σε εισαγγελικό.
Όσοι ήσαστε μεγάλοι και ώριμοι το 1989, δε χρειάζεστε επεξηγήσεις. Όσοι ήσαστε νεώτεροι και δεν έχετε την αίσθηση των στιγμών, των κρίσιμων ιστορικών στιγμών, σας παρακαλώ ν’ αναζητήσετε στοιχεία για το αδιέξοδο στο οποίο οδηγήθηκε σύμπασα η Αριστερά τότε λόγω της επιλογής της ποινικοποίησης της πολιτικής ζωής το 1989, με κεντρικό στόχο πάντα το ΠΑΣΟΚ, έστω κι αν αυτό είναι κοινοβουλευτικά και εκλογικά μικρότερο. Πάντα το ΠΑΣΟΚ είναι κάρφος στον οφθαλμό σας.
Γιατί φυσικά δεν έχετε πρωτογενή σχέση με τη μεγάλη πλειονότητα των ψηφοφόρων σας. Σας χρησιμοποίησαν ως εκλογικό όχημα για να δηλώσουν τη διαφωνία τους με το ΠΑΣΟΚ για λόγους ιστορικούς, κοινωνικούς, αλλά δεν είναι οι δικοί σας άνθρωποι. Γιατί δεν έχετε καμία επαφή με το μεγάλο όγκο της ελληνικής κοινωνίας.
Αυτά τα θέματα που ζητάτε να γίνουν αντικείμενο Εξεταστικής Επιτροπής τέθηκαν πριν από πέντε μήνες δυο φορές ευθέως, ως διλήμματα, στην κρίση του ελληνικού λαού.
Ο ελληνικός λαός τοποθετήθηκε σε σχέση με τις προτεινόμενες στρατηγικές διαχείρισης της κρίσης και εξόδου από αυτήν. Είπατε την άποψή σας και χάσατε. Η στρατηγική εφόδου εκλογικής του Ιουνίου απέτυχε και δε θα ξαναβρεθεί το momentum αυτό. Γιατί η χώρα αλλάζει και γιατί και οι συσχετισμοί θ’ αλλάξουν.
Χρειάζεται υπομονή. Εμείς την έχουμε. Θα κάνετε κι εσείς. Χρειάζεται επιμονή και συστηματικότητα. Θα την επιδείξουμε. Και όπως κατεβήκαμε μαζί με τη χώρα, το ξαναλέω για να το εμπεδώσετε, θ’ ανέβουμε μαζί με τη χώρα. Άρα τι κάνετε; Διαστρέφετε τη λειτουργία των δημοκρατικών και κοινοβουλευτικών θεσμών. Θέτετε εκ του πλαγίου ζήτημα αμφισβήτησης του κύρους της Βουλής, της νομιμοποίησης της κυβέρνησης και της κρίσης του εκλογικού σώματος πέντε μόλις μήνες μετά τις εκλογές.
Εμείς έχουμε μιλήσει με απόλυτη ευθύτητα και ειλικρίνεια προς το εκλογικό σώμα, δεν έχουμε κρύψει τίποτα. Δεν παρουσιάσαμε τίποτα εξωραϊσμένο και εύκολο. Μιλήσαμε για την ανάγκη να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα, για την ανάγκη επιμήκυνσης, για μια συμφωνημένη αναθεώρηση της σύμβασης, για την εφαρμογή της ρήτρας επιμήκυνσης λόγω βαθύτερης ύφεσης και είπαμε ότι χρειάζονται πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα, περικοπή δαπανών 11,5 δις.
Θα θέλαμε βεβαίως να έχουν «απλωθεί» στην τετραετία 2013-2016 καλύτερα, αλλά αυτό προέκυψε από τη διαπραγμάτευση. Γιατί οι ευρωπαϊκοί συσχετισμοί είναι συντηρητικοί και σκληροί και η Ευρώπη είναι μη ορθολογική. Το έχω πει κατ’ επανάληψη. Αλλά δεν είναι αντιδημοκρατικοί οι συσχετισμοί στην Ευρώπη. Είναι άβολοι για μας. Βαθιά συντηρητικοί, αλλά δημοκρατικά νομιμοποιημένοι στις μεγάλες χώρες. Γιατί οι λαοί έτσι ψηφίζουν. Και πρέπει να τους πείσουμε, σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, να ψηφίσουν διαφορετικά.
Ζητάτε ευθύνες. Γιατί; Γιατί η χώρα είναι όρθια; Γιατί έχουμε πάρει δάνειο 240 δισεκατομμυρίων; Γιατί κουρεύουμε το χρέος συνολικό κατά 146 δισεκατομμύρια μαζί με τις τελευταίες αποφάσεις; 146 δισεκατομμύρια χρέους, 70% του ΑΕΠ. Ακόμη κι αν υπήρχαν επαχθή στοιχεία, όπως λέει ο κ. Καμμένος, αυτά έχουν προ πολλού διαγραφεί από το χρέος. Ποια άλλη χώρα συναινετικά, με ασφάλεια, διαγράφει χρέος 70 μονάδων του ΑΕΠ;
Πρέπει ν’ απολογηθούμε για τη μείωση επιτοκίων, για την περίοδο χάριτος όπως σας είπα; Γιατί πήραμε 75 δισεκατομμύρια μεταξύ Μαρτίου και Μαΐου μέσα σε προεκλογική περίοδο, για τη δόση των 44 δισεκατομμυρίων που θα πάρουμε μέχρι το Μάρτη; Γιατί με την ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών δε σώζουμε τους τραπεζίτες, όπως κάποιοι θα ήθελαν, αλλά το τραπεζικό σύστημα, τις καταθέσεις, τις χορηγήσεις, τη ρευστότητα στην οικονομία, τις επενδύσεις, τη δημιουργία θέσεων εργασίας; Ζητάτε ευθύνες γιατί; Γιατί δεν σας κάναμε τη χάρη ν’ αποτύχουμε;
Το άθλιο δημαγωγικό σόφισμά σας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι που εξανίστασθε, είναι ότι εμείς θέλαμε ή θέλουμε, να επιβάλλουμε εισοδηματικές περικοπές. Θέλαμε ή θέλουμε να κόβουμε μισθούς και συντάξεις, ή να ψηφίζουμε φορολογικές επιβαρύνσεις. Μα σοβαρολογείτε; Ήταν ή είναι αυτό η βούλησή μας;
Η δημοσιονομική προσαρμογή γίνεται κατ’ ανάγκη, σε μικρό χρόνο μέσα σε προκυκλικές συνθήκες, δηλαδή παράλληλα με βαθιά σωρευτική ύφεση. Γιατί αυτό πράγματι μας επιβάλλεται έξωθεν από τους πιστωτές μας. Γιατί δε μπορούμε να επιβιώσουμε χωρίς αυτά τα δάνεια και είμαστε υποχρεωμένοι να ενταχθούμε σ’ έναν δύσκολο ευρωπαϊκό και διεθνή συσχετισμό, με προοπτική όμως επανόδου στην αυτοδυναμία και την ουσιαστική ισοτιμία.
Εάν μπορούσαμε να κάνουμε διαφορετικά, δε θα απλώναμε τη δημοσιονομική προσαρμογή σε μια δεκαετία; Δε θα περιμέναμε να έρθουν συνθήκες θετικών ρυθμών ανάπτυξης για να επιβάλλουμε περικοπές στις δαπάνες; Θέλαμε εμείς να δυσαρεστήσουμε μεγάλα κοινωνικά στρώματα, ανθρώπους δικούς μας, παραδοσιακά δεμένους με την παράταξή μας;
Είναι τελείως διαφορετικά τα πράγματα βεβαίως στις διαρθρωτικές αλλαγές, στις αλλαγές που θα κάνουν την Ελλάδα κανονική χώρα, κανονικό κράτος, κανονική κοινωνία, κανονική οικονομία. Και αν δεν είχαμε παράλληλα περικοπές εισοδηματικές και φορολογικές επιβαρύνσεις, θα είχαμε φυσικά πολύ μεγαλύτερη κοινωνική στήριξη στις διαρθρωτικές αλλαγές.
Αλλά δυστυχώς ο χρόνος έχει πυκνώσει και πρέπει να κάνουμε μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα όλα όσα δεν κάναμε, αλλά τώρα τα κάνουμε.
Μήπως δεν ξέρουμε τι τραβάει ο κόσμος, τι σημαίνει ανεργία, τι σημαίνει να κινδυνεύει η επιχείρησή σου να κλείσει, τι σημαίνει να χάνεις προγραμματισμένο εισόδημα και να έχεις δόσεις να εξυπηρετήσεις για στεγαστικό ή καταναλωτικό δάνειο;
Πιστεύετε ότι είναι τυχαίες οι προτάσεις μας για τους ανασφάλιστους, για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά; Πρακτικές όμως και συγκεκριμένες, όχι λόγια του αέρα από τον καναπέ της αντιπολίτευσης, στη μάχη για τη σωτηρία της χώρας και τη διαχείριση και υπέρβαση της κρίσης.
Πείτε του όμως του πολίτη, με θάρρος, τι θα συμβεί αν βγούμε εκτός ευρωπαϊκού πλαισίου ή αν μπορούμε να εφαρμόσουμε άλλη πολιτική εντός ευρωπαϊκού πλαισίου. Έχετε δύο κορυφαία στελέχη σας στο ΣΥΡΙΖΑ, που έχουν μιλήσει με ευθύτητα, απροκατάληπτα.
Ο κ. Λαφαζάνης πιστεύει ότι μόνον η έξοδος από το ευρώ και η επάνοδος στη δραχμή δίνει λύση και ο κ. Αλαβάνος, ο προκάτοχός σας κ. Τσίπρα, είπε προχθές με πολύ μεγάλη σαφήνεια «Ή θα μείνουμε στην Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση με πρόγραμμα προσαρμογής ή πρέπει να φύγουμε και από την Ευρωζώνη και από την Ευρωπαϊκή Ένωση». Και τι θα γίνει στο λαό μας, εάν συμβεί αυτό; Πολύ μεγαλύτερη φτώχια, πολύ μεγαλύτερες περικοπές, δυστυχία, ανεργία, αδιέξοδο. Η Ελλάδα θα γίνει Αλβανία των ημερών του υπαρκτού σοσιαλισμού.
Και ποια είναι η αντιπρόταση; Καμία αντιπρόταση, ούτε και σήμερα. Τσαμπουκάδες στους παρόντες ευρωπαϊκούς συσχετισμούς δεν χωράνε, γιατί μπορεί να απειλείς με ολοκαύτωμα και μπορεί αυτοί να πάθουν πολύ μεγάλη ζημιά, αλλά εσύ θα έχεις καταστραφεί πρώτος, λαμπρός μέσα στις φλόγες που σε καίνε.
Αυτό προτείνετε στον ελληνικό λαό, να γίνει μάρτυρας για την αλλαγή των συσχετισμών στην Ευρώπη. Μπορεί να βελτιωθούν οι συσχετισμοί στην Πορτογαλία, την Ιταλία, τη Γαλλία, αλλά ο Έλληνας πολίτης θα έχει μαρτυρήσει πραγματικά.
Πάω όμως και πιο κάτω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΣΥΡΙΖΑ και της υπόλοιπης Αντιπολίτευσης. Αναζητάτε ευθύνες για ένα παρελθόν, για μία κατάσταση που οδήγησε στον δημοσιονομικό εκτροχιασμό, αλλά αγωνίζεστε αυτή η κατάσταση να μείνει αλώβητη.
Αναζητάτε ευθύνες για την κρίση, ενώ αγωνίζεστε να διατηρηθούν οι διαρθρωτικές αιτίες της κρίσης.
Αναζητάτε ευθύνες για τη διαχείριση της κρίσης, ενώ δεν έχετε καμία αντιπρόταση, πλην του χάους και του θανάτου της χώρας.
Θέλετε καταλογισμό ευθυνών, γιατί η χώρα στέκεται όρθια με τραύματα και δυσκολίες, ενώ επενδύετε στο θάνατο και την καταστροφή.
Είμαστε υπερήφανοι για το βάρος που σηκώσαμε και σηκώνουμε. Ναι, έγιναν λάθη, να τα προσδιορίσουμε όμως ποια είναι πριν και ποια μετά τις εκλογές του 2009, ποια είναι ελληνικά και ποια ευρωπαϊκά, ποια είναι πολιτικά και ποια είναι κοινωνικά ή ιστορικά. Εκτός κι αν ευθύνες έχει μόνον το πολιτικό σύστημα και μόνον η εκάστοτε Κυβέρνηση.
Να αξιολογήσουμε και τις τρεις διαπραγματεύσεις υπό το πρίσμα της δυσκολίας της τελευταίας διαπραγμάτευσης, για να καταλάβουν όλοι πόσο δυσκολότερες ήταν οι δύο προηγούμενες, που είχαν πολύ μεγαλύτερο αντικείμενο οικονομικό και δημοσιονομικό.
Ή μήπως δεν ήταν πρόβλημα και στοιχείο της κρίσης το αρχικό ετερόκλητο αντιμνημονιακό μέτωπο, που εξέθρεψε έναν τρόπο σκέψης που εκφασίζει την κοινωνία;
Δεν υπάρχει καμιά ευθύνη συνδικαλιστική ή κοινωνική, των κομμάτων της Αριστεράς; Δε χρειάζεται ιστορική αυτοσυνειδησία για τον τρόπο που συγκροτήθηκε η Ελλάδα ως κράτος οικονομία και κοινωνία; Δεν πρέπει να μιλήσουμε για την ύπαρξη δύο επιπέδων, ενός τυπικού κι ενός άτυπου, σε όλες τις λειτουργίες της χώρας, οικονομία - παραοικονομία, πολιτική - παραπολιτική, παιδεία - παραπαιδεία, δημοσιογραφία - παραδημοσιογραφία;
Δεν πρέπει πράγματι να διερευνήσουμε πολιτικά τη λειτουργία των μηχανισμών διαχείρισης της σχέσης κράτους - τραπεζών ναι, τον τρόπο παροχής των εγγυήσεων του δημοσίου, τη διαχείριση των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, την απουσία αναλογιστικών μελετών, τις αμέριμνες και αστόχαστες παροχές αλλά και διεκδικήσεις, τα κρυφά προνόμια που ακόμη στεγάζετε και υποστηρίζετε πολιτικά, κυρίες και κύριοι Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ; Τις αντιδράσεις στις διαρθρωτικές αλλαγές, την έλλειψη θεσμών αξιολόγησης;
Μιλάτε για τις ολυμπιακές δαπάνες, αλλά δε λέτε ποια ήταν τα έσοδα και δε λέτε ποιο ήταν το μακροοικονομικό όφελος της χώρας και τι υποδομές έχουν μείνει στη χώρα, για να αποσβεστούν τα υπόλοιπα 40 χρόνια.
Αυτά όμως δεν είναι έργο εξεταστικών επιτροπών, αλλά μιας διαδικασίας πολιτικής και κοινωνικής αυτογνωσίας, που θα μας οδηγήσει σε ένα θεμελιωμένο εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης.
Γιατί χρειαζόμαστε πράγματι στοιχεία από την Τράπεζα της Ελλάδος, την Επιτροπή Παρακολούθησης του Προϋπολογισμού της Βουλής, την ΕΛΣΤΑΤ, το ΚΕΠΕ, την Εθνική Αναλογιστική Αρχή, το Eurostat, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, τον ΟΟΣΑ, αλλά όχι για να βγάλουμε τα μάτια μας και τα μάτια της χώρας, για να οργανώσουμε την οριστική έξοδο από την κρίση.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, η σύγκρουση είναι και πάλι παρούσα. Από τη μια μεριά έχουμε τη φωνή του παρελθόντος, τη φωνή του εθνικού διχασμού, της συντηρητικής οπισθοφυλακής, του αδιεξόδου. Η άλλη επιλογή είναι η φωνή του μέλλοντος, η φωνή της εθνικής ενότητας, της κοινωνικής συνοχής και της προοπτικής ανάκαμψης.
Οι λεπτομέρειες είναι κρίσιμες, το είπα, αλλά η γενική εικόνα είναι θετική, έχουμε μία νέα αφετηρία και πρέπει να την αξιοποιήσουμε στο έπακρο. Άρα λοιπόν εμείς έχουμε κάνει την επιλογή μας, η επιλογή είναι να διαμορφώσουμε τις προϋποθέσεις της εθνικής ανάκαμψης, τις εσωτερικές προϋποθέσεις και η πρώτη προϋπόθεση είναι η σταθερότητα η πολιτική και η κυβερνητική.
Εμείς είμαστε ως ΠΑΣΟΚ, εγγυητές και της πολιτικής και της στρατηγικής σταθερότητας της χώρας και είμαστε υπερήφανοι γιατί είμαστε όρθιοι και γιατί θα ανέβουμε μαζί με τη χώρα.
2012-11-29. Ομιλία για σύσταση εξεταστικής επιτροπής για το μνημόνιο from Evangelos Venizelos on Vimeo.
