Αθήνα, 3 Φεβρουαρίου 2017
Σχόλιο του Ευάγγελου Βενιζέλου για το θάνατο του Πάνου Δημητρίου
Όταν γνώρισα τον Πάνο Δημητρίου το 1976 ήταν ένα «μυθικό» πρόσωπο της ανανεωτικής αριστεράς. Είχα την ευκαιρία να τον ακούσω να μου διηγείται την εμπειρία του από τη διάσπαση του ΚΚΕ. Πράγμα πολύ διαφορετικό από την ανάγνωση απλώς της γραπτής του εξιστόρησης. Ένιωθες ότι είχε προσωπική σχέση με την Ιστορία. Μια βαθειά ιστορική αυτοσυνειδησία που τον έκανε συγκρατημένο, αυτοκριτικό, μετριοπαθή, ανοικτό σε κάθε εκδοχή συνεργασίας που ξεπερνούσε τα όρια της κομμουνιστικής αριστεράς, φιλικό, ευγενικό και πρωτίστως αξιοπρεπή. Τον αποχαιρετώ με σεβασμό.
.
