7 Ιουλίου 2009


Αντιλαμβάνεστε ότι αναφέρομαι, κυρίως, στα θέματα των φορολογικών υποχρεώσεων των ασφαλιστικών, της ονομαστικοποίησης των μετοχών και της σύνθεσης του μετοχικού κεφαλαίου και έτσι να έχουμε μια πλήρη εικόνα από στοιχεία τα οποία είναι προσιτά στους πάντες και τα οποία στη διαδικασία του κοινοβουλευτικού ελέγχου, βεβαίως, πρέπει να τεθούν υπόψη του οποιουδήποτε βουλευτή που μπορεί να τα ζητήσει και πολύ περισσότερο πρέπει να διατεθούν στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας, που είναι η αρμόδια Επιτροπή που διενεργεί τον κοινοβουλευτικό έλεγχο, ώστε να γνωρίζουμε γιατί ακριβώς μιλάμε.
Επίσης, θα ήθελα όταν θα καλέσετε εγγράφως τους φορείς και τους εκπροσώπους των Ενώσεων των Εργαζομένων στον Τύπο, όταν μας επισκέφτηκαν στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. για να μας εκφράσουν την αγωνία τους και την αντίδρασή τους στο αιφνιδιαστικό κλείσιμο του «ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ» και των συγγενών επιχειρήσεων. Να συγκροτήσουν τις δικές τους προτάσεις, γιατί έχει πολύ μεγάλη σημασία να ακούσουμε τις προτάσεις της ΠΟΕΣΥ, της ΕΣΗΕΑ και τις προτάσεις των εργαζομένων άλλων κατηγοριών στα Μ.Μ.Ε.. Τις προτάσεις των ίδιων των ιδιοκτητών και τις προτάσεις της Ένωσης Ιδιοκτητών Τηλεοπτικών Σταθμών που είναι άλλη Ένωση, ενδεχομένως, και της Ένωσης Ραδιοφωνικών Σταθμών, ώστε να μπορέσουμε να δούμε και την «άλλη όψη του φεγγαριού», που είναι τα περιφερειακά μέσα, περιφερειακές εφημερίδες και περιφερειακά ραδιοτηλεοπτικά μέσα, τα οποία κινούνται με τους δικούς τους ρυθμούς και παίζουν καταλυτικό ρόλο σε κάθε περιφέρεια και σε κάθε Νομό και ίσως καταλυτικότερο αυτών που παίζουν κεντρικά, τα μεγάλα, εθνικής εμβέλειας μέσα ενημέρωσης.
΄Ετσι να ολοκληρώσουμε τον κύκλο των καλουμένων, να προετοιμάσουμε τον φάκελο με τα στοιχεία που τηρεί η διοίκηση και η Ανεξάρτητη Αρχή του Ε.Σ.Ρ. και να παρακαλέσουμε τους φορείς να έρθουν με τεκμηρίωση και με προτάσεις και ει δυνατόν με κείμενα. Διότι δεν νομίζω ότι μπορούμε να μείνουμε σε μια πρόχειρη, επιπόλαιη προσέγγιση, να ανταλλάσσουμε απόψεις εδώ χωρίς να έχουμε τεκμηρίωση. Πιστεύω πάρα πολύ στην ανάγκη να έχουμε αυτόν τον πλήρη φάκελο.
Θα ήθελα, επίσης, να πω δυό λόγια στις παρατηρήσεις του κ. Τρυφωνίδη. Όπως γνωρίζετε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει θέσει το ζήτημα αλλαγής του εκλογικού συστήματος και προτείνει επί της αρχής ένα εκλογικό σύστημα πολύ κοντά στο γερμανικό λεγόμενο πρότυπο. Βεβαίως, γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά ότι το γερμανικό εκλογικό σύστημα το οποίο εμπνέει όλους μας είναι ένα εκλογικό σύστημα απλής αναλογικής. Οι έδρες κατανέμονται με βάση τη δεύτερη ψήφο, την ψήφο στα ομοσπονδιακά κρατίδια και εάν ένα κόμμα έχει καταλάβει μονοεδρικές έδρες σε μονοεδρική περιφέρεια, αυτή προσμετράται στο κόμμα του, ώστε να καλυφθούν οι διαθέσιμες με βάση την επικράτεια έδρες, αλλά εάν πρόκειται να κρατήσει περισσότερες επειδή έχει καταλάβει περισσότερες, αυτές μετατρέπονται σε πρόσθετες προσωρινές έδρες που αυξάνουν το συνολικό αριθμό των εδρών της Βουλής, κάτι που δεν μπορεί να γίνει στο δικό μας Σύνταγμα. Εκτός και εάν περιορίσουμε τον εσωτερικό αριθμό των 300 βουλευτών και αυτό επιτρέπεται να γίνει μέχρι τους 200 βουλευτές και, βεβαίως, όπως αντιλαμβάνεστε αυτά επηρεάζουν άμεσα την αναλογικότητα ή την πλειοψηφικότητα του συστήματος.
Εμείς δεν θα θέλαμε σε καμία περίπτωση να πάμε σε ένα σύστημα πιο πλειοψηφικό από ό,τι είναι το σημερινό, διότι θα ήταν μη αντιπροσωπευτικό της κοινωνίας να αποκλειστούν οι δυνάμεις πέραν των δύο μεγάλων κομμάτων, διότι μια πλήρης κατανομή της περιφέρειας σε μονοεδρικές περιφέρειες θα δυσκόλευε πάρα πολύ την εκπροσώπηση των μικρότερων κομμάτων. Επίσης, έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία αυτό που πολύ σωστά ανέφερε ο κ. Τρυφωνίδης, ότι τα κόμματα είναι το κομβικό σημείο ,διότι χωρίς ανοιχτά δημοκρατικά, θεσμικά κόμματα και χωρίς ελεγχόμενες διαφανείς εσωκομματικές διαδικασίες ένα σύστημα δεσμευμένων συνδυασμών και στην μονοεδρική περιφέρεια – κατ΄ ανάγκη λίστα ενός ή ενός δεύτερου αναπληρωματικού – και λίστα στην επικράτεια ή στην διοικητική περιφέρεια, διότι δεν μπορούμε να έχουμε με το ισχύον Σύνταγμα μια ενιαία λίστα επικράτειας με 100 Βουλευτές.
Πρέπει να έχουμε έστω δύο, νοτίου και βορείου Ελλάδος. Αντιλαμβάνεστε ότι θα οδηγούσε σε μια εξάρτηση πολύ μεγαλύτερη. Επίσης, όλα αυτά πρέπει να συνοδευτούν με μέτρα που αφορούν τη διαφάνεια στις οικονομικές σχέσεις των κομμάτων, διότι, ναι μεν τα πρόσωπα είναι εκτεθειμένα, αλλά τα κόμματα είναι αυτά που έχουν το μεγάλο πρόβλημα οικονομικής διαχείρισης και διαφάνειας. Όταν λέω τα κόμματα, ενώ βεβαίως και τα πρόσωπα τα οποία διαχειρίζονται τα κόμματα.
Άρα, έχει πολύ μεγάλη σημασία αν ανοίγουμε αυτές τις συζητήσεις, να τις ανοίγουμε πλήρως και είμαι βέβαιος ότι στις προθέσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. όπως έχουν αυτές ανακοινωθεί από τον Πρόεδρο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, είναι όλα αυτά τα θέματα να τεθούν ευθέως, με έναν τρόπο ενιαίο, συστηματικό και ισορροπημένο. Διότι, εάν εστιάσει κανείς στο ένα σημείο και όχι στο άλλο, θα προκαλέσει ανισορροπίες, οι οποίες μπορεί να είναι κατά αποτέλεσμα χειρότερες της υφιστάμενης κατάστασης.
Προφανώς, εμείς θέλουμε μια τομή, η οποία, να ανατρέπει θετικά τα δεδομένα, να τα αλλάζει, δηλαδή, να προβαίνει σε μια ριζική αναδιανομή πολιτικών επιρροών, διότι εδώ, έχουμε μια υπερσυγκέντρωση πολιτικών επιρροών. Δηλαδή, πολιτική κάνουν ελάχιστοι άνθρωποι στην πραγματικότητα μέσα στο σύστημα μας και οι υπόλοιποι τρέχουμε πίσω από μια ελάχιστη ομάδα ανθρώπων, πολύ μικρή, μη αντιπροσωπευτική. Αυτό αφορά στην ουσία των σχέσεων του πολιτικού συστήματος με την κοινωνία.
Μην ξεχνάμε την ηχηρή καμπάνα της αποχής, διότι όσο και αν αφαιρέσει κανείς το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος, τη χαλαρότητα των ευρωεκλογών, τα κακά δημοτολόγια, τους θανάτους, τους απόδημους ετεροδημότες, πάλι μένει ένα πολύ μεγάλο ποσοστό εκλογέων, που κάτι θέλουν να πουν και βεβαίως, αυτό το έχουμε καταλάβει και με αυτούς τους ανθρώπους θέλουμε να επικοινωνήσουμε, θέλουμε να τους εκπροσωπήσουμε πολιτικά και θέλουμε να τους δώσουμε τη δυνατότητα να εκφραστούν θετικά, δημιουργώντας μια αισιοδοξία και μια προοπτική για τον τόπο. Διότι η κατάσταση είναι ζοφερή και τίποτε δεν είναι πιο επικίνδυνο και πιο συντηρητικό από την γκρίζα ατμόσφαιρα, η οποία λειτουργεί καταθλιπτικά και συντηρητικά. Εμείς θέλουμε μια προοδευτικού χαρακτήρα αισιοδοξία στην χώρα.
