Αθήνα, 20 Απριλίου 2018

Άρθρο Ευάγγελου Βενιζέλου στην εφημερίδα Φιλελεύθερος
για την μαύρη επέτειο της 21^ης Απριλίου

Υπάρχει ανιστόρητη δημοκρατία;

Υπάρχει άραγε μια αυτονόητη δημοκρατία; Μια δημοκρατία δεδομένη και ασφαλής που αντέχει στην απαξίωσή της και λειτουργεί μέσα σε ένα κλίμα γενικευμένης - αν όχι καθολικής – αδιαφορίας για την ποιότητα των θεσμών της, συμπεριλαμβανομένων των εγγυήσεων του κράτους δικαίου που καθιστούν τη δημοκρατία εννοιολογικά πλήρη ως αντιπροσωπευτική και φιλελεύθερη δημοκρατία;

Πενήντα ένα χρόνια μετά την επιβολή της δικτατορίας της 21ης Απριλίου και σαράντα τέσσερα χρόνια μετά τη μεταπολίτευση θα περίμενε κανείς τέτοια ερωτήματα να είχαν οριστικά απαντηθεί ή έστω να τίθενται μόνο ως ρητορικά. Δυστυχώς όμως τα ερωτήματα αυτά εκκρεμούν πραγματικά, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά διεθνώς.

Περισσότερα...

Αθήνα, 17 Απριλίου 2018

Συνέντευξη Ευ. Βενιζέλου στο Capital.gr και στον Μανώλη Καψή 

«Χρειάζεται στρατηγική με βάθος και όχι εθνικολαϊκισμός στα ελληνοτουρκικά»

Μ. Καψής: Έγινε σήμερα το επεισόδιο με ελληνική σημαία που υποτίθεται ότι κατέβασαν οι Τούρκοι από βραχονησίδα όλα αυτά βέβαια στον απόηχο ενός ιστορικού γεγονότος. Φοβάστε ότι υπάρχει σοβαρός κίνδυνος επεισοδίου στο Αιγαίο; 

Ευ. Βενιζέλος: Κοιτάξτε, ο κίνδυνος επεισοδίου στο Αιγαίο υπάρχει εδώ και σαράντα πέντε χρόνια, από το 1973, πριν την τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Και έχουμε πορευθεί όλο αυτό το διάστημα με μια πρακτική, η οποία έχει οδηγήσει δυστυχώς στην αδρανοποίηση σημαντικών κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας επειδή η κατάσταση είναι από τη φύση της ασύμμετρη και ετεροβαρής.

Όλα αφορούν την ελληνική επικράτεια, τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, τον ελληνικό εναέριο χώρο, τα ελληνικά χωρικά ύδατα, τις ελληνικές θαλάσσιες ζώνες, το FIR Αθηνών, την έρευνα και διάσωση στον ελληνικό χώρο ευθύνης.

Περισσότερα...

Αθήνα, 29 Μαρτίου 2018

Σχόλιο Ευάγγελου Βενιζέλου σχετικά με τα πρωτοσέλιδα της εφημερίδας ΕΣΤΙΑΣ

Η εφημερίδα Εστία επιτέθηκε χθες με πρωτοσέλιδο δημοσίευμά της στις θέσεις μου για την ανάγκη προστασίας του Συντάγματος και των θεσμών, ανάγκη που καθιστά αδιανόητη και επικίνδυνη οποιαδήποτε σύμπραξη με την κυβέρνηση προκειμένου να κινηθεί η διαδικασία αναθεώρησης. Η Εστία εχθές ήθελε συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ για το Σύνταγμα. Δεν βλέπει εμπόδια σε αυτό.

Σήμερα, στο πρωτοσέλιδο κεντρικό θέμα της αναφέρεται στα όσα δήθεν είπα προχθές στο αμφιθέατρο του Υπουργείου Εξωτερικών κατά την παρουσίαση του βιβλίου του κ. Ν. Μέρτζου για το Μακεδονικό στην οποία μετείχα με τους κκ. Ν. Κοτζιά και Στ. Θεοδωράκη, προκειμένου να μου επιτεθεί, επειδή υποστηρίζω την πολιτική που ακολούθησαν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις από το 1993 έως σήμερα και την πολιτική που εξέφρασα διεθνώς ως Υπουργός των Εξωτερικών της κυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ το 2013-2015. Η Εστία σήμερα δεν θέλει καμία σύμπτωση με τον ΣΥΡΙΖΑ για το ονοματολογικό. Ο τίτλος μάλιστα είναι χυδαίος και υπονομευτικός των εθνικών θέσεων.

Περισσότερα...

Αθήνα, 26 Μαρτίου 2018

ΤΑ ΝΕΑ, Ευάγγελος Βενιζέλος

Σύνταγμα χωρίς ιστορική μνήμη δεν υπάρχει

Η αναθεώρηση του Συντάγματος είναι η κατεξοχήν συναινετική διαδικασία που απαιτεί όχι μόνο να συγκεντρωθεί αυξημένη πλειοψηφία, αλλά να υπάρχει κλίμα συναίνεσης για μεγάλη περίοδο που περιλαμβάνει τις σχετικές συζητήσεις και ψηφοφορίες σε δυο διαδοχικές Βουλές και στις εκλογές που μεσολαβούν. Αυτό συμβαίνει γιατί η Δημοκρατία, λόγω εκλογικού κύκλου, υποτάσσεται σε συγκυριακές πολιτικές και νομοθετικές επιλογές και άρα πρέπει, στο επίπεδο του Συντάγματος, να διασφαλίζεται η σχέση Δημοκρατίας και Ιστορίας, να συμφωνούνται και να αποφασίζονται ρυθμίσεις με ορίζοντα μακρού ιστορικού χρόνου. Ακόμη και αν ορισμένες ρυθμίσεις είναι εσφαλμένες ή ξεπερασμένες, το βασικό είναι να διασφαλίζεται η λειτουργία του Συντάγματος ως θεμελίου και ως κορυφής της εθνικής έννομης τάξης. Και ως θεσμικού σημείου επικοινωνίας του εθνικού δικαίου με το διεθνές και το ευρωπαϊκό δίκαιο που διεκδικούν σκληρά την ιδιότητα της νομικής υπεροχής από το Σύνταγμα.

Το Σύνταγμα όμως επιτελεί τη λειτουργία του αυτή όταν είναι αυστηρό, όταν οι συνταγματικές διατάξεις τροποποιούνται, αντικαθίστανται, καταργούνται, προστίθενται ή ερμηνεύονται αυθεντικά με ειδική αναθεωρητική διαδικασία, που είναι αισθητά δυσκολότερη από τη νομοθετική και δεσμεύεται όχι μόνο από διαδικαστικά αλλά και από ουσιαστικά όρια. Ένας σκληρός πυρήνας συνταγματικών διατάξεων και αρχών είναι μη αναθεωρήσιμος.

Περισσότερα...

Αθήνα, 28 Ιανουαρίου 2018

Παρέμβαση Ευάγγελου Βενιζέλου στο ΒΗΜΑ της Κυριακής

Οι βαθύτερες επιπτώσεις της υποχώρησης στο μέτωπο κατά του εθνικολαϊκισμού

Η τυχοδιωκτική επιλογή της κυβέρνησης να διαχειριστεί το ζήτημα του ονόματος της πΓΔΜ με όρους τρέχουσας εσωτερικής πολιτικής και να επιχειρήσει να μεταφέρει το πρόβλημα της διαφωνίας των κυβερνητικών εταίρων στην αντιπολίτευση έφερε στην επιφάνεια το θεμελιώδες ζήτημα του τόπου που είναι η ιδιοσυστασία και η στάση της κοινωνίας των πολιτών. Ο τρόπος με τον οποίο διαμορφώνονται οι κυρίαρχες τάσεις στην κοινή γνώμη, τάσεις που καταγράφονται δημοσκοπικά και πολλαπλασιάζονται επικοινωνιακά. Η άλλη όψη του θεμελιώδους αυτού ζητήματος είναι η βαθιά κρίση πολιτικής αντιπροσώπευσης της κοινωνίας λόγω της απαξίωσης και της συνακόλουθης κρίσης αυτοπεποίθησης του πολιτικού συστήματος. Τα κόμματα φοβούνται διαρκώς μήπως βρεθούν σε απόκλιση με τις κυρίαρχες τάσεις της κοινής γνώμης και κληθούν να καταβάλουν πολιτικό κόστος που μειώνει το εύρος του πολυσυλλεκτικού ή του κοινωνικά και ιδεολογικά στοχευμένου ακροατηρίου τους.

Ο λαϊκισμός, που βρίσκεται στο επίκεντρο των αναλύσεων για τη σημερινή κατάσταση των δυτικών κοινωνιών, είναι δυστυχώς μόνιμη παθογένεια της δημοκρατίας, χωρίς βεβαίως αυτό να μειώνει την ανυπέρβλητη αξία της και το αναντικατάστατο θεσμικό και αξιακό της περιεχόμενο. Σε αυτό οφείλεται η ευκολία με την οποία ο λαϊκισμός μεταλλάσσεται και βρίσκει ανάλογα με τη συγκυρία νέα ακροατήρια, πολλά από τα οποία εκφράζουν γνήσιες αγωνίες. Ο λαϊκισμός είναι άλλωστε μια εύκολη και ισοπεδωτική, αλλά πολύ συχνά «εγερτήρια» απάντηση στην ταυτοτική κρίση, στην αναζήτηση ένταξης και αίσθησης του ανήκειν. Απάντηση στην ανάγκη για ανάκτηση της προσωπικής και συλλογικής αξιοπρέπειας που θίγεται μέσα από δύσκολες καταστάσεις οι οποίες όμως ερμηνεύονται όχι ορθολογικά αλλά απλουστευτικά, συνομωσιολογικά, οργισμένα. Όλα κινούνται άλλωστε στη σφαίρα ενός συλλογικού φαντασιακού. Δεν είναι τυχαίο ότι πολύ συχνά ο λαϊκισμός διασταυρώνεται με τον εθνικισμό ακόμη και όταν έχει «αριστερό» ή ριζοσπαστικό πρόσημο.

Περισσότερα...

Αθήνα, 2 Ιανουαρίου 2018

Άρθρο Ευάγγελου Βενιζέλου στην προσωπική ιστοσελίδα, evenizelos.gr

Κοινοβουλευτική δημοκρατία, εξωτερική πολιτική και εθνικό συμφέρον

Το άρθρο 84 του Συντάγματος εισάγει την κοινοβουλευτική αρχή, δηλαδή τον κανόνα της εξάρτησης της κυβέρνησης από την εμπιστοσύνη της Βουλής. Εξειδικεύει όμως έτσι τον κανόνα αυτόν ώστε να διευκολύνεται η κυβερνητική σταθερότητα, δηλαδή η δυνατότητα της κυβέρνησης που διορίζεται σύμφωνα με την αρχή της δεδηλωμένης, να λάβει τελικά ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή. Για την αποδοχή λοιπόν της πρότασης εμπιστοσύνης αρκεί η πλειοψηφία των παρόντων βουλευτών που δεν μπορεί να είναι μικρότερη των δυο πέμπτων του συνολικού τους αριθμού (τουλάχιστον 120/300 ). Αντίστροφα δυσχεραίνεται η αποδοχή μιας πρότασης δυσπιστίας που πρέπει να υπερψηφιστεί από την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών (151/300). 

Μια κοινοβουλευτική κυβέρνηση υπάρχει όμως και λειτουργεί κατά το Σύνταγμα όχι ως μηχανισμός κυνικής άσκησης της εξουσίας, μέσα από τη συνεργασία ετερόκλητων τυχοδιωκτικών στοιχείων που παίζουν με την συνταγματική αριθμητική, αλλά για να ασκείται μια συνταγματικά προβλεπόμενη αρμοδιότητα, ένας θεσμικός ρόλος. Κατά το άρθρο 82 «Η Κυβέρνηση καθορίζει και κατευθύνει τη γενική πολιτική της Χώρας, σύμφωνα με τους ορισμούς του Συντάγματος και των νόμων». Βασικό κεφάλαιο της γενικής πολιτικής της Χώρας είναι η εξωτερική πολιτική και πρωτίστως η διαχείριση των λεγόμενων εθνικών θεμάτων. Επί αυτών των θεμάτων η κυβέρνηση πρέπει να καθορίζει και να κατευθύνει την πολιτική της Χώρας ως πολιτειακό όργανο και όχι απλώς στο επίπεδο των κομμάτων που τυχόν τη συναπαρτίζουν ή στο επίπεδο του πρωθυπουργού ή ορισμένων υπουργών ατομικά.

Περισσότερα...