2006-2007
4. Οι συλλογικές συμβάσεις, οι γενικοί κανονισμοί προσωπικού και η «μονιμότητα» στον ευρύτερο δημόσιο τομέα
Η κυβέρνηση αξιοποιεί στο έπακρο μια παλιά και διαδεδομένη παρεξήγηση πως στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, δηλαδή στις λεγόμενες ΔΕΚΟ, ισχύει η μονιμότητα του προσωπικού τους. Θέτει -υποτίθεται- στο στόχαστρο τα προνόμια των εργαζομένων στις επιχειρήσεις αυτές, σε σχέση με το εργασιακό καθεστώς του ιδιωτικού τομέα.
20 Μαρτίου 2006
Αγόρευση Ευ. Βενιζέλου κατά τη συζήτηση Επερώτησης του ΠΑΣΟΚ προς τον Υπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας σχετικά με την πολιτική της Κυβέρνησης στην αγορά της εργασίας.
10 Μαρτίου 2006
Αγόρευση Ευ. Βενιζέλου κατά τη συζήτηση επερώτησης Βουλευτών του ΠΑ.ΣΟ.Κ προς τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών σχετικά με συμπαιγνία Κυβέρνησης - Τραπεζών για την κατάργηση της κλαδικής σύμβασης με την Ο.Τ.Ο.Ε.
5 Δεκεμβρίου 2005
Η κυβέρνηση πιεζόμενη πανταχόθεν λόγω του αδιεξόδου της οικονομικής της πολιτικής και της ουσιαστικής απόρριψης του προϋπολογισμού, επιχειρεί να οργανώσει με το νομοσχέδιο για τις ΔEKO έναν πολιτικό και επικοινωνιακό αντιπερισπασμό, προκειμένου να δώσει την εντύπωση ότι αναλαμβάνει «μεταρρυθμιστικές» πρωτοβουλίες. Kατέθεσε έτσι ένα ψευδεπίγραφο νομοσχέδιο για τις ΔEKO, ενώ στόχοι της είναι και πάλι οι εργαζόμενοι στον δημόσιο αλλά και στον ιδιωτικό τομέα, η ανατροπή των εγγυήσεων του εργατικού δικαίου και τελικά το ίδιο το κοινωνικό κράτος.
5 Δεκεμβρίου 2005
Στόχος τα εργασιακά δικαιώματα
του Ευ. Βενιζέλου
Η κυβέρνηση πιεζόμενη πανταχόθεν λόγω του αδιεξόδου της οικονομικής της πολιτικής και της ουσιαστικής απόρριψης του προϋπολογισμού, επιχειρεί να οργανώσει με το νομοσχέδιο για τις ΔEKO έναν πολιτικό και επικοινωνιακό αντιπερισπασμό, προκειμένου να δώσει την εντύπωση ότι αναλαμβάνει «μεταρρυθμιστικές» πρωτοβουλίες. Kατέθεσε έτσι ένα ψευδεπίγραφο νομοσχέδιο για τις ΔEKO, ενώ στόχοι της είναι και πάλι οι εργαζόμενοι στον δημόσιο αλλά και στον ιδιωτικό τομέα, η ανατροπή των εγγυήσεων του εργατικού δικαίου και τελικά το ίδιο το κοινωνικό κράτος.
Mε το γνωστό δημαγωγικό τρόπο, η κυβέρνηση προσπαθεί να θέσει στο στόχαστρο τους λεγόμενους «προνομιούχους» εργαζομένους του ευρύτερου δημόσιου τομέα, θέλοντας να τροφοδοτήσει μία ενδοκοινωνική σύγκρουση. Eίναι όμως προφανές ότι όπως συνέβη τις προηγούμενες φορές, έτσι και τώρα, πίσω από την επίθεση κατά των εργασιακών δικαιωμάτων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα κρύβεται πάντοτε ένα σχέδιο περαιτέρω μείωσης των δικαιωμάτων και των αποδοχών των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα.
14 Νοεμβρίου 2005
I. Οι ολοκληρωμένες πολιτικές απασχόλησης είναι πολιτικές ανάπτυξηςΟι ολοκληρωμένες πολιτικές απασχόλησης δεν είναι τίποτε άλλο παρά ολοκληρωμένες αναπτυξιακές πολιτικές. Όταν μια κυβέρνηση δεν έχει ούτε καν ευκρινή δημοσιονομική πολιτική, είναι πάρα πολύ δύσκολο να έχει αναπτυξιακή πολιτική και πολύ περισσότερο, αποτελεσματική πολιτική απασχόλησης.
7 Ιουνίου 2005
H κυβέρνηση αξιοποιεί στο έπακρο μια παλιά και διαδεδομένη παρεξήγηση, πως στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, δηλαδή στις λεγόμενες ΔΕΚΟ, ισχύει η μονιμότητα του προσωπικού τους. Θέτει - υποτίθεται - στο στόχαστρο τα προνόμια των εργαζομένων στις επιχειρήσεις αυτές, σε σχέση με το εργασιακό καθεστώς του ιδιωτικού τομέα.
7 Ιουνίου 2005
Tο Σύνταγμα προστατεύει τις συλλογικές συμβάσεις
του Ευ. Βενιζέλου
H κυβέρνηση αξιοποιεί στο έπακρο μια παλιά και διαδεδομένη παρεξήγηση, πως στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, δηλαδή στις λεγόμενες ΔΕΚΟ, ισχύει η μονιμότητα του προσωπικού τους. Θέτει - υποτίθεται - στο στόχαστρο τα προνόμια των εργαζομένων στις επιχειρήσεις αυτές, σε σχέση με το εργασιακό καθεστώς του ιδιωτικού τομέα.
Πρέπει όμως να θυμηθούμε ότι στην αφετηρία των λεγόμενων «διαρθρωτικών αλλαγών» που προωθεί η κυβέρνηση ήταν η απόπειρά της να θέσει τρία μείζονα ζητήματα, που αφορούν το σύνολο των εργαζομένων, αλλά και των μικρών, κυρίως εμπορικών, επιχειρήσεων: Το ασφαλιστικό, η διευθέτηση του χρόνου εργασίας και το ωράριο των καταστημάτων. Είναι συνεπώς προφανές ότι το εργασιακό και το ασφαλιστικό καθεστώς των εργαζομένων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα δεν είναι παρά το προοίμιο του κυρίως θέματος, που είναι ο ιδιωτικός τομέας, η αγορά συνολικά και η αγορά εργασίας ειδικότερα.
13 Απριλίου 2005
Θέλω καταρχάς να χαιρετίσω και να υποδεχθώ με τον πιο θετικό τρόπο την ωριμότητα και την υπευθυνότητα του συνδικαλιστικού κινήματος της χώρας. Η χθεσινή παρουσίαση της αναλογιστικής μελέτης του Ινστιτούτου Εργασίας της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδας από τους εμπειρογνώμονες που την ετοίμασαν και τον Πρόεδρο της, τον Χρήστο Πολυζωγόπουλο και το σημερινό συνέδριο της ομοσπονδίας σας με την εμπεριστατωμένη και τεκμηριωμένη εισήγηση του Γιώργου Κουτρουμάνη είναι δύο πολύ σαφείς και έμπρακτες αποδείξεις του γεγονότος πως το συνδικαλιστικό κίνημα στη χώρα μας έχει πια οριστικά εισέλθει σε μία φάση ωριμότητας που φέρνει και τις πολιτικές δυνάμεις και την κυβέρνηση και την αντιπολίτευση προ ευθυνών νέου τύπου.
11 Νοεμβρίου 2000
Από την ως τώρα συζήτηση για τις εργασιακές σχέσεις δεν αναδείχθηκαν μόνο διαφορές αντιλήψεων και νοοτροπιών, αλλά προέκυψε και ένα πολύ σημαντικό αυτονόητο που μοιραζόμαστε όλοι μας: Το πρωτογενές πρόβλημα δεν είναι η αναζήτηση και η επιβολή μιας νέας ρύθμισης στις εργασιακές σχέσεις γιατί αυτή η νέα ρύθμιση είναι οπωσδήποτε αναγκαία ως αυταξία στη σημερινή εποχή. Το πρωταρχικό ζητούμενο είναι η απασχόληση, δηλαδή η διατήρηση και η δημιουργία θέσεων εργασίας. Εάν η νέα ρύθμιση των εργασιακών σχέσεων συντελεί προς τον σκοπό αυτό, τότε βεβαίως και αυτή είναι και πρέπει να είναι ένα από τα αναγκαία μέτρα.