Αθήνα 7 Ιουνίου 2016
Σχόλιο Ευάγγελου Βενιζέλου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Το Σύνταγμα έχει αυξημένη νομική ισχύ έναντι του κοινού νόμου και εγγυάται τα θεμελιώδη δικαιώματα και τους δημοκρατικούς θεσμούς επειδή είναι αυστηρό, δηλαδή αναθεωρείται μόνο μέσα στα ουσιαστικά και διαδικαστικά όρια που θέτει το ίδιο στο άρθρο 110.
Η διαδικασία του άρθρου 110 είναι αποκλειστική και οι εγγυήσεις που τη διέπουν αφορούν την ανάγκη να συγκεντρωθεί αυξημένη πλειοψηφία, να επιληφθούν δυο Βουλές και να τηρηθούν οι προθεσμίες ώριμου χρόνου που επιβάλλεται να υπάρχουν μεταξύ δυο αναθεωρήσεων.
Το εκλογικό σώμα μετέχει στην αναθεωρητική διαδικασία μέσω των βουλευτικών εκλογών που παρεμβάλλονται.
Το δημοψήφισμα δεν συνιστά παράλληλη διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος. Το Σύνταγμα προβλέπει δυο συγκεκριμένους τύπους δημοψηφίσματος στους οποίους δεν περιλαμβάνεται το συνταγματικό δημοψήφισμα.
Η δημοψηφισματική προσφυγή στο λαό δεν υποκαθιστά τις αυξημένες πλειοψηφίες, δηλαδή τις ρήτρες συνταγματικής συναίνεσης που λειτουργούν μεταπλειοψηφικά.
Αθήνα, 6 Ιουνίου 2016
Παρέμβαση Ευ. Βενιζέλου στην εκδήλωση-συζήτηση που διοργάνωσε η Επιτροπή Διαλόγου και Θέσεων για τις Προοδευτικές Μεταρρυθμίσεις με θέμα «Οι μεγάλες θεσμικές αλλαγές που είναι αναγκαίες για μια νέα αρχή στη χώρα»
Αυτό που διαφοροποιεί το Σύνταγμα από τη συνήθη πολιτική και νομοθετική διαδικασία είναι η αίσθηση του ιστορικού χρόνου. Το Σύνταγμα αποτυπώνει τον μακρύ ιστορικό χρόνο, δε θέτει ορισμένα πράγματα εκτός πολιτικής αντιπαράθεσης, τα ανυψώνει στο υπέρτατο στάδιο πολιτικής και ιδεολογικής αντιπαράθεσης που είναι η σχέση με την ιστορία. Υπό την έννοια αυτή οποιαδήποτε συντακτική διαδικασία, πρωτογενής ή αναθεωρητική, θέτει τους διαχειριστές της, δηλαδή το πολιτικό σύστημα αντιμέτωπο με ζητήματα ιστορικής μνήμης και ιστορικής συνείδησης. Για να ανοίξουμε τώρα στην Ελλάδα του 2016, όπως έχει και ευρίσκεται, μία σοβαρή συζήτηση για τους θεσμούς και πιο συγκεκριμένα για την αναθεώρηση του Συντάγματος προϋποθέτει ότι θα έχουμε πολύ βαθιά αίσθηση της ιστορικότητας του ισχύοντος Συντάγματος της χώρας.
Επειδή, με ευγενικό τρόπο, άκουσα κάποιους να αμφισβητούν αυτό που είναι το ισχύον Σύνταγμα της χώρας, θεωρώ αναγκαία μια υπογράμμιση. Το ισχύον Σύνταγμα της χώρας είναι η μεγαλύτερη εγγύηση του δημοκρατικού και δικαιοκρακτικού χαρακτήρα του πολιτεύματός μας. Το ισχύον Σύνταγμα της χώρας είναι η χάρτα των θεμελιωδών δικαιωμάτων, είναι η αποτύπωση του συστήματος συγκρότησης και λειτουργίας των δημοκρατικών θεσμών.
Ο πατριωτισμός μας, ο συνταγματικός, έχει σχέση με την υπεράσπιση της συνταγματικής νομιμότητας, δηλαδή με την υπεράσπιση της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου σε μία φάση που τα δύο αυτά θεμελιώδη ιστορικά κεκτημένα υπονομεύονται, κινδυνεύουν από μία θεσμική υπεξαίρεση, γιατί αυτοί που έχουν ταχθεί στην άσκηση της συντεταγμένης εξουσίας ενεργούν έτσι ώστε πολύ συχνά να αλλοιώνεται το πνεύμα και άρα η κανονιστική ουσία, αυτού που λέγεται Σύνταγμα της χώρας.
Αθήνα, 29 Μαΐου 2016
Άρθρο Ευάγγελου Βενιζέλου στην Καθημερινή της Κυριακής, στην ενότητα: « Η χώρα χρειάζεται νέο Σύνταγμα;»
Προέχει ένα νέος συνταγματικός πατριωτισμός
Το ελληνικό ζήτημα είναι πρωτίστως ζήτημα εθνικής αυτοσυνειδησίας, κοινωνικής νοοτροπίας και πολιτικής εμπιστοσύνης. Δευτερογενώς είναι πρόβλημα οικονομικό. Σοβαρή παράμετρος της εθνικής κρίσης είναι πλέον η γενικευμένη κρίση αντιπροσώπευσης και νομιμοποίησης, κρίση της δημοκρατίας αλλά πλέον και του κράτους δικαίου.
Θα μπορούσε να αποφευχθεί η οικονομική κρίση ή να εξελιχθεί διαφορετικά, αν η χώρα είχε ένα «καλύτερο» Σύνταγμα; Αν υπήρχαν συνταγματικές εγγυήσεις που θα απέτρεπαν το δημοσιονομικό εκτροχιασμό, το τεράστιο πρωτογενές έλλειμμα του 2009, την ανεξέλεγκτη δυναμική του δημοσίου χρέους μετά το 2004, ναι. Τέτοιες όμως ρυθμίσεις υπήρχαν στο πεδίο του Ευρωπαϊκού Δικαίου που θέτει αυστηρά όρια στο έλλειμμα και το δημόσιο χρέος, προβλέπει διαδικασία ελέγχου του υπερβολικού ελλείμματος και διαθέτει μηχανισμούς εποπτείας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την ΕΚΤ. Οι ρυθμίσεις μάλιστα αυτές ίσχυαν, με νομική υπεροχή σε σχέςη με το εθνικό δίκαιο, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε Ιρλανδία, Πορτογαλία, Κύπρο, Ισπανία, Ιταλία κοκ, χωρίς αποτρεπτικό αποτέλεσμα.
Βεβαίως υπάρχουν και στη χώρα μας πολλές άλλες θεσμικές παθογένειες που θα μπορούσαν να έχουν ανασχεθεί ή έστω περιορισθεί κανονιστικά. Οι συντριπτικά περισσότερες όμως από τις αναγκαίες κανονιστικές παρεμβάσεις (εκλογική νομοθεσία, λειτουργία Βουλής, εκσυγχρονισμός Δικαιοσύνης, αποκατάσταση ανεξάρτητων αρχών, ολοκλήρωση εγγυήσεων θρησκευτικής ελευθερίας, μηχανισμοί δημοσιονομικής διαφάνειας και διακυβέρνησης κοκ) μπορούν να γίνουν σε επίπεδο εκτελεστικών του Συντάγματος νόμων και Κανονισμού της Βουλής.
Αθήνα 4 Απριλίου 2016
Χαιρετισμός Ευάγγελου Βενιζέλου στη τελετή λήξης της προσομοίωσης της λειτουργίας της Βουλής των Ελλήνων, 4.4.2016, Παλιά Βουλή.
Η διαρκής σημασία της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και η προστιθέμενη αξία της μετα -αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας
Χαίρομαι που μου δίνεται η ευκαιρία να χαιρετίσω αυτή την πρωτοβουλία σας, την τόσο ωραία και σημαντική. Με έχουν ενημερώσει οι συνάδελφοί σας για το περιεχόμενό της και λυπάμαι που δεν είχα την ευκαιρία να έρθω στην έναρξη, αλλά έστω και στη λήξη έχει σημασία να νιώσετε ότι κάποιοι σας παρακολουθούν και σας στηρίζουν σε αυτή σας την προσπάθεια.
Πρέπει να πω ότι μου έκανε μεγάλη εντύπωση όταν έμαθα ότι μία ομάδα νέων ανθρώπων, επιστημόνων, φοιτητών, ασχολείται με την προσομοίωση της λειτουργίας της Βουλής και μάλιστα της Βουλής των Ελλήνων. Έχω παρακολουθήσει προσομοιώσεις δικών, διαιτησιών, διαμεσολαβήσεων, της λειτουργίας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, της Γενικής Συνέλευσης και του Συμβουλίου Ασφαλείας, αλλά ειλικρινά δεν ήξερα ότι υπάρχουν νέοι άνθρωποι στη χώρα μας που ενδιαφέρονται, με ώριμο και επιστημονικά συγκροτημένο τρόπο, να προσομοιώσουν τη λειτουργία της Βουλής. Το λέω αυτό, γιατί η κοινοβουλευτική δημοκρατία είναι γενικά απαξιωμένη στη συνείδηση της κοινωνίας, όχι μόνο της ελληνικής, υπάρχει μία διεθνής κρίση της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και ειδικότερα του κοινοβουλευτικού συστήματος κι έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία νέοι άνθρωποι να αντιλαμβάνονται την αξία και τη σημασία της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και του κοινοβουλευτικού συστήματος διακυβέρνησης, άρα της λειτουργίας ενός εθνικού Κοινοβουλίου, όπως είναι η Βουλή των Ελλήνων.
Θεσσαλονίκη 20 Φεβρουαρίου 2016
Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου στην ημερίδα που διοργάνωσε στις 20.2.2016, στη Θεσσαλονίκη, ο Πανελλήνιος Θεολογικός Σύνδεσμος «ΚΑΙΡΟΣ – για την αναβάθμιση της θρησκευτικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα» με θέμα «Το μάθημα των θρησκευτικών και ο δημόσιος χώρος».
Το συνταγματικό και διεθνές νομικό πλαίσιο της διδασκαλίας των θρησκευτικών και το δικαίωμα εξαίρεσης από αυτή
Χαίρομαι που βλέπω διάφορους φίλους και συναδέλφους από την «περίσεμνο» των Θεολόγων Σχολή που βρίσκεται στην ίδια γειτονιά της Πανεπιστημιούπολης του ΑΠΘ με τη «διάσημη» των Νομοδιδασκάλων Σχολή στην οποία ανήκω. Το ότι η μία αυτοχαρακτηρίζεται «διάσημη» και η άλλη «περίσεμνος» στη καθομολόγηση των διδακτόρων της κάτι σημαίνει για τον τρόπο που αντιλαμβάνονται τα πράγματα αφενός οι θεολόγοι, αφετέρου οι νομικοί! Το λέω αυτό προφανώς αστειευόμενος. Χαίρομαι που έχετε επιλέξει ως χώρο διεξαγωγής της ημερίδας σας το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, και μάλιστα το δεύτερο κτήριό του για το οποίο έχω πολύ αγωνιστεί, και χαίρομαι γιατί έχει ενσωματωθεί στον ιστό της πόλης και το χρησιμοποιείτε για τέτοιου είδους δραστηριότητες.
Ο καθηγητής Π. Βασιλειάδης, παλιός συνάδελφος και φίλος, με πολλή ευγένεια και επιμονή, μου ζήτησε να έρθω να σας παρουσιάσω μερικές σκέψεις, όχι κομματικού, αλλά σίγουρα πολιτικού χαρακτήρα. Θα ήθελα όμως να σας πω μερικά πράγματα υπό την ιδιότητα μου την επιστημονική ως Καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου και από την εμπειρία μου από το Συμβούλιο της Ευρώπης τα χρόνια της κυβερνητικής μου θητείας τώρα δε από την υποεπιτροπή της Κοινοβουλευτικής του Συνέλευσης που είναι αρμόδια για την εφαρμογή των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, της οποίας είμαι μέλος.
Όπως ξέρετε, η συζήτηση για τη διδασκαλία των Θρησκευτικών είναι μακρότατη και στη χώρα μας [1] και παγκοσμίως [2]. Αρκεί να σας πω ότι τα τελευταία 30 χρόνια, η διδασκαλία των Θρησκευτικών αποτελεί ένα από τα μόνιμα πεδία συζήτησης της Διεθνούς Ένωσης Συνταγματικού Δικαίου. Στη συζήτηση αυτή έχουν ειπωθεί τα πάντα και έχει διαμορφωθεί μια τυπολογία μορφών διδασκαλίας των Θρησκευτικών από μια νομική οπτική γωνία και όχι απλώς μέσα από μία παιδαγωγική προσέγγιση με την οποία είστε εξοικειωμένοι.
5 Μαΐου 2015
Ομιλία του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελου Βενιζέλου, στην εκδήλωση «Είναι το Σύνταγμά μας ανορθολογικό; Απέτυχαν οι πολιτικοί θεσμοί;», που πραγματοποιήθηκε με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου του Ξενοφώντα Κοντιάδη «Το Ανορθολογικό μας Σύνταγμα. Γιατί απέτυχαν οι πολιτικοί θεσμοί;» και διοργάνωσε το Κέντρο Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου – Ίδρυμα Θεμιστοκλή και Δημήτρη Τσάτσου και οι εκδόσεις Παπαζήση.
Κυρίες και κύριοι, αγαπητές φίλες και αγαπητοί φίλοι, χαίρομαι πραγματικά γιατί ο Ξενοφών Κοντιάδης, τον οποίον παρακολουθώ από την πολύ νεαρή του ηλικία, με αυτό το καινούριο βιβλίο του -έχει γράψει πάρα πολλά πράγματα, είναι πολυγραφότατος - μας δίνει την αφορμή να βρεθούμε και να συζητήσουμε και να συνυπάρξουμε με τον αγαπητό μου φίλο το Νίκο Αλιβιζάτο, με τον οποίον έχουμε έναν μακρύ διάλογο γύρω από θέματα ερμηνείας του Συντάγματος τα τελευταία πολλά χρόνια, τα τελευταία 35 ίσως και 40 χρόνια.
Και χαίρομαι πραγματικά γιατί μου δίνεται η ευκαιρία να μιλήσω περισσότερο με την επιστημονική και λιγότερο με την πολιτική μου ιδιότητα. Η κόρη μου η οποία είναι συνάδελφος τώρα και βρίσκεται στο ακροατήριο, όταν ήταν στην πρώτη δημοτικού κι άρχισε να γράφει, έγραψε στην πρώτη μικρή έκθεσή της «ο πατέρας μου σπούδασε Δικηγόρος, αλλά δουλεύει Υπουργός».
Χαίρομαι λοιπόν γιατί μας δίνει την ευκαιρία αυτή ο Ξενοφών με ένα προκλητικό βιβλίο, με έναν προκλητικό τίτλο, με μια προκλητική θεματολογία. Εκατό μόλις μέρες μετά τις εκλογές δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ήδη τίθενται σοβαρά ζητήματα συνταγματικότητας, σοβαρά ζητήματα όχι πολιτικής λειτουργίας των θεσμών, όπως υπογράμμισε ο Παύλος Τσίμας, αλλά ζητήματα νομικής λειτουργίας των θεσμών. Ή για να το πω με έναν πιο προκλητικό τρόπο, ζητήματα θεσμικής λειτουργίας των θεσμών, το οποίο δεν είναι ούτε ταυτολογία, ούτε περιττολογία.
Η ίδια η λειτουργία της Βουλής δημιουργεί προβλήματα τους τελευταίους μήνες, ο ρόλος του Προέδρου, της Προέδρου της Βουλής δημιουργεί προβλήματα. Ο τρόπος με τον οποίον συσχετίζεται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας με τη Βουλή δημιουργεί προβλήματα, με αφορμή την Επιτροπή για το επαχθές χρέος που δεν είναι μια κοινοβουλευτική Επιτροπή, δεν είναι μία Επιτροπή στην οποία μετέχουν οι Βουλευτές και τα κόμματα κατά την αναλογία της δυνάμεώς τους, αλλά είναι μια τεχνική Επιτροπή προσαρτημένη στην Επιστημονική Υπηρεσία, κάτι το υβριδικό, το πρωτοφανές.
Αθήνα, 21 Φεβρουαρίου 2015
Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου, Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, στο συνέδριο στη μνήμη των Δ. Τσάτσου και Γ. Παπαδημητρίου,
«Ελληνική πολιτεία και ευρωπαϊκή συμπολιτεία»
Κύριε Πρόεδρε του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αγαπητή Άννα, κυρίες και κύριοι δικαστές, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω να ευχαριστήσω και να συγχαρώ βεβαίως, κυρίως να ευχαριστήσω προσωπικά τη Λίνα Παπαδοπούλου, τη Νομική Σχολή Θεσσαλονίκης για την εξαιρετική πρωτοβουλία να οργανωθεί αυτή η διήμερη συνάντηση αφιερωμένη στη μνήμη του Δημήτρη Τσάτσου και του Γιώργου Παπαδημητρίου.
Με τον Δημήτρη Τσάτσο με συνδέουν, όπως ξέρετε, στενοί, ακατάλυτοι, προσωπικοί και πνευματικοί δεσμοί. Με τον Γιώργο Παπαδημητρίου πορευτήκαμε πολλά χρόνια μαζί, πάντοτε με φιλία, πάντοτε με συναδελφικότητα, πάντοτε με ευπρέπεια και αλληλοκατανόηση.
Έχω μιλήσει πολλές φορές για τον Δημήτρη Τσάτσο. Θα μου επιτρέψετε πριν εισέλθω στο θέμα της εισήγησής μου, να μνημονεύσω δυο τρία σημεία από αυτά που κατ’ επανάληψη έχω τονίσει. Η μετριοπάθεια και η υποχωρητικότητα του Δημήτρη Τσάτσου, πολλές φορές παρεξηγούντο γιατί κρυβόντουσαν πίσω από μια ευγένεια, μια φινέτσα, από μια αστική καλλιέργεια, που σε έκαναν να πιστεύεις ότι υπάρχει κάποιο στοιχείο αδυναμίας λόγω της διαρκούς αναζήτησης της συμπάθειας, της αποδοχής, της τρυφερότητας.
Επρόκειτο για μια απατηλή ευγενικά απατηλή εντύπωση, γιατί ο Δημήτρης Τσάτσος είχε τη δύναμη να διατυπώνει με απόλυτη καθαρότητα, συνέπεια και ακρίβεια τις έννοιες πάνω στις οποίες στήριξε και το επιστημονικό του έργο και την πολιτική του παρέμβαση.
Αθήνα, 19 Δεκεμβρίου 2014
Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και Προέδρου του ΠΑΣΟΚ στο 3ο αναπτυξιακό συνέδριο του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων με θέμα: «Νέα Προγραμματική Περίοδος για την Αγροτική Ανάπτυξη 2014-2020 – Ευκαιρίες και Προκλήσεις»
Κύριοι Υπουργοί, κύριοι Περιφερειάρχες, κυρίες και κύριοι εκπρόσωποι της Δημόσιας Διοίκησης, της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης, αλλά και του αγροτικού κόσμου, χαίρομαι πραγματικά γιατί βρίσκομαι εδώ εκ μέρους της Κυβέρνησης εκπροσωπώντας και τον Πρωθυπουργό που επιστρέφει αργότερα σήμερα το πρωί από τις Βρυξέλες όπου μετείχε στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, προκειμένου να κηρύξω την έναρξη αυτού του 3ου Αναπτυξιακού Συνεδρίου για τη νέα προγραμματική περίοδο της κοινής αγροτικής πολιτικής, την περίοδο 2014-2020.
Και χαίρομαι πραγματικά γιατί δε μου δίνεται πολύ συχνά η ευκαιρία να βρίσκομαι μαζί με τους ανθρώπους της πρωτογενούς παραγωγής και θέλω να τιμήσω εκ μέρους της Κυβέρνησης την Πολιτική Ηγεσία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, τον Υπουργό το Γιώργο Καρασμάνη, τον Αναπληρωτή Υπουργό τον Πάρι Κουκουλόπουλο, όλα τα μέλη της πολιτικής ηγεσίας και τα στελέχη της Δημόσιας Διοίκησης, για τη δουλειά που κάνουν.
Φίλες και φίλοι, το συνέδριό σας είχε προγραμματιστεί ίσως υπό διαφορετικές συνθήκες, αλλά τώρα βρίσκεται στο μέσον της διαδικασίας εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας και το ερώτημα που βρίσκεται στα χείλη όλου του ελληνικού λαού, άρα και στα χείλη του αγροτικού κόσμου, είναι εάν η χώρα θα έχει στις 29 Δεκεμβρίου Πρόεδρο της Δημοκρατίας εκλεγμένο συναινετικά με την αυξημένη πλειοψηφία των 180 ψήφων.
Θεσσαλονίκη, 12 Δεκεμβρίου 2014
Ομιλία του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και Υπουργού Εξωτερικών της Ελληνικής Δημοκρατίας, Ευ. Βενιζέλου στη 31η Σύνοδο του Συμβουλίου των Υπουργών Εξωτερικών των κ-μ του ΟΣΕΠ
Αγαπητοί συνάδελφοι, Διακεκριμένοι συμμετέχοντες,Κυρίες και κύριοι,Θα ήθελα να σας απευθύνω ένα θερμό καλωσόρισμα στην 31η Σύνοδο του Συμβουλίου των Υπουργών Εξωτερικών των κρατών μελών του ΟΣΕΠ και στην όμορφη πόλη της Θεσσαλονίκης, μια πόλη σύμβολο, τόσο στην Ελλάδα όσο και την ευρύτερη περιοχή της, του ανοικτού πνεύματος, της ποικιλομορφίας και της δημιουργικότητας. Η περιοχή βρίσκεται σε μια κρίσιμη πύλη εισόδου που ενώνει την Ευρώπη με την Ασία, συνδέει σημαντικές εμπορικές οδούς και δίκτυα επικοινωνιών, αποτελώντας κόμβο για τα ενεργειακά δίκτυα και τα δίκτυα μεταφορών. Σε μια περίοδο όπου ο κόσμος μας διαμορφώνεται από νέες παγκόσμιες εξελίξεις, η περιοχή μας αντιμετωπίζει σημαντικές προκλήσεις, τις οποίες πρέπει να μετατρέψουμε σε κοινές ευκαιρίες με βάση τις κοινές μας ιστορικές εμπειρίες και πολιτιστικές αξίες.
Αθήνα, 9 Δεκεμβρίου 2014
Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου, Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, στην εκδήλωση για τη διαμόρφωση των προγραμματικών και πολιτικών θέσεων του Συνεδρίου της Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης
Φίλες και φίλοι, κατ΄ αρχάς σας ευχαριστώ όλες και όλους για την παρουσία σας εδώ. Το γεγονός ότι ένα τέτοιο δυναμικό ανταποκρίθηκε πρόθυμα στην πρόσκληση της ομάδας εργασίας της Δημοκρατικής Παράταξης και του ΠΑΣΟΚ που ασχολείται με τη σύνταξη του προγράμματος, με την κατάρτιση του εθνικού σχεδίου ανασυγκρότησης, σημαίνει πολλά. Είναι ένας εξαιρετικά θετικός οιωνός.
Ο χώρος είναι ζωντανός, ο χώρος έχει στελέχη, ο χώρος έχει ιδέες, έχει προτάσεις, έχει το πάθος να βοηθήσει τη χώρα λέγοντας την αλήθεια.
Οι τελευταίες εξελίξεις για τις οποίες είχα την ευκαιρία να μιλήσω το πρωί σε μια πολύ σημαντική συνάντηση στελεχών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αναδεικνύουν δύο μεγάλα ζητήματα:Η σχέση πολιτικής και οικονομίας
Το πρώτο και προφανές ζήτημα είναι η σχέση μεταξύ πολιτικής και οικονομίας, πόσο πολύ επηρεάζει η πολιτική σταθερότητα ή η πολιτική αστάθεια τις οικονομικές εξελίξεις. Τα μεγέθη όχι απλά και μόνον τα χρηματοοικονομικά, αλλά τελικά και τα δημοσιονομικά και τα μακροοικονομικά. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό οικονομικό στοιχείο, από το πολιτικό ρίσκο σε μια χώρα. Η σταθερότητα ή η αστάθεια, η σοβαρότητα ή ο ερασιτεχνισμός και η επιπολαιότητα, είναι παράμετροι που επηρεάζουν σε καταλυτικό βαθμό την οικονομική πορεία ενός τόπου.
Η σχέση Δημοκρατίας και αλήθειας
Το δεύτερο μεγάλο ζήτημα είναι η σχέση Δημοκρατίας και αλήθειας, γιατί πρέπει να ξαναθυμηθούμε τώρα τι είναι αυτό που αγωνιζόμαστε να κάνουμε, τι είναι αυτό που συνέβη τα τελευταία πέντε χρόνια και γιατί είναι κρίσιμες οι λίγες επόμενες εβδομάδες που ακολουθούν, όχι μόνον μέχρι τις 29 Δεκεμβρίου που είναι η τρίτη ψηφοφορία για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Ούτε μέχρι το τέλος Ιανουαρίου που μπορεί να έχουμε εκλογές αν δε βρεθούν 180 υπεύθυνοι και διορατικοί Βουλευτές, αλλά μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου καθώς μέχρι τότε πρέπει να έχουμε ολοκληρώσει τη διαπραγμάτευση και να έχουμε διαμορφώσει το νέο θεσμικό πλαίσιο για την πορεία της χώρας σε σχέση με τους εταίρους της, σε σχέση με τις αγορές και σε σχέση με τον εαυτό της.