11 Ιουνίου 2005, Θεσσαλονίκη


Σήμερα, αύριο και το μεθεπόμενο Σαββατοκύριακο ολοκληρώνεται η περιφερειακή συγκρότηση του ΠΑΣΟΚ. Περιφερειακή συγκρότηση σημαίνει βεβαίως ανάληψη ευθυνών σε περιφερειακό επίπεδο. Το Περιφερειακό, Νομαρχιακό και Δημοτικό ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να επιτελέσει το ρόλο του ως επίπεδο οργάνωσης ενός σύγχρονου ανοικτού, συλλογικού, μαζικού, δημοκρατικού και γοητευτικού κόμματος, εάν οι οργανώσεις μας δεν χειραφετηθούν.

Εάν δεν αποκτήσουν υψηλό βαθμό πολιτικής και κοινωνικής αυτοσυνειδησίας και αν δεν μπορέσουν, με αυθεντικότητα, να εκφράσουν την ψυχή του ΠΑΣΟΚ σε Περιφερειακό, Νομαρχιακό και Δημοτικό επίπεδο. Το στοίχημα είναι δύσκολο. Η ευθύνη που μετακυλύεται στο ΠΑΣΟΚ της περιφέρειας είναι πάρα πολύ μεγάλη και φυσικά δεν αρκεί να υπάρχουν οργανωτικές δομές, χρειάζεται αναγνώριση της ουσιαστικής πολιτικής αρμοδιότητας των οργάνων αυτών στο επίπεδό τους και χρειάζεται και χρηματοδότηση. Όχι μόνο αυτοχρηματοδότηση των οργανώσεων της περιφέρειας, αλλά και μεταφορά πόρων μαζί με τη μεταφορά αρμοδιοτήτων.

Είναι πραγματικά αδιανόητο, αν σκεφτεί κανείς ψύχραιμα και μακροπολιτικά το ζήτημα, το ΠΑΣΟΚ να έχει επενδύσει επί τόσα χρόνια τόσο πολύ στην ιδέα της αποκέντρωσης και της αυτοδιοίκησης και το ίδιο, ως εσωτερική οργάνωση κομματική, να είναι ένα συγκεντρωτικό κόμμα και να έχει βαθμό αποκέντρωσης και βαθμό αυτοδιοίκησης ασύγκριτα μικρότερο από αυτόν που υπάρχει στο κράτος και από αυτόν που διεκδικούμε για το κράτος. Τα όργανα όμως τα Περιφερειακά, Νομαρχιακά και τα Δημοτικά πρέπει να αντιστοιχούν σε πραγματικά επίπεδα αναπτυξιακής δραστηριότητας, οικονομικής ζωής και πολιτικής δράσης. Υπάρχουν οι εκλογικές περιφέρειες που είναι μια πραγματικότητα που κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει και βεβαίως υπάρχουν οι Περιφέρειες οι Διοικητικές της χώρας και οι Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις.

Το ΠΑΣΟΚ της Κεντρικής Μακεδονίας οφείλει να έχει άποψη για το μοντέλο ανάπτυξης όλης της περιφέρειας με δεδομένο τον όγκο και το ρόλο του πολεοδομικού συγκροτήματος της Θεσσαλονίκης, που πρέπει από συγκριτικό μειονέκτημα για τις εκτός Θεσσαλονίκης περιοχές να μετατραπεί σε συγκριτικό πλεονέκτημα.

Εμείς συζητούμε σήμερα εδώ, αλλά παράλληλα διεξάγεται ένα συνέδριο της περιφέρειας για την ανάπτυξη της Κ. Μακεδονίας, για τη συμβολή των 15 μηνών στην ανάπτυξη της περιφέρειας, συμβολή μηδενική. Και σε επίπεδο ιδεών και σε επίπεδο χειρισμών. Άρα το ΠΑΣΟΚ οφείλει να συγκροτηθεί όχι μόνον ευκαιριακά, εν όψει των επικείμενων δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών, αλλά με συνείδηση μακρού ιστορικού χρόνου, να ασχοληθούν τα όργανά μας όχι μόνο με τα εσωτερικά πολιτικά προβλήματα, αλλά με τα προβλήματα του κόσμου και με το μοντέλο ανάπτυξης της περιφέρειας. Αυτό είναι το πρώτο, κατά τη γνώμη μου, σημείο που πρέπει να εξέλθει από την αίθουσα αυτή ως θέση του ΠΑΣΟΚ της Κεντρικής Μακεδονίας.

Δεύτερο σημείο η οργάνωση του ΠΑΣΟΚ. Είναι όρος αναγκαίος αλλά όχι επαρκής. Βεβαίως και πρέπει το ΠΑΣΟΚ να είναι οργανωμένο σε όλα τα επίπεδα με άψογο, λειτουργικό, δημοκρατικό, ειλικρινή τρόπο, γνήσια δημοκρατικό. Αλλά αυτό δεν αρκεί. Τον αέρα στα πανιά δεν τον δίνει η οργανωτική λειτουργία. Η μουσική εσωτερικού χώρου. Τον αέρα στα πανιά ενός κόμματος τον δίνει ο πολιτικός λόγος. Η έμπνευση, η αγωνιστικότητα, η ιδεολογική σαφήνεια, η πολιτική πρόταση. Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να είναι ένα κόμμα αναμφισβήτητης κοινωνικής ευαισθησίας, αυταπόδεικτης πολιτικής αξιοπιστίας, κυβερνητικής ικανότητας. Αλλά αυτό που πρωτίστως δοκιμάζεται, αυτό που πρέπει να κερδίσουμε ως στοίχημα είναι η ιδεολογική καθαρότητα, δηλαδή η καθαρότητα των προθέσεων του ΠΑΣΟΚ. Κανείς δεν αμφισβητεί τη διαχειριστική επάρκεια. Κανείς δεν αμφισβητεί την ικανότητα διατύπωσης και εφαρμογής επιμέρους πολιτικών. Αυτό που τίθεται υπό αμφισβήτηση εδώ και χρόνια είναι οι προθέσεις του ΠΑΣΟΚ, όπως είχα την ευκαιρία να πω και στο συνέδριό μας. Πρέπει λοιπόν να μην υπάρχουν ίχνη επαμφοτερίζοντος λόγου στο ΠΑΣΟΚ.

Το ΠΑΣΟΚ είναι ένα αυθεντικό, λαϊκό κόμμα, ένα κόμμα των μη προνομιούχων της σημερινής εποχής, ένα κόμμα που έχει πραγματικά πατριωτικά χαρακτηριστικά με τη σημερινή έννοια του όρου που απαιτεί γνώση, ψυχραιμία, ικανότητα διαπραγμάτευσης και σχέδιο. Το ΠΑΣΟΚ ήταν και είναι πάντα, όπως το ήθελε ο Ανδρέας Παπανδρέου και όπως το ήθελε ο κόσμος που συσπειρώθηκε γύρω από το ΠΑΣΟΚ, ένα ριζοσπαστικό κόμμα, ένα κόμμα του κοινωνικού, πολιτικού, και αναπτυξιακού ριζοσπαστισμού. Και πρέπει να είναι -όπως έχει πει η νέα διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ που επικαιροποιεί τη διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη, που τη φέρει στην επιφάνεια και που ψηφίστηκε ομόφωνα από το συνέδριο του Μαρτίου- ένα κόμμα που εκφράζει πάντα το κίνημα των περιφερειών, το κίνημα της αποκέντρωσης, το κίνημα κατά των ανισοτήτων, της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού. Αυτός ο αστερισμός ιδεών που είναι ουσιαστικά ο αστερισμός ιδεών της ευρωπαϊκής σοσιαλιστικής αριστεράς έχει σε προέχουσα και κυρίαρχη θέση αναδείξει την ιδέα του ευρωπαϊκού κοινωνικού δημοκρατικού κράτους δικαίου.

Εμείς γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά ότι η αγορά από μόνη της παράγει ανισότητες, καταλύει τον υγιή ανταγωνισμό, παράγει ουσιαστικά βία και αυταρχισμό. Η κοινωνία από μόνη της δεν είναι ούτε δίκαιη ούτε κοινωνική. Παράγει και αυτή ανισότητες. Παράγει βίαια φαινόμενα. Παράγει ρατσισμούς και ξενοφοβίες. Ποιος ανακόπτει τη ροπή της κοινωνίας και της αγοράς; Η πολιτική. Γιατί η πολιτική και η δημοκρατία;

Γιατί η ισότητα και η καθολικότητα της ψήφου μπορούν να μετατρέψουν μια κοινωνία άνιση και αντικοινωνική σε μια πολιτική κοινωνία η οποία έχει όραμα έχει ευαισθησίες και έχει έναν στόχο για το μέλλον, ένα σχέδιο για το μέλλον. Τι σημαίνει όμως ότι μεσολαβεί η πολιτική και μια κοινωνία με άνισες και άδικες και βίαιες ροπές μετατρέπεται σε πολιτισμένη και πολιτική κοινωνία; Ότι χρειαζόμαστε ένα κράτος δικαίου το οποίο να λειτουργεί και να σέβεται τον πολίτη και τα δικαιώματά του και ένα κοινωνικό κράτος, που να λειτουργεί όχι μόνο με ρυθμίσεις και παροχές, αλλά και με ανακατανομή του πλεονάσματος.

Το ΠΑΣΟΚ δεν πρέπει να απαντά σε διλήμματα που τίθενται έξωθεν, κατά τρόπο αναγκαστικό. Το ΠΑΣΟΚ είναι εναντίον ενός αναποτελεσματικού, γραφειοκρατικού, ανίκανου, σπάταλου και διεφθαρμένου κράτους σε όλα τα επίπεδα, από το υψηλότερο μέχρι το χαμηλότερο. Αλλά είναι αναφανδόν υπέρ ενός κράτους δικαίου που σέβεται τον πολίτη, τον εξυπηρετεί και έχει ικανότητα διαχείρισης των κρίσεων από τις πλημμύρες και τους σεισμούς μέχρι την ασφάλεια των συνόρων της χώρας και υπέρ  ενός κοινωνικού κράτους που έχει την ικανότητα να ξεπεράσει τη δημοσιονομική του κρίση, τη δημογραφική του κρίση που μπορεί να λειτουργήσει, όπως είπα, ρυθμιστικά, παροχικά και αναδιανεμητικά. Και στο κάτω κάτω -όπως είπα και στο Πολιτικό Συμβούλιο στην προχτεσινή συνεδρίαση -αυτή είναι η «μαγκιά» των ευρωπαϊκών σοσιαλιστικών κομμάτων εξουσίας. Να καταφέρουν να συνδυάσουν όλους αυτούς τους στόχους. Τη δημοσιονομική ισορροπία, τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, την υπέρβαση της κρίσης του κοινωνικού κράτους και την ολοκλήρωσή του και την αντοχή του απέναντι στις πιέσεις του νεοφιλελευθερισμού. Και βεβαίως πρέπει όλα αυτά να συντίθενται σε ένα μοντέλο ανάπτυξης, το οποίο πρέπει να δούμε με σαφήνεια ποιο είναι.

Το ΠΑΣΟΚ δεν φλερτάρει ανάμεσα στο κεντροευρωπαϊκό μοντέλο, το σκανδιναβικό μοντέλο και το ιρλανδοβρετανικό μοντέλο. Ξέρει πολύ καλά ότι δεν έχει διλήμματα. Εάν δηλαδή λέμε ότι στόχος μας είναι, για παράδειγμα, το σκανδιναβικό μοντέλο, να το πιστέψουμε και να το προωθήσουμε. Και να ξέρουμε ότι αυτό που εννοούμε συνεπάγεται ευθύνες και μας επιβάλει να πάρουμε μια σειρά από μέτρα. Οι πολίτες λοιπόν θέλουν από εμάς να έχουμε καθαρότητα και σαφήνεια. Δεν χρειάζεται να έχουμε πλήρη απάντηση σε όλα. Αλλά θα πρέπει να έχουμε ιδεολογική αναφορά. Και βεβαίως πολιτική αναφορά. Αυτό φάνηκε τις τελευταίες ημέρες. Και η επιτυχημένη εμφάνιση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, του Γιώργου Παπανδρέου, χτες στη Βουλή, οφείλεται στο γεγονός ότι έδωσε το στίγμα μιας μαχητικής, υπεύθυνης και ιδεολογικά και πολιτικά καθαρής αντιπολίτευσης που οριοθετεί τις γραμμές. Οι μεγάλες πολιτικές κρίσεις των πολιτικών συστημάτων στην Ευρώπη, η κρίση αντιπροσώπευσης, δηλαδή ουσιαστικά η κρίση πολιτικής επάρκειας των συστημάτων μεγάλων χωρών, όπως η Γαλλία και η Ολλανδία, που φάνηκε στα τελευταία ηχηρά όχι κατά του Ευρωπαϊκού Συντάγματος, μας επιβάλει να ξανακούσουμε με προσοχή τον κοινωνικό κορμό του ΠΑΣΟΚ. Να ακούσουμε τη φωνή της κοινωνίας των πολιτών, που είναι κοινωνία πολιτών και όχι ιδιωτών και να εκφράσουμε το αίσθημα της κοινωνίας οργανώνοντάς το πολιτικά, γιατί εάν δεν το οργανώσουμε εμείς πολιτικά θα ξεπεραστεί ουσιαστικά το σύνολο του πολιτικού συστήματος της χώρας.

Και έχουμε ευθύνη, η οποία δεν είναι μόνο ευθύνη έναντι της παράταξης που πρέπει να κερδίσει τις εκλογές και να κυβερνήσει, αλλά είναι ευθύνη έναντι του τόπου. Άρα στα μεγάλα τρέχοντα θέματα πρέπει οι απαντήσεις μας να είναι σαφείς και οι ερωτήσεις που απευθύνουμε προς τον κ. Καραμανλή να είναι σαφείς. Το ΠΑΣΟΚ πιστεύει για τις διαρθρωτικές αλλαγές ,ότι πιστεύει ο πολίτης ότι είναι διαρθρωτική αλλαγή. Διαρθρωτική αλλαγή είναι κάθε αλλαγή που προσφέρει στον πολίτη καλύτερες υπηρεσίες, φτηνότερες υπηρεσίες, μεγαλύτερο σεβασμό, περισσότερες ευκαιρίες για τη δική του ανάπτυξη και προκοπή, περισσότερες θέσεις εργασίας,  ισχυρότερο αίσθημα ασφάλειας και δικαιοσύνης. Εάν δεν υπάρχει αυτό το αποτέλεσμα δεν υπάρχει διαρθρωτική αλλαγή. Από τα μικρά μέχρι τα μεγάλα. Κάποτε διαρθρωτική αλλαγή ήταν το ΕΣΥ. Τώρα διαρθρωτική αλλαγή είναι να περιορίσουμε τις ιλιγγιώδεις ιδιωτικές δαπάνες στο χώρο της υγείας και τη βαθιά ανισότητα που υφίσταται το Εθνικό Σύστημα Υγείας σε σχέση με τον ιδιωτικό τομέα. Άρα έχουμε υποχρέωση να κάνουμε μια νέα διαρθρωτική αλλαγή. Αλλά και σε μικρότερα θέματα.

Διαρθρωτική αλλαγή δεν είναι να παραδώσεις τον ΟΤΕ συσκευασμένο σε συσκευασία δώρου, σε ένα στρατηγικό επενδυτή ο οποίος θα ηγεμονεύσει στην αγορά και της σταθερής και της κινητής τηλεφωνίας. Διαρθρωτική αλλαγή είναι αυτό που κάναμε εμείς όταν δώσαμε, -και ήμουν εγώ υπουργός Μεταφορών συμπτωματικά-την τρίτη άδεια της κινητής τηλεφωνίας της COSMΟΤΕ στον ΟΤΕ γιατί η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη είχε αποκλείσει τον ΟΤΕ από την κινητή τηλεφωνία, δηλαδή από την πιο δυναμική, αναδυόμενη αγορά στις αρχές της δεκαετίας του’90. Και όταν μπήκε και η CΟSΜΟΤΕ στην αγορά έπεσαν οι τιμές, έγινε υγιής ο ανταγωνισμός και εξαπλώθηκε η κινητή τηλεφωνία παράγοντας θέσεις εργασίας.

Διαρθρωτική αλλαγή δεν είναι η πλουσιοπάροχη έξοδος που λέγεται ´´εθελουσία έξοδος´´ ορισμένων εργαζομένων, αλλά η διάσωση των ασφαλιστικών ταμείων. Διαρθρωτική αλλαγή δεν είναι να γονατίζεις μπροστά στο αναλογιστικό ψεύδος και την αναλογιστική τρομοκρατία, δηλαδή στους διάφορους παπαγάλους οι οποίοι λένε, χωρίς καμία τεκμηρίωση, ότι καταρρέει το ασφαλιστικό σύστημα αύριο, μεθαύριο ή μετά από πέντε χρόνια. Διαρθρωτική αλλαγή είναι πρωτίστως να σκέφτεσαι με βάση αναλογιστικές μελέτες. Και ότι κάνεις να το έχεις μετρήσει. Ο κ. Καραμανλής δεν δικαιούται να μιλάει για διαρθρωτικές αλλαγές όταν δεν έχει σχέδιο ούτε για τον ΟΤΕ, ούτε για το ΤΑΠ ΟΤΕ, ούτε για την ένταξη του ΤΑΠ ΟΤΕ στο ΙΚΑ. Δεν δικαιούται να μιλάει για διαρθρωτικές αλλαγές όταν δεν μπορεί να οργανώσει ένα νέο επικουρικό ταμείο των τραπεζοϋπαλλήλων με νόμο, εφόσον υπάρχουν συλλογικές συμβάσεις εργασίες, οι οποίες είναι συνταγματικά κατοχυρωμένες και πρέπει να γίνουν σεβαστές. Μπορεί ο κ. Βουρλούμης να έχει σχέδιο για τον ΟΤΕ. Μπορεί οι τραπεζίτες να έχουν σχέδιο για την τραπεζική αγορά, αλλά η κυβέρνηση   σχέδιο για την εθνική οικονομία και για την ανάπτυξη της χώρας και για την κοινωνική δικαιοσύνη δεν έχει.

Το ΠΑΣΟΚ οφείλει αυτό και να το εντοπίσει, αλλά οφείλει επίσης να αντιτάξει και τη δική του αντίληψη. Εμείς λοιπόν δεν λέμε πράγματα τα οποία είναι ανεφαρμόστα ή παλαιολιθικά. Το να πεις ότι θέλω ο ΟΤΕ να προσφέρει καθολική υπηρεσία φτηνή και καλή σε όλους τους Έλληνες και σε όλες τις περιοχές είναι υποχρέωση του κράτους και κάθε κυβέρνησης, δεξιάς, αριστερής και κεντρώας. Το να πεις ότι θα υπάρχει πάντα έντονο δημόσιο ενδιαφέρον για την επιχείρηση αυτή, είναι κοινωνική υποχρέωση. Το να πεις ότι το  πρόβλημα δεν είναι ο στρατηγικός επενδυτής αλλά το στρατηγικό σχέδιο ανάπτυξης, είναι το αυτονόητο που πρέπει να αποδεχθούμε.

Και το ίδιο, για να μην σας κουράζω, ισχύει και με τις εργασιακές σχέσεις. Δεν είναι δυνατόν να τίθεται στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ ερώτημα στατιστικού χαρακτήρα εάν είμαστε υπέρ ή κατά της μονιμότητας στο δημόσιο. Γιατί η μονιμότητα στο δημόσιο -δηλαδή για όσους κατέχουν οργανικές θέσεις δημοσίων υπαλλήλων και λειτουργών- είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη στο άρθρο 103 και αυτό είναι ένα επίτευγμα του Ελευθερίου Βενιζέλου. Είναι ένα επίτευγμα του 1911. Είναι ένα επίτευγμα που θεωρείται αυτονόητο σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Για την ουδετερότητα της δημόσιας διοίκησης, για τη συνεχή λειτουργία της δημόσιας διοίκησης και για να μην γίνεται κόλαση το κράτος σε κάθε αλλαγή κυβέρνησης. Στον ευρύτερο δημόσιο τομέα δεν υπάρχει και δεν υπήρχε ποτέ μονιμότητα με τη συνταγματική έννοια του όρου. Υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου. Ακόμη και εκεί όπου κάποιοι είχαν συμβάσεις ορισμένου χρόνου 35ετούς διάρκειας, το κοινοτικό δίκαιο επιβάλει το χαρακτηρισμό τους ως αορίστου χρόνου. Υπάρχουν όμως συλλογικές συμβάσεις και γενικοί κανονισμοί προσωπικού για την πρόσληψη, την εξέλιξη και την απόλυση. Τέτοιοι κανονισμοί υπάρχουν και σε ιδιωτικές εταιρίες. Οι μεγάλες ιδιωτικές τράπεζες που κερδοφορούν και είναι ο ηγέτης της αγοράς των τραπεζών έχουν γενικούς κανονισμούς προσωπικού. Υπάρχουν δυστυχώς ή ευτυχώς νεότερες δημόσιες επιχειρήσεις, το Τραμ, το Μετρό, που δεν έχουν γενικούς κανονισμούς. Θυγατρικές όπως η CΟSΜΟΤΕ που δεν έχουν.

Αλλά το μεγάλο σκάνδαλο- και αυτό θέλω να το προσέξουμε όλοι γιατί είναι θεμελιώδες, κατά τη γνώμη μου επιχείρημα στην αντιπαράθεση με τη ΝΔ είναι ότι ενώ ο κ. Καραμανλής στρέφει την προσοχή μας σε διαδικασίες απόλυσης έχοντας ως στόχο τη μείωση των εργαζομένων και τη μείωση της απασχόλησης, ο στόχος της  κατάργησης των συλλογικών συμβάσεων και των γενικών κανονισμών προσωπικού, είναι η πρόσληψη. Γιατί αυτές οι εταιρίες δεν ανήκουν πια τυπικά στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Δεν υπάγονται στις διαδικασίες του ΑΣΕΠ, όπως προβλέπει το σύνταγμα και ο νόμος 2190. Εάν δεν υπάρχουν συλλογικές συμβάσεις και γενικοί κανονισμοί προσωπικού για μια διαδικασία διαφανούς και αξιοκρατικής πρόσληψης, το διευθυντικό δικαίωμα, δηλαδή ουσιαστικά το δικαίωμα της εκάστοτε κυβέρνησης αφορά όχι την απόλυση, όχι την εξέλιξη και την προαγωγή και την τοποθέτηση σε θέση ευθύνης, αλλά τη μαζική πρόσληψη προσωπικού. Πρόκειται για ένα μεγάλο σκάνδαλο προσλήψεων. Για ένα μεγάλο σκάνδαλο επανίδρυσης του «γαλάζιου κράτους» και εμείς δεν μπορεί να αφήνουμε απροστάτευτη τη συλλογική αυτονομία.

Θέλει η κυβέρνηση να θέσει θέμα επαναδιαπραγμάτευσης σε κλαδικό ή σε εθνικό επίπεδο; Θέλει νέες συλλογικές συμβάσεις;. Μάλιστα, εμείς λέμε ναι. Είμαστε έτοιμοι ακόμη και για εθνική κοινωνική αναπτυξιακή συμφωνία. Να μας πει όμως η κάθε πλευρά τι ζητάει και τι δίνει. Εάν κάποιοι θέλουν εργασιακή ευελιξία πρέπει να μας πουν τι είναι αυτό που δίνει η πλευρά του κεφαλαίου και της εργοδοσίας. Δίνει υποχρέωση επενδύσεων, υποχρέωση ανάπτυξης, υποχρέωση δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας; Δίνει καλύτερες τιμές στον καταναλωτή; Είναι δυνατόν να μιλάμε συνεχώς ετεροβαρώς και μονομερώς για ανατροπή των συλλογικών συμβάσεων; Το ΠΑΣΟΚ λοιπόν σέβεται την κοινωνική αυτονομία όχι συντεχνιακά και κορπορατιστικά, αλλά δημοκρατικά, συμμετοχικά και αναπτυξιακά.

Αυτή είναι η πρότασή μας και νομίζω ότι αυτό είναι μια επαρκής αφετηρία, όχι μόνο για μαχητική αντιπολίτευση, αλλά και για μία εφαρμόσιμη πρόταση εξουσίας. Και οφείλουμε αυτά να τα εξειδικεύσουμε και να τα τονίσουμε σε όλα τα επίπεδα και σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο, γιατί μόνον έτσι μπορούμε να δώσουμε απάντηση στην αγωνία των ανθρώπων που μας κοιτάνε και  μας λένε «κάντε κάτι». Λοιπόν το «κάτι» αυτό οφείλουμε να το κάνουμε. Όχι μόνο στο όνομα του ΠΑΣΟΚ και των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, αλλά και στο όνομα και αυτών που ψήφισαν ΝΔ στις εκλογές. Γιατί και αυτοί από εμάς προσδοκούν μια φερέγγυα, δυναμική αντιπολίτευση που διασφαλίζει τη λειτουργία της δημοκρατίας και την προοπτική του τόπου.

Τα μηνύματα δεν βγαίνουν μόνον ή κυρίως από τη Βουλή. Τα μηνύματα  μπορεί να βγουν από το περιφερειακό και οργανωμένο ΠΑΣΟΚ όταν το περιφερειακό και οργανωμένο ΠΑΣΟΚ καταλάβει ότι το οργανωμένο ΠΑΣΟΚ είναι πολύ μικρότερο, πολύ, μα πολύ μικρότερο από το κοινωνικό ΠΑΣΟΚ. Από το ΠΑΣΟΚ που πρέπει να συσπειρωθεί γύρω μας και να μας ψηφίσει. Αυτό θέλουμε. Θέλουμε το «όλον ΠΑΣΟΚ», το κοινωνικό ΠΑΣΟΚ.
Καλή επιτυχία.

Tags: Πολιτικές Ομιλίες, 2005

23.1.2024: Γάμος ομοφύλων, τεκνοθεσία, παρένθετη μητρότητα. Συνταγματικό πλαίσιο και νομοθετική ρύθμιση | Κύκλος Ιδεών



https://ekyklos.gr/ev/847-23-1-2024-gamos-omofylon-teknothesia-parentheti-mitrotita-syntagmatiko-plaisio-kai-nomothetiki-rythmisi.html 

 

5-7 Νοεμβρίου 2023. Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΕΤΑ VΙΙ: Ασυμμετρίες και εθνική ατζέντα

Περισσότερα …

2.5.2023, Ch. Dallara - Ευ. Βενιζέλος: "Ελληνική κρίση: Μαθήματα για το μέλλον"

https://ekyklos.gr/ev/839-ch-dallara-ev-venizelos.html 

Περισσότερα …

Ευ. Βενιζέλος, Μικρή εισαγωγή στο Σύνταγμα και στο Συνταγματικό Δίκαιο, ebook

Περισσότερα …

Πρακτικά του συνεδρίου "Δικαιοσύνη: Η μεταρρύθμιση μιας εξουσίας και η αφύπνιση μιας ιδέας", ebook, 2022

Περισσότερα …

Εκδοχές Πολέμου 2009 - 2022, εκδ. Πατάκη

Περισσότερα …

23.9.2020 Ο Παύλος Τσίμας συζητά με τον Ευάγγελο Βενιζέλο | Η Ελλάδα Μετά IV: Μετά (; ) την πανδημία 

https://vimeo.com/461294009

6.6.2019 Αποχαιρετιστήρια ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου στην Ολομέλεια της Βουλής

https://vimeo.com/340635035

13.2.2019, Ευ. Βενιζέλος Βουλή: Οδηγούμε τη χώρα σε θεσμική εκκρεμότητα, κολοσσιαίων διαστάσεων

https://vimeo.com/316987085

20.12.2018, Ομιλία Ευ. Βενιζέλου στην παρουσίαση του βιβλίου «Η Δημοκρατία μεταξύ συγκυρίας και Ιστορίας» 

https://vimeo.com/307841169

8.3.2018, Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου στη Βουλή κατά τη συζήτηση επί της πρότασης της ΝΔ για τη σύσταση Ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης 

https://vimeo.com/259154972 

21.2.2018, Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου για την υπόθεση Novartis | "Πάρτε το σχετικό"

https://vimeo.com/256864375