8 Οκτωβρίου 2008
Αγόρευση Ευ. Βενιζέλου κατά τη συζήτηση επί της αρχής του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Πολιτισμού: «Ίδρυση Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου με την επωνυμία: «ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ»».
2 Μαΐου 2007
Αγόρευση Ευ. Βενιζέλου κατά τη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και της τροπολογίας του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Πολιτισμού: Έγκριση της σύστασης Ιδρύματος με την επωνυμία «ΙΔΡΥΜΑ ΕΡΕΥΝΩΝ, ΜΟΥΣΙΚΗΣ, ΤΕΧΝΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ» και κύρωση του Οργανισμού του.
13 Μαϊου 2005
Κατ’ αρχάς χαίρομαι πάρα πολύ που σας βλέπω ξανά. Χαίρομαι πάρα πολύ για την πρωτοβουλία αυτή του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων. Θέλω να συγχαρώ τη Διοίκηση του. Είχα την ευκαιρία να συζητήσω μαζί της γύρω από τα θέματα του Οργανισμού.
16 Φεβρουαρίου 2005
Αγόρευση Ευ. Βενιζέλου κατά τη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και των τροπολογιών του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Πολιτισμού: «Ίδρυση Οργανισμού Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης- Πάτρα 2006 Α.Ε.».
15 Φεβρουαρίου 2005
Αγόρευση Ευ. Βενιζέλου κατά τη συζήτηση επί της αρχής και των άρθρων του σχεδίου νόμου του Υπ. Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων: «Κυβερνητική Επιτροπή Παιδείας και Πολιτισμού».
19 Απριλίου 2002
Μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001 η αναφορά στην πολιτική σημασία του Πολιτισμού έγινε ένα από τα στερεότυπα του δημόσιου λόγου. Αυτό οφείλεται μάλλον στο γεγονός πως όλοι αντιλήφθηκαν με τον πιο έντονο τρόπο ότι ο Πολιτισμός δεν είναι κάτι το πολυτελές και δευτερεύον που ταυτίζεται με τον ελεύθερο χρόνο και την ψυχαγωγία ούτε αναφέρεται μόνο στις καλές τέχνες, τη λογοτεχνία και την πολιτιστική κληρονομιά.
Ολοι αντιλήφθηκαν πως αυτό που ονομάζεται πολιτιστική ταυτότητα συνδέεται με την εθνική και γλωσσική συνείδηση, με την πρόσληψη και τη χρήση της ιστορίας, με τις συλλογικές νοοτροπίες και πρακτικές, με το ίδιο το επίπεδο οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης.
30 Σεπτεμβρίου 2001
[Οσο μεγαλύτερο είναι το ιδεολογικό, πολιτιστικό και πολιτικό μέτωπο κατά του φανατισμού και της τρομοκρατίας τόσο το καλύτερο για τη Δημοκρατία και τον Πολιτισμό]1. Η Ελλάδα αντιλαμβάνεται τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, του 2004, ως ένα κατ' εξοχήν πολιτιστικό γεγονός. Στόχος μας είναι άλλωστε να προβάλουμε την αυθεντικότητα των Αγώνων: την αυθεντικότητα των ολυμπιακών ιδεών, την αυθεντικότητα των τόπων και των τοπίων, την αναγωγή στις ιστορικές αφετηρίες του Ολυμπισμού. Η Ελλάδα οφείλει να είναι πάντοτε μια σύνθετη περίπτωση: να είναι η Ελλάδα της ιστορικής και πολιτιστικής διαχρονίας και συνέχειας αλλά και η Ελλάδα που διεκδικεί τη σημερινή της ανταγωνιστική θέση μέσα στο διεθνές οικονομικό, θεσμικό και πολιτιστικό πλαίσιο της εποχής μας.
30 Σεπτεμβρίου 2001
[Οσο μεγαλύτερο είναι το ιδεολογικό, πολιτιστικό και πολιτικό μέτωπο κατά του φανατισμού και της τρομοκρατίας τόσο το καλύτερο για τη Δημοκρατία και τον Πολιτισμό]1. Η Ελλάδα αντιλαμβάνεται τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, του 2004, ως ένα κατ' εξοχήν πολιτιστικό γεγονός. Στόχος μας είναι άλλωστε να προβάλουμε την αυθεντικότητα των Αγώνων: την αυθεντικότητα των ολυμπιακών ιδεών, την αυθεντικότητα των τόπων και των τοπίων, την αναγωγή στις ιστορικές αφετηρίες του Ολυμπισμού. Η Ελλάδα οφείλει να είναι πάντοτε μια σύνθετη περίπτωση: να είναι η Ελλάδα της ιστορικής και πολιτιστικής διαχρονίας και συνέχειας αλλά και η Ελλάδα που διεκδικεί τη σημερινή της ανταγωνιστική θέση μέσα στο διεθνές οικονομικό, θεσμικό και πολιτιστικό πλαίσιο της εποχής μας.
6 Δεκεμβρίου 1998
Ο πολιτισμός είναι ταυτοχρόνως το πιο ευαίσθητο, το πιο επικίνδυνο και το πιο πρόσφορο πεδίο άσκησης πολιτικής. Γιατί οτιδήποτε γίνεται στο πεδίο αυτό συνδέεται, από την ίδια τη φύση του πράγματος, με την αισθητική και την ιδεολογία, τις νοοτροπίες και τα στερεότυπα, την αυτοσυνειδησία της κοινωνίας: την πολυμορφία και τις αντοχές της, τη σχέση της με την Ιστορία και τις ποικίλες χρήσεις της, τη σχέση της με τους «άλλους».
Αθήνα, 16 Αυγούστου 1998
Συνέντευξη Ευ. Βενιζέλου, υπουργού πολιτισμού, στο ΒΗΜΑ και στη δημοσιογράφο Άννα Βλαβιανού
[Ο υπουργός Πολιτισμού εξηγεί τους λόγους που τον ώθησαν να παραχωρήσει το Ηρώδειο για επίδειξη μόδας και απαντά στις αντιρρήσεις που εξέφρασε το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο]
--Δεν είναι συνηθισμένο να διαφωνεί ο υπουργός Πολιτισμού με τη γνώμη του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου. Γιατί πήρατε αυτή την απόφαση;
«Το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (ΚΑΣ) είναι ένα υψηλού επιπέδου συλλογικό διοικητικό όργανο στο οποίο μετέχουν υπηρεσιακά και εξωυπηρεσιακά μέλη, δεν είναι όμως ούτε το τελικώς αποφασίζον όργανο ούτε άλλοθι για τον υπουργό. Την πολιτική και την κοινοβουλευτική ευθύνη τη φέρει πάντοτε και πλήρως ο υπουργός. Σας θυμίζω ότι το ΚΑΣ είχε προτείνει την κατασκευή του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης του Ιδρύματος Γουλανδρή στον χώρο του Αρχαίου Λυκείου ενώ εγώ έκρινα ότι η συνύπαρξη είναι αδύνατη και για το Μουσείο και για το Λύκειο. Ανάλογα παραδείγματα μπορώ να σας πω και για το Επταπύργιο στη Θεσσαλονίκη, για τις φυλακές της Αίγινας κλπ. Στη συγκεκριμένη περίπτωση μελέτησα με ιδιαίτερη προσοχή τη σχετική αρνητική γνωμοδότηση του ΚΑΣ, που έχει ληφθεί κατά πλειοψηφία, και διαπίστωσα αφενός μεν ότι έχει διατυπωθεί σοβαρή και τεκμηριωμένη μειοψηφία και μάλιστα από τον πρόεδρο της Επιτροπής Συντήρησης των Μνημείων της Ακρόπολης, καθηγητή κ. Χ. Μπούρα , αφετέρου δε ότι η πλειοψηφία δεν έλαβε υπόψη της ή δεν αξιολόγησε μια σειρά στοιχεία που προσδιορίζουν τη φυσιογνωμία της συγκεκριμένης εκδήλωσης. Αλλωστε και στην εισήγηση της αρμόδιας υπηρεσίας που υιοθέτησε η πλειοψηφία του ΚΑΣ προτείνεται να γίνει η εκδήλωση στο Ζάππειο, χώρο που και αυτός είναι μνημειακός».