Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2019
Συνέντευξη Ευάγγελου Βενιζέλου στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΣΚΑΙ
με τη Σία Κοσιώνη
Σ. Κοσιώνη: Είμαστε στο studio του ΣΚΑΙ με τον κ. Ευάγγελο Βενιζέλο. Καλώς ήρθατε, κ. Πρόεδρε.
Ευ. Βενιζέλος: Καλώς σας βρήκα, ευχαριστώ πολύ.
Σ. Κοσιώνη: Υπάρχει η πολιτική σας ιδιότητα, υπάρχει και η άλλη σας ιδιότητα, αυτή του συνταγματολόγου με την οποία επίσης σας καλούμε απόψε, διότι έχουμε αυτή τη συζήτηση που βρίσκεται σε εξέλιξη στη Βουλή, μία συζήτηση που συνοδεύεται από πολλά παράδοξα. Το πρώτο πράγμα που θέλω να σας ρωτήσω είναι και από την πολιτική σας εμπειρία, γιατί πρέπει πάντα οι διαδικασίες συνταγματικής αναθεώρησης να έρχονται προεκλογικά και ως εκ τούτου να προσέρχονται και τα κόμματα με κομματικά κριτήρια.
Ευ. Βενιζέλος: Αυτό δεν συμβαίνει πάντα. Συνέβη αρκετές φορές στο παρελθόν, συμβαίνει και τώρα, αλλά σας θυμίζω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει προαναγγείλει τη διαδικασία αναθεώρησης από το 2016, ήθελε όμως να οργανώσει έτσι τα πράγματα ώστε και η αναθεώρηση να είναι κάρβουνο στη μηχανή της έντασης καθ’ οδόν προς τις εκλογές.
Τετάρτη, 13 Φεβρουαρίου 2019
Ομιλία Ευ. Βενιζέλου στην Ολομέλεια επί της συζήτησης του παρεμπίπτοντος ζητήματος για την κατεύθυνση, στο πλαίσιο της συζήτηση για την αναθεώρηση διατάξεων του Συντάγματος
Το άρθρο 110 του Συντάγματος στην παράγραφο 2 ορίζει ρητά ότι η πρώτη Βουλή αποφασίζει για την ανάγκη της αναθεώρησης. Με την απόφαση καθορίζονται ειδικά οι διατάξεις που πρέπει να αναθεωρηθούν. Δεν γίνεται καμία αναφορά στο περιεχόμενο ή στην κατεύθυνση.
Αυτή η ρύθμιση του άρθρου 110 του Συντάγματος, παρόμοια με τις ρυθμίσεις αντίστοιχων διατάξεων των προγενέστερων ελληνικών Συνταγμάτων, δεν έχει προκύψει τυχαία, υπάρχει ένα τεράστιο ιστορικό βάθος. Το 1910, πριν από 110 χρόνια, μετά το Κίνημα στο Γουδί, η παλαιά Βουλή, η απερχόμενη, με Πρωθυπουργό τον Στέφανο Δραγούμη, απεφάσισε, υπό την πίεση των καταστάσεων, να κινήσει τη διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος του 1864. Προκειμένου όμως να δεσμεύσει τη νέα Βουλή, του νέου συστήματος, του νέου συσχετισμού, με επικεφαλής τον Ελευθέριο Βενιζέλο, καθόρισε τις κατευθύνσεις της αναθεώρησης, επιδιώκοντας, αυτή η απερχόμενη Βουλή του παλαιού συσχετισμού, να δεσμεύσει εκ προοιμίου τη νέα Βουλή, του νέου συσχετισμού.
Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2019
Παρέμβαση Ευ. Βενιζέλου επί του Κανονισμού στη συζήτηση στην Ολομέλεια για την Αναθεώρηση του Συντάγματος
Κύριε Πρόεδρε,
Ζήτησα το λόγο επί του Κανονισμού, γιατί το άρθρο 119 του Κανονισμού οργανώνει την κορυφαία υποτίθεται κοινοβουλευτική διαδικασία της αναθεώρησης του Συντάγματος. Μια διαδικασία σπάνια, βαρύνουσα. Η Βουλή ασκεί εν προκειμένω αποκλειστική αρμοδιότητα. Η κυβέρνηση ως τέτοια, ως όργανο δηλαδή, δεν μετέχει στη διαδικασία αυτή, άλλο αν κατά παραχώρηση ακούγεται ο υπουργός Δικαιοσύνης, - ο κ. Κατρούγκαλος μετέχει ως βουλευτής στη διαδικασία αυτή, ως γενικός εισηγητής και όχι ως υπουργός. Και το άρθρο 119 ακριβώς επειδή θέλει να προστατεύσει όλα αυτά τα χαρακτηριστικά της διαδικασίας παραπέμπει στα άρθρα 95- 104 του Κανονισμού της Βουλής, δηλαδή απαιτεί να γίνει η συζήτηση κατ΄ αρχήν και κατ΄ άρθρον, άρα τουλάχιστον σε ενότητες. Και έτσι στη μεγάλη αναθεώρηση τη συναινετική του 2001, στην πρώτη φάση που διεξήχθη το 1998 διεξήχθησαν πέντε συνεδριάσεις.
Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2019
Συνέντευξη Ευ. Βενιζέλου στο Έθνος της Κυριακής
και στη δημοσιογράφο Φώφη Γιωτάκη
-Το «αποτύπωμα» των πολιτικών δυνάμεων στην Ευρώπη προεξοφλούν εξελίξεις- αλλά προς ποια κατεύθυνση; Και ποια η θέση της ευρωσοσιαλδημοκρατίας στο παζλ;
Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες ενισχύονται οι εθνικολαϊκιστικές ή ακόμη και οι ακροδεξιές δυνάμεις. Ενισχύονται οι ευρωσκεπτικιστικές ή και ανοικτά αντιευρωπαϊκές απόψεις. Πολλές κοινωνικές ομάδες νιώθουν ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση και η πορεία προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση τις αφήνουν στο περιθώριο, ότι η ΕΕ δεν συνιστά φιλική για αυτές απάντηση στους κινδύνους της παγκοσμιοποίησης και της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης. Τα συμβατικά κόμματα εξουσίας βλέπουν να μειώνεται η εκλογική τους απήχηση και η κοινωνική τους επιρροή. Υπάρχει μια ποικιλία φαινομένων: το Brexit, τα «κίτρινα γιλέκα» στη Γαλλία, μια λαϊκιστική κυβέρνηση στην Ιταλία, η ενδυνάμωση του AfD στη Γερμανία, η αντιευρωπαϊκή στροφή ολόκληρων χωρών που ρέπουν προς την «αυταρχική» δημοκρατία, όπως συμβαίνει με την Ουγγαρία και την Πολωνία. Στο νέο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον Μάιο μπορεί να μην αρκεί η συνεργασία του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, των Σοσιαλιστών και των Φιλελεύθερων.
Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου 2019
Συνέντευξη Ευάγγελου Βενιζέλου στο ραδιόφωνο του Σκαι και στους δημοσιογράφους Νότη Παπαδόπουλο και Βασίλη Χιώτη
Ν. Παπαδόπουλος: Καλό μεσημέρι, κ. Πρόεδρε.
Β. Χιώτης: Καλημέρα σας.
Ευ. Βενιζέλος: Γεια σας, καλό μεσημέρι.
Ν. Παπαδόπουλος: Θα ήθελα να ξεκινήσουμε με ένα δικό σας σχόλιο, μία δική σας εκτίμηση, πώς είδατε την επίσκεψη του Πρωθυπουργού στην Τουρκία και περισσότερο αυτά που ειπώθηκαν στις δημόσιες δηλώσεις, που όλοι παρακολουθήσαμε, στην Άγκυρα χθες το βράδυ.
Ευ. Βενιζέλος: Γενικά, από την εμπειρία μου στα θέματα αυτά ως Υπουργός Εξωτερικών και ως Υπουργός Εθνικής Αμύνης, μπορώ να σας πω ότι καλό είναι να υπάρχουν επαφές, είμαι υπέρ των ανοικτών διαύλων επικοινωνίας και της ανταλλαγής επισκέψεων. Αλλά όταν πρόκειται για μία επίσημη επίσκεψη του Πρωθυπουργού σε άλλη χώρα και για μία συνάντηση με τον Πρόεδρο Erdogan, είναι προϋπόθεση εθνικής ασφάλειας να υπάρχει καλή προετοιμασία, γιατί εδώ δεν μπορεί να βασιζόμαστε στην ικανότητα αυτοσχεδιασμού και αντίδρασης στις εκπλήξεις που έχει ο εκάστοτε Πρωθυπουργός ή ο εκάστοτε Υπουργός Εξωτερικών.
Τρίτη, 12 Φεβρουαρίου 2019
Ομιλία Ευ. Βενιζέλου στην Ολομέλεια κατά τη συζήτηση για την Αναθεώρηση διατάξεων του Συντάγματος
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, όπως είχα την ευκαιρία να τονίσω και στην έναρξη της διαδικασίας αυτής, στη συζήτηση που διεξήχθη στην Ολομέλεια όταν αποφασίστηκε η συγκρότηση της Επιτροπής Αναθεώρησης του Συντάγματος, η παρούσα διαδικασία είναι μία σπάνια και κορυφαία διαδικασία που ανήκει στην αποκλειστική αρμοδιότητα της Βουλής. Ατομικά της καθεμίας και του καθένα Βουλευτή που μετέχει στη διαδικασία αυτή έχοντας, όπως πρέπει, συνείδηση της Ιστορίας και του ιδιαίτερου βάρους της ψήφου του, γιατί η αναθεώρηση του Συντάγματος δεν είναι τροποποίηση ενός κοινού νόμου, είναι η μεταβολή του κανονιστικού χάρτη της χώρας που ρυθμίζει την κρίσιμη σχέση ανάμεσα στη συγκυρία και την Ιστορία. Γιατί, όπως λέμε πολύ συχνά, η Δημοκρατία είναι περιοδική, είναι συγκυριακή, βασίζεται στη συνεχή έκφραση της λαϊκής βούλησης, αλλά υπάρχουν περιορισμοί στην έκφραση της βούλησης αυτής, στις επιλογές της πλειοψηφίας. Οι περιορισμοί αυτοί αφορούν τα δικαιώματα της μειοψηφίας, των μειονοτήτων, των ατόμων, των κοινωνικών ομάδων. Υπάρχει, λοιπόν, ένα νομικό κείμενο που είναι κατάκτηση της νεωτερικότητας, το Σύνταγμα –το αυστηρό και γραπτό Σύνταγμα– προϊόν των δύο μεγάλων επαναστάσεων του 18ου αιώνα, της Γαλλικής και της Αμερικανικής Επανάστασης, που προσφέρει αυτήν την ευεργετική εγγύηση στη λειτουργία ενός δημοκρατικού συστήματος διακυβέρνησης, ρυθμίζει τη σχέση της Δημοκρατίας και του Κράτους Δικαίου με την Ιστορία, με τον μακρύ χρόνο.
Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2019
Άρθρο Ευάγγελου Βενιζέλου στο αφιέρωμα της εφ. ΤΑ ΝΕΑ «Ανδρέας Παπανδρέου: 100 χρόνια από τη γέννησή του» (9-10/2/2019)
Αν ζούσε ο Ανδρέας Παπανδρέου το 2009;
Είκοσι τρία χρόνια μετά τον θάνατό του ο Ανδρέας Παπανδρέου εξακολουθεί να έχει ενεργό συναισθηματική σχέση με ένα μεγάλο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας. Υπάρχουν αφοσιωμένοι οπαδοί και σκληροί επικριτές του. Η πολιτική του διαδρομή και η κυβερνητική του θητεία δεν έχουν γίνει ακόμη αντικείμενο μιας «ψυχρής» ιστορικής αξιολόγησης. Η πρόσληψη της μνήμης του είναι, σε μεγάλο βαθμό, συναισθηματική. Αυτό ήθελε ο ίδιος. Δεν επιδίωξε να εξωραΐσει ή να σχολιάσει εκ προοιμίου τα ιστορικά τεκμήρια που τον αφορούν. Ήθελε να αφήσει τον εαυτό του εκτεθειμένο στη δοκιμασία της συλλογικής μνήμης, χωρίς να τον παραδώσει στις επιστημονικά αποστειρωμένες μεθόδους της ιστοριογραφίας.
Αυτή η επιλογή εμπεριέχει βεβαίως ισχυρούς κινδύνους ιδίως ως προς την ακεραιότητα της μνήμης του. Η δεύτερη πρωθυπουργική του φάση, αυτή της περιόδου 1993-1996, η φάση της ολικής επαναφοράς μετά την περιπέτεια του «βρώμικου 1989», δεν κατέχει στη δημόσια συζήτηση θέση ανάλογη με αυτή της κυβερνητικής οκταετίας 1981-1989. Πρόκειται όμως για το ύστερο και πιο ώριμο στάδιο της πολιτικής του ζωής. Αυτό κατά το οποίο έκλεισε ο κύκλος της πρώιμης μεταπολίτευσης και τέθηκαν οι βάσεις του εκσυγχρονιστικού προτάγματος, θεμελιώδες στοιχείο του οποίου είναι ο αμετάκλητα ευρωπαϊκός προσανατολισμός της χώρας και η συμμετοχή της στη νομισματική ένωση.
Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 2019
Ομιλία Ευ. Βενιζέλου στην Ολομέλεια της Βουλής κατά τη συζήτηση του σ/ν «Κύρωση του Πρωτοκόλλου στη Συνθήκη του Βορείου Ατλαντικού για την Προσχώρηση της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας»
Πριν από λίγη ώρα οι Ανεξάρτητοι Έλληνες προέβαλαν ένσταση αντισυνταγματικότητας. Στην πραγματικότητα, κατ’ ακριβολογία, προέβαλαν αντιρρήσεις επί του Κανονισμού για τη διαδικασία ψήφισης του νομοσχεδίου αυτού, ζητώντας να ψηφισθεί κατά το άρθρο 28 παράγραφος 2 με αυξημένη πλειοψηφία 3/5, με το επιχείρημα ότι η γειτονική μας χώρα εντάσσεται στο Βορειοατλαντικό Σύμφωνο, στη Συμμαχία, και ως εκ τούτου δεν θα μπορούμε να επικαλεσθούμε εναντίον της το άρθρο 5 της Συνθήκης του Βορείου Ατλαντικού, τη ρήτρα αλληλεγγύης δηλαδή, σε περίπτωση επίθεσης των ενόπλων δυνάμεων της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας κατά της Ελλάδος.
Πέρα από το πραγματολογικό μέρος, το οποίο είναι αστείο, υπάρχει ένα τεράστιο πρόβλημα από την ερμηνευτική συνεπαγωγή που προκαλεί αυτή η θέση του μέχρι πρότινος Υπουργού Εθνικής Άμυνας της χώρας. Είναι σαν να ισχυρίζεται, ο μέχρι πριν λίγες ημέρες διαχειριστής των θεμάτων αμυντικής πολιτικής από κοινού με τον Πρωθυπουργό, ότι το επιχείρημά μας πως σε περίπτωση τουρκικής επίθεσης κατά της Ελλάδος, η Ελλάδα μπορεί να επικαλεσθεί έναντι συμμάχου στο ΝΑΤΟ την ρήτρα αλληλεγγύης του άρθρου 5 του Βορείου Ατλαντικού, δεν ισχύει. Για να κάνουν οι ΑΝΕΛ και ο κ. Καμμένος το κομμάτι τους εδώ, προσπαθώντας να απολογηθούν γιατί κράτησαν το στυλό του κ. Τσίπρα και του κ. Κοτζιά όταν υπεγράφη στις Πρέσπες η Συμφωνία, έρχονται και απεμπολούν ένα θεμελιώδες επιχείρημα της αμυντικής πολιτικής και της πολιτικής ασφάλειας του ΝΑΤΟ.
Τρίτη, 5 Φεβρουαρίου 2019
Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου στην Ολομέλεια της Βουλής
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, το κοινοβουλευτικό σύστημα διακυβέρνησης βασίζεται σε μία μακρά ιστορική παράδοση που έχει διαπλάσει θεσμούς, αρχές και κανόνες. Το άρθρο 65 του Συντάγματος αναθέτει στην ίδια τη Βουλή, με τον κανονισμό που ψηφίζει, να ρυθμίζει τα σχετικά με την ελεύθερη και δημοκρατική λειτουργία της στο πλαίσιο της θεσμικής συγκρότησης και των παραδόσεων του κοινοβουλευτικού συστήματος διακυβέρνησης.
Η Βουλή ιστορικά ξεκίνησε ως «Βουλή των Βουλευτών» και σταδιακά εξελίχθηκε σε όλα τα δυτικά πολιτικά συστήματα, τα αντιπροσωπευτικά και κοινοβουλευτικά, σε «Βουλή των κομμάτων». Για να επιτευχθεί αυτό εισήχθησαν στα Συντάγματα θεμελιώδεις αρχές όπως η κοινοβουλευτική αρχή, η εξάρτηση της κυβέρνησης από την εμπιστοσύνη της Βουλής και η αρχή της δεδηλωμένης που δεσμεύει τον Αρχηγό του κράτους στην επιλογή του Πρωθυπουργού που διορίζει και συνιστά προβολή της κοινοβουλευτικής αρχής στη φάση του διορισμού. Αλλά για να λειτουργεί η αρχή της δεδηλωμένης και το τεκμήριο πλειοψηφίας της κυβέρνησης πρέπει να υπάρχουν συγκροτημένα πολιτικά κόμματα. Γι’ αυτό προβλέπει ο κανονισμός, εφαρμόζοντας το Σύνταγμα, ότι και όλες οι επιτροπές της Βουλής συγκροτούνται κατά την αναλογία των πολιτικών κομμάτων.