Αθήνα 29 Νοεμβρίου 2017
Απόσπασμα από την ομιλία του Ευάγγελου Βενιζέλου στη Βουλή, με θέμα την ανταλλαγή ομολόγων, κατά τη συζήτηση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εξωτερικών «Ελληνικό Ινστιτούτο Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών και άλλες διατάξεις»
Με την άδεια σας, κυρία Πρόεδρε, για λίγα δευτερόλεπτα και επειδή μετά από αρκετές μέρες κάνω χρήση του δικαιώματος μου να απευθυνθώ στο σώμα, θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα άλλο ζήτημα το οποίο δεν σχετίζεται με το νομοσχέδιο και θέλω την ανοχή σας. Έχει εκκινήσει και ολοκληρώνεται από ό,τι βλέπω με επιτυχία η διαδικασία ανταλλαγής των ομολόγων που εκδόθηκαν το 2012, όταν συνετελέσθη η μεγάλη παρέμβαση στο χρέος, όταν κουρεύτηκε ονομαστικά το ελληνικό δημόσιο χρέος κατά 129.000.000.000 Ευρώ, τελικώς, με την ανταλλαγή ομολόγων, και στη συνέχεια μειώθηκε και περαιτέρω σε όρους παρούσης αξίας μέσα από τις συνθήκες του δανεισμού, τις εξαιρετικά ευνοϊκές, του δευτέρου προγράμματος του 2012.
Χαίρομαι πάρα πολύ που η κυβέρνηση απεφάσισε να συνεχίσει αυτήν την πολιτική του 2012, αξιοποιεί αυτά τα ομόλογα του 2012, τα λεγόμενα post PSI ομόλογα τα οποία κράτησαν, ως γέφυρα επικοινωνίας, την Ελλάδα μέσα στις αγορές και τη δυνατότητα να επανέλθει στις αγορές μετά το τέλος του προγράμματος στήριξης, τον Αύγουστο του 2018. Χαίρομαι γιατί έτσι έχουμε μία πανηγυρική πράξη απόλυτης, εκ των υστέρων, υιοθέτησης και συνέχισης της πολιτικής του 2012. Εάν αυτό είχε γίνει από τον Ιανουάριο του 2015, εάν δεν είχαμε τη ρήξη και τη δευτερογενή κρίση, προ πολλού θα είχαμε βγει από την πίεση των μνημονίων και θα είχαμε περάσει στη μεταμνημονιακή εποχή με την προληπτική πιστωτική γραμμή που είχε συμφωνηθεί και αποφασισθεί από το Eurogroup το Νοέμβριο του 2014.
Εδώ θέλω να αντλήσω τη μεγαλύτερη δυνατή προσοχή από τις κυρίες και τους κυρίους βουλευτές. Δεν πρέπει στο βωμό μίας επικοινωνιακού χαρακτήρα αφήγησης περί καθαρής εξόδου από το μνημόνιο τον Αύγουστο του 2018, να θυσιάσουμε τη μακροοικονομική, δηλαδή την αναπτυξιακή προοπτική της χώρας, να συνεχίσουμε την πολιτική της υπεράντλησης πόρων από την πραγματική οικονομία, την πολιτική του υπερπλεονάσματος, με στόχο να δημιουργηθεί ένα cash buffer, ένα διαθέσιμο ταμειακό απόθεμα προστασίας της προσπάθειάς μας να κάνουμε εκδόσεις ομολόγων μετά το 2018, προκειμένου να καλύπτουμε τις χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας, επειδή δεν θα υπάρχει δήθεν μία προληπτική πιστωτική γραμμή στον ESM στη διάθεση της Ελλάδος, ώστε να μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις αγορές και να έχουμε επιτόκια τα οποία δεν αυξάνουν το μέσο επιτόκιο και δεν μεταβάλλουν επί τα χείρω την καμπύλη του χρέους μέχρι το 2060.
Πρέπει να αντιληφθούμε ότι ο χειρισμός δικαιώνεται όταν διατηρείται αλώβητη αυτή η προοπτική, δηλαδή όταν διατηρείται το μέσο επιτόκιο στο χαμηλότερο δυνατό επίπεδο, όπως το είχαμε καταφέρει με τις συμφωνίες του 2012, και όταν διατηρείται όσο γίνεται μεγαλύτερη η μέση διάρκεια του χρέους, η οποία παρελήφθη στα τέσσερα χρόνια και τώρα είναι 19 χρόνια. Άρα, αντιλαμβάνεστε πόσο μεγάλη σημασία έχουν αυτοί οι χειρισμοί.
Θέλω, λοιπόν, να εκφράσω την ικανοποίησή μου για αυτήν την εκ των υστέρων καθυστερημένη υιοθέτηση και προσχώρηση και να ζητήσω να εγκαταλειφθεί η μονοκομματική και στείρα αυτή επικοινωνιακή προσέγγιση σε σχέση με τη δήθεν προοπτική καθαρής εξόδου που θυσιάζει τελικά την αναπτυξιακή προοπτική στο βωμό ενός προπαγανδιστικού μηχανισμού και να αντιληφθούμε ότι υπάρχει μία γραμμή, μία εθνική στρατηγική, αυτή που έχει μαλλιάσει η γλώσσα μας να λέμε από το 2010 και στην οποία αφιερώσαμε την προσπάθειά μας και την αγωνία μας μέχρι το 2015.
29.11.2017: Πανηγυρική πράξη απόλυτης, εκ των υστέρων, υιοθέτησης και συνέχισης της πολιτικής του 2012 from Evangelos Venizelos on Vimeo.
