28 Απριλίου 2009
26 Απριλίου 2009
Η πολιτική ζωή βυθίζεται και πάλι στη δίνη των σκανδάλων. Είναι μήπως η βολική καταφυγή των κομμάτων εξουσίας, γιατί αδυνατούν να εμπνεύσουν τους πολίτες;
Ευ. Βενιζέλος: Υπάρχει μια λεπτή, αλλά καθαρή, διαχωριστική γραμμή ανάμεσα αφ' ενός μεν στην προστασία της διαφάνειας και την ανάγκη αναστήλωσης της δημόσιας ηθικής, αφ' ετέρου δε στην σκανδαλολογία και την ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής.
24 Απριλίου 2009
Είναι προφανές ότι οι πολίτες έχουν μία θεμελιώδη προτεραιότητα: την αγωνία τους για την οικονομία, για το εισόδημά τους, για τη δουλειά τους. Οι πολίτες όμως, θέλουν κι ένα δημοκρατικό, σύγχρονο κράτος δικαίου. Θέλουν θεσμούς που να είναι αξιόπιστοι και να λειτουργούν.
12 Απριλίου 2009
6 Απριλίου 2009
Πώς σας φάνηκε η προχθεσινή συνάντηση Ομπάμα - Καραμανλή;
Ευ. Βενιζέλος: Παρότι η επίσημη επίσκεψη του προέδρου των ΗΠΑ στην Τουρκία είναι άλλης τάξης επιλογή από μία συνάντηση με τον Ελληνα πρωθυπουργό στο περιθώριο της Συνόδου του ΝΑΤΟ, δεν υποτιμώ το γεγονός ότι ο κ. Ομπάμα έκρινε ότι αυτή η συνάντηση έπρεπε να γίνει εν όψει της επίσκεψής του στην Αγκυρα και πριν από αυτήν.
15 Μαρτίου 2009
Ποιο είναι το σχόλιο σας για την συνάντηση Παπανδρέου – Σημίτη;
Ευ. Βενιζέλος: Χαίρομαι γιατί φαίνεται να κλείνει ένα θέμα που κακώς άνοιξε.
8 Μαρτίου 2009
25 Ιανουαρίου 2009
26 Φεβρουαρίου 2009
5 Απριλίου 2009
Τετραγωνίζεται ο φαύλος κύκλος;
του Ευ. Βενιζέλου
Μπορεί να σπάσει και στη συνέχεια να τετραγωνιστεί ένας φαύλος κύκλος; Αυτό το ερώτημα μου έρχεται στο μυαλό καθώς παρακολουθώ τις διαστάσεις που προσλαμβάνει η οικονομική κρίση στη χώρα μας. Ολες οι χώρες-μέλη της ζώνης του ευρώ καλούνται να αντιμετωπίσουν μια χρηματοοικονομική κρίση που επηρεάζει έντονα την πραγματική τους οικονομία, μειώνει αισθητά τους ρυθμούς ανάπτυξης και αυξάνει την ανεργία.
Στην Ελλάδα, σε όλα αυτά προστίθεται κατ' αρχάς η δημοσιονομική διάσταση της κρίσης με τη μορφή του υψηλού - για τα δεδομένα της ΟΝΕ - δημοσιονομικού ελλείμματος και του μεγάλου δημόσιου χρέους, κάτι που οδηγεί σε κερδοσκοπικά παιχνίδια σε βάρος των ελληνικών ομολόγων και σε αύξηση του κόστους του δημόσιου δανεισμού.
Η δημοσιονομική όμως κρίση είναι αφενός μεν κρίση αδυναμίας ορθού προσδιορισμού και αποτελεσματικής είσπραξης των δημοσίων εσόδων, αφετέρου δε κρίση αποδοτικότητας των δημοσίων δαπανών. Η διαρθρωτική σπατάλη, δηλαδή η μειωμένη αποδοτικότητα των δαπανών σε σύγκριση με τις καλύτερες επιδόσεις των χωρών του ΟΑΣΑ, φτάνει το 30%.