2 Ιουλίου 2009
Απαντήσεις Ευ. Βενιζέλου σε ερωτήσεις σχετικά
με τους συμβασιούχους πυροσβέστες,
το ΑΣΕΠ και τη στρατιωτική θητεία
Σχετικά με τις ερωτήσεις που αφορούν στους Συμβασιούχους Πυροσβέστες
Χαίρομαι, γιατί ήδη πριν από δύο χρόνια, ως αρμόδιος τομεάρχης τότε του ΠΑΣΟΚ στη Βουλή, είχα τοποθετηθεί για την ανάγκη οριστικής επίλυσης του προβλήματος των συμβασιούχων πυροσβεστών. Και είχαμε υπό την πίεση μας οδηγήσει τον τότε υπουργό Δημόσιας Τάξης Βύρωνα Πολύδωρα, στην παραδοχή του προβλήματος και στην παραδοχή της ανάγκης να λυθεί το ζήτημα αυτό οριστικά. Τότε είχαμε περιγράψει και το νομικό πλαίσιο μέσα στο οποίο μπορεί να γίνει αυτό και κατά το Σύνταγμά μας και κατά το ευρωπαϊκό κοινοτικό δίκαιο. Η λύση είναι εφικτή - δεν θέλω να μπω σε τεχνικές λεπτομέρειες - και πρέπει να δοθεί . Αδικούνται οι συμβασιούχοι πυροσβέστες και αδικείται και η χώρα γιατί δεν έχει διαμορφώσει ένα πυροσβεστικό σώμα που να είναι ο μοχλός άσκησης της πολιτικής προστασίας της χώρας.
Σχετικά με τις ερωτήσεις που αφορούν στους διαγωνισμούς ΑΣΕΠ
Σε σχέση με το ζήτημα που έχει προκύψει από τις αδικίες του συστήματος πρόσληψης και από αντιφατικές αποφάσεις τις δικαιοσύνης και του ΑΣΕΠ, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τους επιτυχόντες του διαγωνισμού του 1998, έχω κατ΄ επανάληψη τοποθετηθεί και στον Τύπο και στη Βουλή. Ως εκ τούτου θα πάρω την πρωτοβουλία να προτείνω μία ειδική συνεδρίαση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας με τη συμμετοχή του ΑΣΕΠ και του Υπουργείου Εσωτερικών. Εκεί να δούμε τις αδικίες, να δούμε τις αντιφάσεις, να δούμε τα κενά που έχουν προκύψει και να δοθούν οι αναγκαίες νομοθετικές λύσεις, γιατί πρέπει αυτός ο γόρδιος δεσμός να κοπεί.
Σχετικά με την ερώτηση που αφορά στην στρατιωτική θητεία
Δεν είναι τυχαίο ότι ήδη η κυβέρνηση εξήγγειλε - ανεξάρτητα από τα κίνητρα για τα οποία το έκανε αυτό την επομένη της ήττας στις Ευρωεκλογές - ότι καταργείται η θητεία των λεγόμενων κληρωτών στο Ναυτικό και την Αεροπορία που γίνονται ως εκ τούτου αμιγώς επαγγελματικά ή ημιεπαγγελματικά σώματα. Είναι προφανές ότι αυτή η τάση υπάρχει διεθνώς και για τον στρατό ξηράς. Εως ότου όμως φτάσουμε σε μία τέτοια επιλογή ισχύει το άρθρο 4 του Συντάγματος που προβλέπει αφενός μεν τη στρατολογική υποχρέωση αφετέρου δε το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης. Και χαίρομαι γιατί με την Αναθεώρηση του 2001 η Ελλάδα απέκτησε ένα πλήρες συνταγματικό καθεστώς γύρω από τα θέματα προστασίας της συνείδησης.