Αθήνα 15 Ιουλίου 2015

 

Παρέμβαση Ευ. Βενιζέλου κατά τη συζήτηση στη Βουλή επί του νομοσχέδιου "επείγουσες ρυθμίσεις για τη διαπραγμάτευση και σύναψη συμφωνίας με τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης (Ε.Μ.Σ.)"

Θέλω λοιπόν να θέσω τα εξής τρία σημεία επί του κανονισμού.

Πρώτο: επικαλούμαι το άρθρο 85 παρ. 3 του ΚτΒ. Σύμφωνα με το άρθρο 85 παρ.3 κάθε νομοσχέδιο που κατατίθεται συνοδεύεται από μια Αιτιολογική Έκθεση που αντιστοιχεί στο προτεινόμενο νομοσχέδιο. Όπως ξέρει το Σώμα, το άρθρο 1 του αρχικώς κατατεθέντος νομοσχεδίου προέβλεπε έγκριση της συμφωνία που επιτεύχθηκε στη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωζώνης στις 12 Ιουλίου. Όμως, με πρωτοβουλία του Υπουργού Οικονομικών απεσύρθη το άρθρο αυτό και έγινε τμήμα της Αιτιολογικής Έκθεσης.

Σύμφωνα με τη συμφωνία που υπέγραψε ο κ. Τσίπρας, η Βουλή πρέπει να υιοθετήσει το κείμενο της συμφωνίας. Υπάρχει, λοιπόν, πολύ σοβαρό πρόβλημα να αποσαφηνίσουμε τώρα ποιο είναι το νόημα της συμπερίληψης του ανακοινωθέντος της Συνόδου Κορυφής στην Αιτιολογική Έκθεση και πώς η ψήφος που θα δοθεί ως ψήφος επί της Αρχής του νομοσχεδίου συνιστά υιοθέτηση του κειμένου αυτού.

Έχει πολλή μεγάλη σημασία αυτό.  Να  ξέρει η Βουλή τι ψηφίζει. Να ξέρει ο κάθε Βουλευτής το νόημα της ψήφου όπως το προσδιορίζει ο ίδιος συνειδησιακά, αλλά και το Σύνταγμα και ο Κανονισμός νομικά. Διότι η σημερινή μέρα, 15 Ιουλίου σημαδιακή μέρα ,είναι ιστορική μέρα, διότι καταρρέει η μυθολογία της αντι-μνημονιακής αντίληψης. Ότι δήθεν υπήρχε μία άλλη πολιτική.

Μας λέει η Κυβέρνηση το δίλημμα είναι τραγικό: ή το συγκεκριμένο μνημόνιο ή Grexit , ασύντακτη χρεοκοπία, καταστροφή. Μα αυτό λέγαμε, αλλά γινόμασταν αντικείμενο λοιδορίας, χλευασμού, επίθεσης. Αν λοιπόν αυτό που λέει η Βουλή σήμερα και θα το πει με την ψήφο της είναι ότι στο δίλημμα ή μνημόνιο ή έξοδος από το ευρώ, ασύντακτη χρεοκοπία, καταστροφή η απάντηση είναι ναι στο μνημόνιο, τότε αυτό έχει μία σημασία για το μέλλον, αλλά έχει και μία σημασία για το παρόν και το παρελθόν. Εδώ επανατοποθετείται ο άξονας της πολιτικής και δημόσιας ζωής της χώρας. Εδώ περνάμε από τη μυθολογία στην πραγματικότητα. Από τη συκοφαντία στην αλήθεια.

Δεύτερο σημείο: Το άρθρο 85 παρ. 7 .Σύμφωνα με το άρθρο 85 παρ. 7 τα νομοσχέδια πρέπει να υπογράφονται από το σύνολο των συναρμόδιων υπουργών, οι οποίοι υπουργοί έχουν την ευθύνη του νομοσχεδίου που κατατίθεται, αλλά και της εκτέλεσης του ψηφισμένου από τη Βουλή νόμου που εκδίδεται και δημοσιεύεται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας που δίνει παραγγελία εκτέλεσης. Πρέπει να ξέρουμε από τον Πρωθυπουργό ,αν η Κυβέρνηση του και οι συγκεκριμένοι Υπουργοί αναλαμβάνουν την ευθύνη του νομοσχεδίου, αλλά και της εκτέλεσης αυτών που θα περιέχονται στον ψηφισμένο από τη Βουλή νόμο. Δεν είναι δυνατόν να έχουμε μία κυβέρνηση με δύο πλειοψηφίες. Μία πλειοψηφία αντι-μνημονιακή για τα «καλά» νομοσχέδια, τα «αθώα» και μία πλειοψηφία εθνικής ευθύνης για τα «δύσκολα» νομοσχέδια. Παραβιάζεται το άρθρο 85 παρ. 7 του Κανονισμού.

Και τελευταίο σημείο και κλείνω.Το άρθρο 84 του Κανονισμού ,σε απόλυτη συνάφεια με το άρθρο 65 του Συντάγματος για την ελεύθερη και δημοκρατική λειτουργία της Βουλής και με το άρθρο 1 για τη λαϊκή κυριαρχία ως θεμέλιο του πολιτεύματος, προβλέπει ότι η νομοθετική πρωτοβουλία ασκείται από τη Βουλή, βεβαίως, αλλά κυρίως από την Κυβέρνηση. Ελεύθερα και δημοκρατικά. Εδώ ακούω ότι η συμφωνία και το νομοσχέδιο είναι προϊόν πραξικοπήματος. Εκβιασμού. Άρα, έχει παραβιαστεί το άρθρο 65 του Συντάγματος; Το άρθρο 1; Το άρθρο 85 του ΚτΒ; Αν υπάρχει μία παραβίαση, η οποία είναι οφθαλμοφανής και προκλητική είναι ότι παραβιάζεται η βούληση του λαού των εκλογών του Ιανουαρίου και η εκβιασμένη ούτως ή άλλως βούληση του λαού στο δημοψήφισμα. Γιατί το «όχι» μετατράπηκε σε ένα ταπεινωτικό «ναι» επειδή ο λαός παραπλανήθηκε δύο φορές και η Βουλή πολύ περισσότερες 

Άρα, θέλω να ξέρω τι σημαίνει η ψήφος σε σχέση με την συμφωνία. Την υιοθετεί η Βουλή; Δεύτερο: Υπάρχει κυβέρνηση έτοιμη να εφαρμόσει αυτά που ψηφίζουμε;

Και τρίτο: Τι είναι η θεωρία του πραξικοπήματος; Έχουμε εδώ μια κυβέρνηση υποτεταγμένη;  Η οποία λειτουργεί υπό εκβιασμό ή μία κυβέρνηση που έχει παραπλανήσει τον λαό και αλλάζει τώρα πολιτική πλατφόρμα εν ψυχρώ;

***

Δεύτερη παρέμβαση Ευ. Βενιζέλου κατά τη συζήτηση στη Βουλή επί του νομοσχέδιου "επείγουσες ρυθμίσεις για τη διαπραγμάτευση και σύναψη συμφωνίας με τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης (Ε.Μ.Σ.)"

 

Ποτέ άλλοτε, ενώ η χώρα είχε την ευκαιρία στις 25 Ιανουαρίου, στις 20 Φεβρουαρίου να συνάψει μια συμφωνία με πολύ μικρό κόστος και να περάσει σε άλλο καθεστώς όπως η προληπτική πιστωτική γραμμή, δεν βρέθηκε με την πλάτη κολλημένη στον τοίχο να πληρώνει έναν τεράστιο λογαριασμό, να μπαίνει σε ένα νέο τριετές μνημόνιο .

Μόνο και μόνο για λόγους εσωκομματικών συσχετισμών στον ΣΥΡΙΖΑ, σχέσεων ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Μόνο και μόνο γιατί ο κ. Τσίπρας δεν είπε την αλήθεια στον ελληνικό λαό, δεν μπόρεσε να αποσαφηνίσει τους προηγούμενους μήνες την πολιτική του ταυτότητα. Και τώρα βλέπουμε την εσωτερική σύγκρουση την οποία πληρώνει η χώρα, η οικονομία, η εξωτερική πολιτική, με τραγικά υψηλό κόστος.

Δεν είναι μοιραίο και αναπόφευκτο αυτό που ψηφίζει σήμερα η Βουλή. Πληρώνουμε τις συνέπειες των δικών σας λαθών, ψευδών και ψευδαισθήσεων. Και είστε υπόλογοι γι αυτό.


 

Tags: Η Εξέλιξη της ΚρίσηςΑγορεύσεις | Παρεμβάσεις 2015