10 Μαρτίου 2009
Νέοι θεσμοί ευθύνης
του Ευ. Βενιζέλου
Πρόσφατη έρευνα του Οικονομικού Πανεπιστημίου δείχνει ότι οι πολίτες ταυτίζουν τους βουλευτές, δηλαδή πρόσωπα που οι ίδιοι αξιολογούν περιοδικά και εκλέγουν ή δεν εκλέγουν, με φαινόμενα διαφθοράς σε ποσοστό 70%. Ίσως αυτό να εξηγείται από το γεγονός πως τα τελευταία χρόνια υποθέσεις σχετιζόμενες με την ποινική ευθύνη των υπουργών κυριαρχούν σχεδόν συνεχώς στην επικαιρότητα, χωρίς οι πολίτες να πείθονται ότι τα ζητήματα διερευνώνται και οι τυχόν ευθύνες καταλογίζονται.
Δεν μπορούμε να μείνουμε αδιάφοροι απέναντι στη στάση αυτή της κοινής γνώμης που λέει πολύ απλά ότι η κρίση πολιτικής αντιπροσώπευσης, δηλαδή η κρίση νομιμοποίησης των δημοκρατικών και κοινοβουλευτικών θεσμών έχει καταστεί κατά βάθος κρίση ηθική. Και μάλιστα τη στιγμή που η οικονομική κρίση απαιτεί πλεόνασμα πολιτικής εμπιστοσύνης προκειμένου να αναληφθούν γενναίες, ριζοσπαστικές και καλά στοχευμένες πρωτοβουλίες που θα σπάσουν το φαύλο κύκλο και θα επιτρέψουν να υπάρξει και να εφαρμοστεί ένα συνολικό σχέδιο διαχείρισης και υπέρβασης της κρίσης.
22 Φεβρουαρίου 2009
Αποχαιρετισμός στον Γιώργο Παπαδημητρίου
του Ευ. Βενιζέλου
Έχω πολύ έντονες στη μνήμη μου τις δύο ακραίες στιγμές. Την πρώτη μας συνάντηση στη Θεσσαλονίκη, αμέσως μετά την Μεταπολίτευση. Φοιτητής εγώ, νέος επιμελητής ο Γιώργος Παπαδημητρίου, στο πλευρό του Αριστόβουλου Μάνεση και του Δημήτρη Τσάτσου. Λαμπερός, ελπιδοφόρος, με ισχυρό επιστημονικό εξοπλισμό μετά το διδακτορικό του δίπλωμα στη Χαϊδελβέργη, έτοιμος να παρέμβει στα πιο καυτά ζητήματα: Στον εκδημοκρατισμό του πανεπιστημίου, στο ζήτημα της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου, στο Κυπριακό, στις συζητήσεις για το νέο Σύνταγμα.
Τριανταπέντε χρόνια αργότερα, πριν λίγες εβδομάδες, στα πίσω έδρανα της Βουλής, η στιγμή του αποχαιρετισμού πριν το ταξίδι στη Βοστόνη. Με το ίδιο χαμόγελο, την ίδια αισιοδοξία, την ίδια ψυχραιμία. Ανάμεσα στις δύο αυτές στιγμές χωράει μία ολόκληρη ζωή. Μιλάω τώρα μόνον για τη δημόσια πλευρά της, αυτή που ο Γιώργος Παπαδημητρίου υπηρέτησε με ποιότητα, μετριοπάθεια, συστηματικότητα, πειθαρχία και υπευθυνότητα, τόσο στο πεδίο της επιστήμης όσο και στο πεδίο της πολιτικής με τη θεμελιώδη και ολιστική σημασία του όρου.
15 Απριλίου 2008
Εισήγηση Ευ. Βενιζέλου στο κλείσιμο του Συνεδρίου του Κέντρου Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου με θέμα «Ένα άλλο κράτος είναι εφικτό» στο Αμφιθέατρο Υπουργείου Εξωτερικών
Κυρίες και κύριοι, θέλω να υποδεχθώ στο συνέδριο τον συνάδελφό μου, τον Καθηγητή Προκόπη Παυλόπουλο, τον συνάδελφο Φώτη Κουβέλη και τον συνάδελφο Αχιλλέα Καταρτζή.
Παίρνω τον λόγο πρώτος ακριβώς για να παίξω τον διπλό ρόλο του συζητητή σε αυτή την στρογγυλή τράπεζα αλλά και του γενικού εισηγητή της πρώτης ημέρας.
14 Απριλίου 2008
Εναρκτήρια ομιλία Ευ. Βενιζέλου στο Συνέδριο του Κέντρου Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου με θέμα «Ένα άλλο κράτος είναι εφικτό» στο Αμφιθέατρο Υπουργείου Εξωτερικών
Κυρίες και κύριοι, αγαπητές φίλες και αγαπητοί φίλοι, θέλω να συγχαρώ το Κέντρο Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου για την ιδέα που είχε να οργανώσει αυτό το συνέδριο θέτοντας το δάχτυλο εις τον τύπο των ήλων γιατί το κράτος βρίσκεται πράγματι στο επίκεντρο των δημοσίων συζητήσεων, είναι το πεδίο της πολιτικής, άρα είμαστε υποχρεωμένοι να ασχοληθούμε όσο μπορούμε πιο συστηματικά και υπεύθυνα με το κορυφαίο αυτό ζήτημα, το ζήτημα των ζητημάτων.
14 Μαρτίου 2007
Εισήγηση Ευ. Βενιζέλου στο συνέδριο που οργάνωσε το Κέντρο Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου, Ίδρυμα Θεμιστοκλή και Δημήτρη Τσάτσου με θέμα: «Κρίση του ελληνικού πολιτικού συστήματος; Σύγχρονες προκλήσεις και μεταρρυθμιστικές προοπτικές» στο Ινστιτούτο Goethe Αθηνών.
Το περίεργο είναι ότι θα κάνω την πρώτη εισήγηση σε αυτό το συνέδριο αμφισβητώντας καταστατικά το θέμα του. Θα προσπαθήσω να απαντήσω στο ερώτημα αν μπορεί να υπάρξει πολιτικό σύστημα χωρίς κρίση. Θα επιδιώξω να αποδείξω ότι η κρίση είναι σύμφυτη σε κάθε πολιτικό σύστημα, ιδίως στη σημερινή εποχή.
5 Οκτωβρίου 2006
Αγόρευση Ευ. Βενιζέλου στην Επιτροπή Αναθεώρησης του Συντάγματος κατά τη συζήτηση επί των άρθρων 5, 14, 17, 20, 21 και 22 του Συντάγματος.
1 Ιουνίου 2006
Εισήγηση Ευ.Βενιζέλου σε συνέδριο του Διεθνούς Κέντρου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου «Libertas»
"Σύγχρονες μορφές κρίσης του δημοκρατικού κράτους δικαίου: Το δίπολο «ελευθερία – ασφάλεια» ως εγγύηση και ως υπονόμευση των θεμελιωδών δικαιωμάτων"
1. Η ελευθερία και η ασφάλεια είναι δύο έννοιες, για την ακρίβεια δύο αξίες, απολύτως συνδεδεμένες μεταξύ τους, συνυφασμένες δε και oι δύο με το δημοκρατικό κράτος δικαίου, με το συνταγματικό κράτος, όπως αυτό έχει διαμορφωθεί καθ’ όλη τη μακρά περίοδο της νεωτερικής εποχής, από τον 18ο έως το τέλος του 20ου αιώνα.
Ασφάλεια σημαίνει προστασία, πρωτίστως, της ζωής και της ελευθερίας. Ως εκ τούτου, η προσωπική ασφάλεια που κατοχυρώνεται στο άρθρο 6 του ελληνικού Συντάγματος, αλλά και στις αντίστοιχες διατάξεις όλων των δυτικών ή δυτικότροπων συνταγμάτων και στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, είναι το σημαντικότερο ίσως στοιχείο του σκληρού πυρήνα του κράτους δικαίου1.
12 Μαρτίου 2006
Διπλό το σκάνδαλο της κυβέρνησης
του Ευ. Βενιζέλου
Την χώρα ταλανίζουν τις τελευταίες εβδομάδες δύο παράλληλα σκάνδαλα: Αφενός μεν το σκάνδαλο των υποκλοπών αφετέρου δε το σκάνδαλο της συγκάλυψης των υποκλοπών.
Κοινός παρονομαστής των δύο σκανδάλων είναι η ευθύνη της Κυβέρνησης που όχι μόνο δεν μπόρεσε να ελέγξει και να αποτρέψει το πρώτο αλλά και προκάλεσε το δεύτερο με την αφελή σκέψη ότι μπορεί να κρυφτεί πίσω από το φύλλο συκής μιας αργόσυρτης προκαταρκτικής εξέτασης που δεν κατάφερε επί 11 ολόκληρους μήνες να συγκεντρώσει ούτε το ένα χιλιοστό των στοιχείων που μέσα σε λίγες ημέρες κατάφερε να συγκεντρώσει η έρευνα της ΑΔΑΕ αλλά και της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής που ανέδειξε την αναντικατάστατη θεσμική βαρύτητα και σημασία του κοινοβουλευτικού ελέγχου.