Δευτέρα, 1 Αυγούστου 2011
Ομιλία Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και Υπουργού Οικονομικών κ. Ευάγγελου Βενιζέλου κατά την εκδήλωση για την έναρξη του διαλόγου
για το Εθνικό Φορολογικό Σύστημα
Εκ μέρους της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Οικονομικών σας ευχαριστώ για την παρουσία σας εδώ. Πρόκειται για την εναρκτήρια συνεδρίαση μιας διαδικασίας, που θα είναι σύντομη αλλά εντατική και ουσιώδης. Ευχαριστώ θερμά τους εκπρόσωπους των κοινωνικών εταίρων, τους εκπρόσωπους των παραγωγικών φορέων, τους εκπρόσωπους των πολιτικών κομμάτων του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού και της Δημοκρατικής Συμμαχίας, που δήλωσαν συμμετοχή και σε αυτή τη φάση του διαλόγου και είναι προφανές ότι μέσω της Βουλής και κυρίως στο επίπεδο της διαρκούς κοινοβουλευτικής Επιτροπής Οικονομικών θα υπάρχει πλήρης συμμετοχή όλων των πολιτικών δυνάμεων της χώρας.
Ευχαριστώ επίσης όλους τους άλλους που παρίστανται στη σημερινή συνεδρίαση. Ο διάλογος που αρχίζει σήμερα, όπως είπε και ο κ. Οικονόμου, θα είναι ένας διάλογος ανοιχτός, απροκατάληπτος, πρακτικός, καλά στοχευμένος με στόχο μέχρι τις 22 Αυγούστου να συγκεντρώσουμε το πρώτο κύμα των προτάσεών σας, να μπορέσουμε να τις επεξεργαστούμε από κοινού και στο επίπεδο της Επιτροπής και στο επίπεδο της ομάδας εργασίας, η οποία θα μας υποβοηθά με την αναγκαία τεκμηρίωση με την αναγκαία επιστημονική υποστήριξη και με την αναγκαία τεχνική βοήθεια, από τους θεσμικούς μας εταίρους διεθνώς, από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και από κράτη-μέλη που έχουν εμπειρία και που θέλουν να βοηθήσουν στην προσπάθειά μας αυτή μέσω της τεχνικής βοήθειας.
Ήδη, όπως ανακοινώθηκε, θα λειτουργεί μια ειδική ηλεκτρονική διεύθυνση, που θα ανακοινωθεί σήμερα ευρέως, ώστε όποιος θέλει -φορέας ή και πρόσωπο- να υποβάλλει τις προτάσεις του πέρα φυσικά των φορέων που εκπροσωπούνται επισήμως και που θα αναπτύξουν και προφορικά εδώ εν συνεδριάσει τις απόψεις τους.
Στόχος είναι, αφού συγκεντρώσουμε το πρώτο κύμα παρατηρήσεων και προτάσεων έως τις 22 Αυγούστου, μέχρι 15 Σεπτεμβρίου να επεξεργαστούμε ένα αρχικό προσχέδιο ως βάση διαλόγου, για να μπορούμε να έχουμε ένα κείμενο αναφοράς και στόχος είναι με την έναρξη της νέας κοινοβουλευτικής συνόδου, τον Οκτώβριο, οπότε θα έχουμε όπως προβλέπει το Σύνταγμα και την κατάθεση του προσχεδίου του προϋπολογισμού του 2012, πάντα στο πλαίσιο του Μεσοπροθέσμου Προγράμματος Δημοσιονομικής Προσαρμογής, να έχουμε πια ένα ώριμο σχέδιο, που θα καταστεί το ταχύτερο δυνατό νόμος του κράτους.
Η συζήτηση αυτή διέπεται από ένα θεμελιώδες διαδικαστικό δόγμα: όλα τα θέματα χωρίς καμία εξαίρεση και χωρίς καμία προκατάληψη, τίθενται υπό συζήτηση. Ταυτοχρόνως, όμως, όλες οι ισχύουσες ρυθμίσεις εφαρμόζονται πλήρως, δεν αναστέλλεται ούτε τίθεται εν αμφιβόλω η εφαρμογή της κείμενης νομοθεσίας.
Το λέω αυτό, γιατί οι δημοσιονομικοί στόχοι του 2011 είναι αμετάθετοι και δεν τίθενται υπό διαπραγμάτευση, η δε επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων του 2011 είναι ζωτικής σημασίας, είναι προϋπόθεση για τη δημοσιονομική και την οικονομική επιβίωση της χώρας. Αυτό έχει σημασία τώρα που έχουμε ένα νέο momentum, τώρα, που μετά τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής της Ευρωζώνης στις 21 Ιουλίου έχουμε ένα παράθυρο ευκαιρίας, το οποίο πρέπει και διεθνώς και στο εσωτερικό της χώρας να το αξιοποιήσουμε στο έπακρο γιατί μπορεί να αλλάξει την ατμόσφαιρα, μπορεί να αλλάξει το κλίμα όχι μόνο διεθνώς, αλλά και στο εσωτερικό της χώρας.
Το λέω αυτό, γιατί όσο κι αν φαίνεται περίεργο, το κλίμα αλλάζει με μεγαλύτερη ευκολία διεθνώς όταν είμαστε συνεπείς και αποτελεσματικοί στην εφαρμογή των ανειλημμένων υποχρεώσεών μας, αλλά είναι πολύ πιο δύσκολο το κλίμα να αλλάξει εσωτερικά, αλλά αυτό το κλίμα έχει πολύ μεγάλη σημασία γιατί η οικονομική ψυχολογία ως ψυχολογία καταναλωτική, επενδυτική, καταθετική, δεν είναι ένα αόριστο και απρόσωπο φαινόμενο, αλλά είναι ένα γεγονός υλικό, παράγει οικονομικά αποτελέσματα.
Το πρώτο μας ζήτημα είναι να αποσαφηνίσουμε ποια είναι η σχέση του Εθνικού Φορολογικού Συστήματος που θα επεξεργαστούμε και θα θέσουμε σε εφαρμογή με το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Προσαρμογής, που στην πραγματικότητα είναι ο πολυετής προϋπολογισμός μέχρι το 2015.
Υπάρχουν δεδομένοι και ανυπέρβλητοι δημοσιονομικοί στόχοι, επί των οποίων θεμελιώνεται το πρόγραμμα στήριξης της ελληνικής οικονομίας από τους θεσμικούς της εταίρους, δηλαδή από την Ευρωζώνη, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, μέχρι τα μέσα του 2014.
Αλλά το πρόγραμμα αυτό, όπως ξέρετε, το οποίο είναι γιγαντιαίων οικονομικών και δημοσιονομικών διαστάσεων, πρωτοφανών διαστάσεων διεθνώς, δεν σταματά στα μέσα του 2014, αλλά σε σχέση με τις δανειακές ανάγκες της χώρας φτάνει μέχρι και το τέλος του 2020. Γιατί καταφέραμε να δώσουμε μια ανάσα πολύ μεγάλη, καταφέραμε να πετύχουμε μια ανακούφιση σε σχέση με το βάρος του δημοσίου χρέους, καταφέραμε να διαμορφώσουμε τις προϋποθέσεις για την μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του ελληνικού δημοσίου χρέους.
Αυτή η βιωσιμότητα είναι ο πάτος στο βαρέλι μέσα στο οποίο πρέπει να συγκεντρωθούν οι θυσίες και οι προσπάθειες του ελληνικού λαού, των φορέων της αγοράς, όλων των οικονομικών παραγόντων, εργοδοτών και εργαζομένων. Αυτό το βαρέλι πρέπει να αναδείξει ήδη από το 2012 πρωτογενή πλεονάσματα, γιατί είναι αδιανόητο να έχουμε τέτοιο πρόβλημα δημοσίου χρέους και να είμαστε σε τέτοια δημοσιονομική περιδίνηση και να παίρνουμε τόσο μεγάλη διεθνή βοήθεια από το δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, και εμείς να συνεχίζουμε να προσθέτουμε χρέος στο χρέος, να συνεχίζουμε να έχουμε ελλειμματική ετήσια διαχείριση, πέρα του κόστους εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους, δηλαδή να έχουμε πρωτογενή ελλείμματα.
Πιστεύω ότι αν εφαρμόσουμε συστηματικά τις υποχρεώσεις μας, εάν πιστέψουμε στο ότι υπάρχει ένα σχέδιο -που υπάρχει- με αρχή μέση και τέλος, τότε θα αντιστρέψουμε και το κλίμα στην πραγματική οικονομία και θα μπορέσουμε από του χρόνου να αρχίσουμε να επιστρέφουμε σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Κάτι, που είναι ούτως ή άλλως ένα πολύ μεγάλο επίτευγμα, διότι από ένα τόσο έντονα αρνητικό ρυθμό ανάπτυξης, φιλοδοξούμε να περάσουμε σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Κάτι, που η διάρθρωση η ευελιξία και ο δυναμισμός της ελληνικής οικονομίας το επιτρέπει.
Εάν είχαμε πιο βαριές δομές, εάν η Ελλάδα ήταν ένα κλασικό δυτικοευρωπαϊκό κράτος με ένα μεγάλο τομέα μεταποιητικό, ένα μεγάλο δευτερογενή τομέα, θα ήμουν πιο διστακτικός να το πω αυτό, αλλά εδώ το μεγάλο στοίχημα της χώρας είναι να μετατρέψει τα διαρθρωτικά μειονεκτήματα και τις διαρθρωτικές αποκλείσεις σε σχέση με το κλασικό ευρωπαϊκό μοντέλο ανάπτυξης, σε πλεονεκτήματα. Αυτό όμως μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσα σε ένα πλαίσιο δημοσιονομικά υγιές και σταθερό, δηλαδή μόνο εφόσον τηρήσουμε τις δεσμεύσεις μας σε σχέση με το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής.
Αυτό σημαίνει ότι είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε με απροκατάληπτο και ανοιχτό τρόπο αδικίες, αστοχίες, αντιφάσεις, που έχουν παρεισφρήσει στις έως τώρα ρυθμίσεις λόγω της ταχύτητας και της πίεσης κάτω από την οποία έγιναν οι ρυθμίσεις αυτές.
Όμως, οι δημοσιονομικοί στόχοι, οι αριθμητικοί στόχοι που πρέπει να πετύχει η χώρα, είναι δεδομένοι. Στο πλαίσιο αυτών των δεδομένων στόχων μπορεί να γίνουν οι δίκαιες ανακατανομές, μπορεί να γίνουν οι αναπτυξιακά στοχευμένες επιλογές οι οποίες δεν θα μεταβάλλουν τους στόχους αλλά αντίθετα θα τους καθιστούν καλύτερα και ευκολότερα επιτεύξιμους, επειδή θα υπάρχει ένα κλίμα συναίνεσης, ένα κλίμα κοινωνικής δικαιοσύνης και αποδοχής και μια ασφάλεια Δικαίου, που είναι το θεμέλιο για οποιαδήποτε καλή και έντιμη συνεννόηση στον ευαίσθητο τομέα του φορολογικού συστήματος.
Με άλλα λόγια, το Εθνικό Φορολογικό Σύστημα όπως το φανταζόμαστε, είναι η μεγαλύτερη διαρθρωτική αλλαγή που πρέπει να γίνει στη χώρα. Γιατί το εθνικό φορολογικό σύστημα αποτυπώνει στην πραγματικότητα το νέο μοντέλο ανάπτυξης, πρέπει να αποτυπώνει και θα αποτυπώνει το νέο μοντέλο ανάπτυξης.
Θα στηρίζει την εθνική ανταγωνιστικότητα, θα βοηθά στην κάλυψη του παραγωγικού ελλείμματος που έχει η χώρα, γιατί τα ελλείμματά μας είναι πολλαπλά. Δεν είναι μόνο το δημοσιονομικό έλλειμμα, δεν είναι μόνο το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, είναι στην πραγματικότητα ένα πολύ σημαντικό έλλειμμα παραγωγής που έχει η χώρα. Και βεβαίως θα αποκαθιστά το Εθνικό Φορολογικό Σύστημα το έλλειμμα κοινωνικής δικαιοσύνης, το οποίο υπάρχει. Γιατί είναι πάρα πολλές οι κοινωνικές ομάδες, πάρα πολλές οι επαγγελματικές κατηγορίες, πάρα πολλά τα εισοδηματικά στρώματα, που νιώθουν ότι είναι τα υποζύγια του προϋπολογισμού και του φορολογικού συστήματος, για την ακρίβεια αυτής της φορολογικής κατάστασης που επικρατεί στη χώρα.
Και τώρα πρέπει ο καθένας να νιώθει ότι μετέχει σε ένα σύστημα, το οποίο έχει καθαρή εικόνα, ένα σύστημα ευανάγνωστο, που επιτρέπει στον καθένα να βλέπει πόσο επιβαρύνεται αυτός και πόσο επιβαρύνεται ο διπλανός του, ώστε ο καθένας να μπορεί να ελέγξει πόσο δίκαιο, ορθολογικό και αποτελεσματικό είναι το φορολογικό αυτό σύστημα.
Αν δεν το πετύχουμε αυτό, δεν θα πετύχουμε να επανέλθουμε σε καθεστώς δημοσιονομικής κυριαρχίας. Και όταν λέω «δημοσιονομική κυριαρχία», δεν εννοώ τους περιορισμούς που κάθε κράτος–μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης αποδέχεται φυσιολογικά στην κυριαρχία του, γιατί αλλιώς δεν θα υπήρχε η Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν θα υπήρχε η Ευρωζώνη, δεν θα υπήρχε καν ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών.
Οι αποφάσεις του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών πολλές φορές είναι περισσότερο περιοριστικές της κυριαρχίας των κρατών-μελών του ΟΗΕ, από ό,τι είναι οι αποφάσεις της Ευρωζώνης, ή οι αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Αλλά εμείς πρέπει να γίνουμε ξανά κυρίαρχοι του εαυτού μας δημοσιονομικά. Δηλαδή στην πραγματικότητα πρέπει το κράτος να μπορεί να επιτελέσει επιτέλους την βασική του αποστολή, το θεμελιώδη ρόλο του, ως δίκαιο, αποτελεσματικό και φιλικό προς τον πολίτη κράτος. Ένα κράτος που δεν συγκεντρώνει τους φόρους και δεν κατανέμει το προϊόν των εσόδων μέσα από δημόσιες δαπάνες, οι οποίες είναι ορθολογικές, δίκαιες και καλά στοχευμένες, είναι ένα κράτος το οποίο δεν είναι άξιο του ονόματός του.
Το πεδίο της συζήτησης για το Εθνικό Φορολογικό Σύστημα περιλαμβάνει τα πάντα. Περιλαμβάνει δηλαδή και ζητήματα φορολογικής πολιτικής και ζητήματα φορολογικής διοίκησης και ζητήματα φορολογικής δικαιοσύνης. Περιλαμβάνει όλα τα μεγάλα κεφάλαια, δηλαδή τη φορολογία εισοδήματος φυσικών προσώπων, τη φορολογία εισοδήματος νομικών προσώπων.
Θα δούμε εδώ η ατομική επιχείρηση ως ένα διαδεδομένο φαινόμενο στην Ελλάδα ποια φορολογική μεταχείριση πρέπει να έχει ώστε να υπάρχει ισότητα, διαφάνεια, εντιμότητα σε σχέση με τις προσωπικές εταιρείες και σε σχέση και με τις κεφαλαιουχικές εταιρείες. Θα μιλήσουμε φυσικά για το μεγάλο πρόβλημα του ΦΠΑ, θα μιλήσουμε για όλους τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης, θα μιλήσουμε για τους φόρους επί του κεφαλαίου. Θα μιλήσουμε για όλα. Ποια είναι τα βασικά χαρακτηριστικά του εθνικού φορολογικού συστήματος όπως το φανταζόμαστε;
Θεωρώ ότι λέμε πράγματα αυτονόητα, κοινής αποδοχής αλλά πρέπει να ξεκινήσουμε από ορισμένες αρχές, έστω κι αν αυτές είναι προφανείς, γιατί το αυτονόητο είναι και επαναστατικό.
1. Πρώτον, χρειαζόμαστε ένα σύστημα απλό, αντιγραφειοκρατικό, ευανάγνωστο. Άρα στόχος μας είναι να φτάσουμε σε ένα νόμο, που θα λέγεται «Εθνικό Φορολογικό Σύστημα» και ταυτόχρονα σε μια εκκαθάριση και κωδικοποίηση όλης της κείμενης νομοθεσίας. Θα έχουν καταργηθεί στο μεταξύ πολλές διατάξεις, θα έχουν απομείνει κάποιες άλλες οι οποίες πρέπει να κωδικοποιηθούν διοικητικά –αν αυτό είναι δυνατό- με ψήφιση Κώδικα από τη Βουλή –αν αυτό είναι ευκολότερο, θα το δούμε στη συνέχεια του διαλόγου. Αλλά πρέπει να φτάσουμε σε ένα νόμο ο οποίος θα λέγεται «Εθνικό Φορολογικό Σύστημα» και σε κωδικοποίηση της διάσπαρτης νομοθεσίας που θα έχει απομείνει σε ισχύ, στο μικρότερο δυνατό βαθμό θα συμβεί αυτό, αλλά πρέπει να συμβεί.
2. Δεύτερον, το Εθνικό Φορολογικό Σύστημα θέλουμε να είναι ευρείας αποδοχής, ευρείας κοινωνικής και πολιτικής αποδοχής. Άρα στοχεύουμε στη συναίνεση. Μόνο έτσι μπορεί το Εθνικό Φορολογικό Σύστημα να είναι σταθερό, δηλαδή μόνο έτσι μπορεί να είναι επενδυτικό πλεονέκτημα της χώρας. Το Εθνικό Φορολογικό Σύστημα πρέπει να είναι ένα πλεονέκτημα στις συνομιλίες της χώρας με τους επενδυτές.
3. Τρίτον. Μέσω του Εθνικού Φορολογικού Συστήματος και της σταθερότητάς του, η Ελλάδα θα γίνει πράγματι μία φιλοεπενδυτική, δηλαδή μία φιλοαναπτυξιακή χώρα. Και μία χώρα φιλοεπενδυτική είναι μία χώρα φιλεργατική, γιατί αλλιώς δεν έχεις θέσεις εργασίας, δεν έχεις απασχόληση, δεν έχεις αξιοπρεπείς ανθρώπους που μπορούν να ζουν τον εαυτό τους και την οικογένειά τους μέσα από την εργασία τους.
4. Τέταρτον. Το εθνικό φορολογικό σύστημα θα είναι αναπτυξιακό. Θα έχει πολύ καθαρές μακροοικονομικές και αναπτυξιακές στοχεύσεις. Δεν θα λειτουργήσει ως υποκατάσταση άλλων πολιτικών αλλά ως βάση για την ανάπτυξη όλων των αναπτυξιακών πολιτικών.
5. Πέμπτο και κορυφαίο: Το Εθνικό Φορολογικό Σύστημα θα είναι εσωτερικά δίκαιο. Δηλαδή η κοινωνική και φορολογική δικαιοσύνη θα αποτυπώνεται στις διατάξεις του εμφανώς.
6. Έκτον. Το Εθνικό Φορολογικό Σύστημα θα είναι ρεαλιστικό. Θα βρίσκεται μέσα στην πραγματικότητα της αγοράς. Θα συμφιλιώνει τη φορολογική νομοθεσία με την κοινή λογική. Στην πραγματικότητα χρειαζόμαστε επειγόντως δύο μεγάλες συμφιλιώσεις: Πρώτον, τη συμφιλίωση του πολίτη με το Υπουργείο Οικονομικών και γενικά με τη φορολογική διοίκηση και δεύτερον, τη συμφιλίωση του Υπουργείου Οικονομικών και της φορολογικής διοίκησης με την κοινή λογική. Βρισκόμαστε σε απόσταση και από τους δύο αυτούς στόχους και πρέπει να πετύχουμε και τους δύο αυτούς στόχους.
7. Έβδομον. Το Εθνικό Φορολογικό Σύστημα θα διέπεται από μία θεμελιώδη αρχή. Η αρχή αυτή ακούει στο όνομα «Το νόμιμο συμφέρει». Η νομιμότητα πρέπει να είναι και οικονομικά συμφέρουσα για τον πολίτη και την επιχείρηση, γιατί μόνον τότε υπάρχει η δυνατότητα και η προϋπόθεση μιας ουσιαστικής και εθελοντικής εφαρμογής η οποία δεν θέλουμε να είναι αστυνομικού ή εισαγγελικού χαρακτήρα αλλά θέλουμε να είναι πρωτίστως οικονομικού χαρακτήρα.
Αυτό έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία γιατί ακούμε χρόνια τώρα, δεκαετίες, μια στερεότυπη συζήτηση, ότι πρέπει να διευρύνουμε τη φορολογική βάση, ότι πρέπει να συλλάβουμε τη φοροδιαφυγή, ότι πρέπει να εντάξουμε την παραοικονομία στην επίσημη οικονομία, ότι πρέπει να πατάξουμε το λαθρεμπόριο, ότι πρέπει να πατάξουμε το παραεμπόριο, ότι πρέπει να πατάξουμε την παράνομη συναλλαγή και με τη φορολογική διοίκηση, γιατί δυστυχώς έχουμε τέτοια φαινόμενα. Θέλω να πιστεύω ότι αυτά είναι εξαιρέσεις, αλλά πάντως υπάρχουν.
Το θέμα είναι όλα αυτά να τα αντιμετωπίσουμε με έναν άλλον τρόπο, όχι με τον κλασικό τρόπο και νομίζω ότι το δόγμα «Το νόμιμο συμφέρει» είναι αυτό που μπορεί να ξεπεράσει τις υπάρχουσες αγκυλώσεις και αντιστάσεις οι οποίες είναι πολύ παλιές, πολύ βαθιές και πολύ ισχυρές, και εμείς εδώ βρισκόμαστε στο όνομα του ελληνικού λαού, βρισκόμαστε στο όνομα της πραγματικής οικονομίας.
Δεν είμαστε εκπρόσωποι της φορολογικής διοίκησης. Είμαστε οι εκπρόσωποι του ελληνικού λαού στο Υπουργείο Οικονομικών και στο όνομα του ελληνικού λαού και της ελληνικής κοινωνίας και της πραγματικής οικονομίας θέλουμε να αναδιατάξουμε και το φορολογικό σύστημα και τη φορολογική διοίκηση.
8. Όγδοο σημείο. Το Εθνικό Φορολογικό Σύστημα θα είναι βασισμένο σε μια άλλη αντίληψη για τη συγκρότηση και λειτουργία ακριβώς της φορολογικής διοίκησης. Θα δώσουμε στη δημοσιότητα την εβδομάδα αυτή το στρατηγικό πλαίσιο για τη φορολογική διοίκηση, που είναι δέσμευσή μας απέναντι στους εταίρους μας και πιστωτές μας, αλλά ήδη έχουν γίνει πάρα πολλές κινήσεις. Καταρχάς βρισκόμαστε πάρα πολύ κοντά στη διεθνή εμπειρία.
- Μέσω της τεχνικής βοήθειας της Τρόικα, η διεθνής εμπειρία θα είναι παρούσα εδώ. Ήδη ένα από τα κείμενα τα οποία θα μπορούσα να χαρακτηρίσω εναρκτήρια κείμενα του διαλόγου αυτού, είναι οι μελέτες που μας έχει υποβάλλει του Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ειδικά για το φορολογικό σύστημα, για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και την αναδιάρθρωση της φορολογικής διοίκησης.
- Δεύτερο σημείο. Θα υπάρχει πλήρης, ευέλικτη αξιοποίηση της τεχνολογίας, της πληροφορικής και των επικοινωνιών. Έχουμε μία καλά οργανωμένη και ικανή Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων και θέλουμε αυτή να την κάνουμε ακόμη πιο ευέλικτη, ακόμη πιο αποτελεσματική χρησιμοποιώντας τις πιο απλές, τις πιο φθηνές λύσεις που μας παρέχει η τεχνολογία ώστε όλο το σύστημα, ει δυνατόν όλο το σύστημα χωρίς καμία εξαίρεση, να είναι online, να είναι ηλεκτρονικά ελέγξιμο από τα πιο απλά πράγματα, όπως είναι οι ταμειακές μηχανές και η διακίνηση των καυσίμων μέχρι τα πιο σύνθετα που είναι το ηλεκτρονικό τιμολόγιο και η ηλεκτρονική υποβολή κάθε είδους δήλωσης.
- Το τρίτο σημείο είναι η συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα. Η φορολογική διοίκηση είναι η δημόσια αρχή, είναι αυτή που εποπτεύει και ελέγχει και κρατάει τη σφραγίδα της υπηρεσίας και άρα της δημόσιας εξουσίας, αλλά ήδη όπως ξέρετε με αφορμή τις ανακοινώσεις μου για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το δημόσιο, κινητοποιούμε δικηγόρους, ορκωτούς λογιστές, λογιστικά γραφεία προκειμένου να μας βοηθήσουν στον έλεγχο των πολύ μεγάλων οφειλετών και ήδη έχουμε μία πολύ καλή συνεργασία με τις πέντε μεγαλύτερες διεθνείς ελεγκτικές εταιρείες που έχουν βοηθήσει με προτάσεις, έχουν βοηθήσει με σχέδια, όπως είναι το ηλεκτρονικό μητρώο καταγραφής υποχρεώσεων, και τώρα έχουν υποβάλλει και τις προτάσεις τους για τη φορολογική μεταρρύθμιση, μετέχουν στο διάλογο, οι οποίες ήδη εξετάζονται από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Οικονομικών.
- Το τέταρτο σημείο είναι η αυτοματοποίηση των ελέγχων. Αυτό σημαίνει δραστικό περιορισμό έως εκμηδένιση της διακριτικής ευχέρειας της φορολογικής αρχής. Σημαίνει κυρίως έλεγχοι από το γραφείο, σημαίνει κατάρτιση δειγμάτων με σαφείς και απρόσωπους κανόνες που θα έχουμε συμφωνήσει. Σημαίνει πως μια πρακτική που ακολουθείται επί χρόνια και που δεν έχει εξαλειφθεί ή έστω δεν έχει εξαλειφθεί πλήρως, θα πάψει να υπάρχει.
- Και επόμενο σημείο, το Εθνικό Φορολογικό Σύστημα θα συνιστά μία εκκαθάριση του παρελθόντος και θα υπάρχουν αντισώματα για την αποφυγή δημιουργίας νέου στοκ φορολογικών υποθέσεων. Θα λύσουμε το θέμα του στοκ. Ήδη έχουμε κάνει πολλές σκέψεις προς την κατεύθυνση αυτή για τις ανέλεγκτες χρήσεις και δεν θα αφήσουμε να δημιουργηθεί νέο στοκ.
9. Ένατο σημείο. Το Εθνικό Φορολογικό Σύστημα θα είναι βασισμένο σε μια άλλη αντίληψη για την επίλυση των φορολογικών διαφορών. Ήδη ενεργοποιούνται οι ψηφισμένες διατάξεις για τη διοικητική επίλυση, για τις Διοικητικές Επιτροπές, για τη φορολογική διαιτησία και διαμεσολάβηση και σε συνεργασία με το Υπουργείο Δικαιοσύνης προχωρούν οι μεταρρυθμίσεις στη διοικητική Δικαιοσύνη κατά το σκέλος της φορολογικής της δικαιοδοσίας. Θα αποτελέσει αυτό ειδικό κεφάλαιο σε συνεργασία με το Υπουργείο Δικαιοσύνης και φυσικά με όλα τα άλλα όργανα που εμπλέκονται στη διοίκηση της Δικαιοσύνης, όπως είναι η Γενική Επιτροπεία των Διοικητικών Δικαστηρίων, αλλά και η ηγεσία του Συμβουλίου της Επικρατείας η οποία θα κληθεί και αυτή να πει την άποψή της ώστε να μπορέσουμε να ξεμπλοκάρουμε αυτό το στοκ υποθέσεων το οποίο υπάρχει.
Βασική συνιστώσα της συζήτησής μας θα είναι η τεκμηριωμένη επιστημονικά και υπηρεσιακά ανάλυση για τη συνολική επιβάρυνση του πολίτη και της επιχείρησης. Ο πολίτης μέσα από διάφορες ρυθμίσεις υφίσταται μια συνολική επιβάρυνση. Επιβάρυνση από φόρους, επιβάρυνση από κάθε είδους τέλη, επιβάρυνση από ασφαλιστικές εισφορές. Άρα πρέπει να έχουμε μία συνολική εικόνα.
Αυτό θα δώσει νόημα στον ενιαίο μηχανισμό ελέγχου και είσπραξης φόρων, τελών και εισφορών, διότι εάν δεν λειτουργήσει ο ενιαίος μηχανισμός, που ήδη επεξεργάζεται η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων με τη Γενική Γραμματεία Κοινωνικής Ασφάλισης, ούτε εμείς θα έχουμε την πλήρη εικόνα ούτε ο πολίτης και η επιχείρηση θα έχει ένα σημείο επαφής προκειμένου να μειώνεται το διοικητικό και λειτουργικό του κόστος που είναι πάρα πολύ σημαντικό.
Ξέρετε πολύ καλά ότι το διοικητικό κόστος από τη γραφειοκρατία και τις αγκυλώσεις υπολογίζεται σε πάνω από 9% του ΑΕΠ, ενώ η μειωμένη απόδοση των δημοσίων δαπανών σε σχέση με την καλύτερη επίδοση του ΟΟΣΑ ανέρχεται σε ποσοστό 30%. Δηλαδή εμείς έχουμε 30% χειρότερη επίδοση από πλευράς αποτελέσματος για την ίδια δαπάνη που κάνει μία άλλη χώρα που έχει την καλύτερη επίδοση στο ΟΟΣΑ.
Αντιλαμβάνεστε ότι αυτά είναι μεγάλες δυνατότητες για την ανάπτυξη, γιατί στην πραγματικότητα είναι μειονεκτήματα τα οποία μπορούμε να μετατρέψουμε σε πλεονεκτήματα. Είναι το έδαφος που έχουμε να καλύψουμε και η κάλυψη του εδάφους αυτού είναι ένας μηχανισμός που θα μας επιτρέψει να πετύχουμε την επάνοδο σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Από τα μειονεκτήματά μας και την αντιστροφή τους σε πλεονεκτήματα θα προκύψουν ενδογενείς πόροι ανάπτυξης.
Η γενική εικόνα της φορολογικής κατάστασης της χώρας είναι φαντάζομαι σε όλους γνωστή. Η επιβάρυνση από έμμεσους φόρους ανέρχεται στο 13,6% του ΑΕΠ, ενώ ο μέσος κοινοτικός όρος είναι 13%. Ενώ η επιβάρυνση από άμεσους φόρους ανέρχεται σε 7,8% του ΑΕΠ, ενώ ο μέσος όρος είναι στην Ευρωπαϊκή Ένωση 11,4% του ΑΕΠ, που σημαίνει ότι έχουμε μία απόσταση να καλύψουμε ακόμη και με την πιο απλή στατιστική προσέγγιση των δεδομένων.
Εμείς όμως είμαστε πιο πολύπλοκη χώρα, πιο πολύπλοκη κοινωνία και πιο πολύπλοκη οικονομία, γιατί πρέπει να αναρωτηθούμε καταρχάς ποιο είναι το ΑΕΠ, που έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία. Και δεύτερον, πρέπει να δούμε αυτή η επιβάρυνση τελικά πώς κατανέμεται, ποιους αφορά, ποιους απαλλάσσει.
Ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι έχουμε 100 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως επίσημου δηλωμένου εισοδήματος φυσικών προσώπων. Από τα 100 δισεκατομμύρια στην πραγματικότητα απαλλάσσονται για διάφορους λόγους τα 70 και φορολογούνται τα 30 δισεκατομμύρια που αποδίδουν φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων 9 δισεκατομμύρια. Αυτό σημαίνει ότι τα εισοδήματα που φορολογούνται έχουν μία μέση επιβάρυνση 30%.
Στατιστικά η επιβάρυνση όλου του δηλωμένου εισοδήματος, όχι του διαφεύγοντος, όχι του παραοικονομικού εισοδήματος, είναι 9%. Εάν καταφέρουμε να αυξήσουμε το δηλωμένο εισόδημα κατά 30%, δηλαδή από τα 100 στα 130, και αν η μέση επιβάρυνση είναι πραγματικά μέση και φτάσει στο 15%, άρα κατέβει από το 30 στο 15 αλλά διαχυθεί πιο δίκαια, τότε τα έσοδα θα είναι μόνο του λόγου αυτού, 19,5 δισεκατομμύρια. Άρα θα έχουμε αντιμετωπίσει μόνο με τον τρόπο αυτό ένα μεγάλο πρόβλημα αδυναμίας, αδικίας και αναποτελεσματικότητας του συστήματός μας.
Τώρα, για να μπούμε στη συζήτηση σε σχέση με το Εθνικό Φορολογικό Σύστημα, τις τελευταίες 40 μέρες που ασκώ τα καθήκοντα του Υπουργού των Οικονομικών έχουμε φροντίσει να διαμορφώσουμε μια σειρά από προγεφυρώματα. Υπάρχουν αυτή τη στιγμή ισχυρά νομοθετικά διοικητικά και λειτουργικά προγεφυρώματα προκειμένου να περάσουμε από την υπάρχουσα κατάσταση στο νέο εθνικό φορολογικό σύστημα.
Σας θυμίζω ποια είναι τα προγεφυρώματα, τα οποία ολοκληρώθηκαν νομοθετικά τις τελευταίες εβδομάδες:
- Έχουμε εντοπίσει τον κύριο όγκο όσων έχουν μεγάλες ληξιπρόθεσμες οφειλές. Ξέρουμε ότι σήμερα 900.000 φυσικά και νομικά πρόσωπα χρωστούν 41 δισεκατομμύρια ευρώ. Από αυτά, τα 37 δισεκατομμύρια οφείλονται από 15.000 φυσικά και νομικά πρόσωπα. Συμπεριλαμβανομένων δημόσιων φορέων, συμπεριλαμβανομένων ανθρώπων που δεν βρίσκονται πια στη ζωή, νομικών προσώπων που έχουν πτωχεύσει, οφειλετών που έχουν πετύχει δικαστική αναστολή της υποχρέωσής τους, άρα στην πραγματικότητα έχουμε ένα στόχο περίπου 10.000 μεγάλων οφειλετών. Τον εντοπισμό των περιουσιακών τους στοιχείων και στην ανάλυση των δεδομένων η φορολογική διοίκηση θα βοηθηθεί από ιδιώτες που θα προσληφθούν για τον σκοπό αυτό.
- Τα υπόλοιπα 4 δισεκατομμύρια οφείλονται από περίπου 890.000 οφειλέτες που χρωστάνε από 3.000 έως 150.000 ευρώ (γιατί οι 15.000 οφειλέτες χρωστούν άνω των 150.000 ευρώ). Από αυτούς, 720.000 οφειλέτες οφείλουν μέχρι 3.000 ευρώ. Αυτή είναι η κατάσταση. Και φυσικά μην περιμένει κανείς να δει τον εισαγγελέα ή την απειλή προσωπικής κράτησης για οφειλή 3.000 ευρώ ή 5.000 ευρώ, γιατί είναι προφανές ότι και η φορολογική διοίκηση και η ποινική δικαιοσύνη θα κινηθεί από τα πάνω προς τα κάτω. Αλλά αυτό σημαίνει ότι θα μας διευκόλυνε πάρα πολύ ο μικρός ή μεσαίος οφειλέτης εάν έσπευδε να διακανονίσει τις οφειλές του με τη φορολογική διοίκηση.
Είναι μια πρόσκληση που του απευθύνουμε με την εντιμότητα που πρέπει να διακρίνει τη σχέση κράτους και πολίτη, όχι επειδή υπάρχει η απειλή εφαρμογής ποινικών διατάξεων αλλά επειδή είναι ζωτική ανάγκη για τη χώρα να επιβιώσουμε δημοσιονομικά, δηλαδή εθνικά.
- Άλλαξε το αφορολόγητο όριο με τρόπο κοινωνικά δίκαιο, γιατί μετακινηθήκαμε από τις 12.000 στις 8.000 εξαιρώντας τους νέους μέχρι 30 ετών και τους συνταξιούχους άνω των 65 με εισόδημα μέχρι 12.000 ευρώ.
- Επιβλήθηκε το τέλος επιτηδεύματος και άσκησης ελεύθερου επαγγέλματος ώστε να έχουμε μια ελάχιστη εισφορά από τους επιτηδευματίες και τους ελεύθερους επαγγελματίες.
- Ενισχύθηκαν ακόμη περισσότερο τα τεκμήρια διαβίωσης, τα οποία βεβαίως λειτουργούν και άμεσα και έμμεσα επειδή πιέζουν ώστε να δηλωθεί εισόδημα.
- Λύσαμε το πρόβλημα του ΕΤΑΚ και του ΦΑΠ προηγούμενων ετών που δεν είχε ακόμη ολοκληρωθεί η επεξεργασία του. Ενεργοποιήθηκε η διάταξη για το φορολογικό πιστοποιητικό και άρα τώρα η κάθε επιχείρηση μπορεί να έχει πλήρη φορολογικό έλεγχο με έναν τρόπο, ο οποίος είναι γρήγορος και άμεσος και εμείς να μπορούμε να εστιάσουμε τους δειγματοληπτικούς ελέγχους.
- Ψηφίζεται την εβδομάδα αυτή το νέο πλέγμα διατάξεων που δημοσιογραφικά εμφανίζεται ως περαίωση ενώ είναι συμπλήρωση ελλειπουσών δηλώσεων και ταχύρρυθμοι έλεγχοι.
- Και βέβαια κάναμε ένα πολύ μεγάλο βήμα στην αναδιοργάνωση της φορολογικής διοίκησης. Συγκροτείται Γενική Διεύθυνση Ελέγχων και Εισπράξεων στη Γενική Γραμματεία Τελωνειακών και Φορολογικών Θεμάτων. Συγκροτείται Υπηρεσία μεγάλων οφειλετών, η ΠΑΒΕ μετατρέπεται σε Υπηρεσία μεγάλων φορολογουμένων. Αλλάζουν οι κανόνες για την τοποθέτηση προϊσταμένων στα 30 κρίσιμα σημεία για τα έσοδα, που είναι οι μεγάλες Εφορίες, τα ελεγκτικά κέντρα το ΣΔΟΕ. Θεσμοποιούνται οι ομάδες εργασίες κατά της φοροδιαφυγής. Ιδρύεται ηλεκτρονική ΔΟΥ στους κόλπους της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων ώστε η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων να μπορεί να κλείνει πλήρως τα θέματα αυτά στην αυτοματοποιημένη φάση του ελέγχου.
- Θυμίζω επίσης τα όσα έχω πει για τις καταθέσεις στην Ελβετία και τις συνομιλίες μας με την Ελβετίδα ομόλογό μου που αποδίδουν καρπούς. Έχω επίσης ανακοινώσει τον έλεγχο των εμβασμάτων από τράπεζες ελληνικές σε τράπεζες του εξωτερικού, ξεκινώντας από τα εμβάσματα άνω των 100.000 ευρώ με σεβασμό στην ελεύθερη κίνηση κεφαλαίων αλλά πρέπει να ξέρουμε τα φορολογικά δεδομένα κάθε τέτοιας μετακίνησης. Παίρνουμε μέτρα εφικτά μέσω της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων για τον έλεγχο των τόκων καταθέσεων εξωτερικού και για τον έλεγχο των πιστωτικών καρτών που εκδίδονται από τράπεζες του εξωτερικού και έχουν μεγάλη κατανάλωση.
- Έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία να συνδέσουμε τη σημερινή μας προσπάθεια με την αλλαγή που έχει επέλθει στο τραπεζικό σύστημα. Οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής της Ευρωζώνης στις 21 Ιουλίου τώρα αγγίζουν το ελληνικό τραπεζικό σύστημα.
Επαναλαμβάνω πως αυτή τη στιγμή το ελληνικό τραπεζικό σύστημα είναι ίσως το πιο ασφαλές τραπεζικό σύστημα στην Ευρώπη. Οι τράπεζες διήλθαν με επιτυχία το stress test που οργάνωσε η ευρωπαϊκή τραπεζική αρχή, οι τράπεζες είναι απολύτως καλυμμένες από πλευράς ρευστότητας μέσω του Ευρωσυστήματος και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και της Τράπεζας της Ελλάδος που είναι τμήμα του Ευρωσυστήματος σύμφωνα με την απόφαση της 21ης Ιουλίου και είναι επίσης πλήρως διασφαλισμένη η κεφαλαιακή τους ενίσχυση με 20 νέα δισεκατομμύρια, τα οποία προστίθενται στα 10 υφιστάμενα
Άρα, έχουμε πλήρη θώρακα του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, το οποίο είναι έτοιμο να υποδεχθεί ξανά τους Έλληνες και όχι μόνο καταθέτες και έχουμε παρήγορα δείγματα αντίστροφης ροής για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό. Αντίστροφης ροής καταθετών γιατί κανείς δεν έχει λόγο να έχει τα λεφτά στο σπίτι του κάτω από το στρώμα του, αναξιοποίητα, χωρίς τοκοφορία και κανείς δεν έχει λόγο να παραβιάζει μια βασική υποχρέωση στήριξης τους κράτους, γιατί το κράτος στηρίζει τις τράπεζες προκειμένου αυτές να στηρίξουν την πραγματική οικονομία, τις επιχειρήσεις, την απασχόληση, προκειμένου να στηριχθούν οι καταθέτες και βεβαίως η στήριξη τελικά όλου αυτού του συστήματος είναι ένα μηχανισμός στα χέρια μας, για την έξοδο από την κρίση.
Εκτός από τα προγεφυρώματα αυτά των τελευταίων 40-45 ημερών πρέπει να θυμίσω την πολύ αξιόλογη προεργασία που έχει γίνει πριν από τον ανασχηματισμό της κυβέρνησης:
- Λειτουργεί Επιτροπή για τον κώδικα βιβλίων και στοιχείων, για την κατάργηση του κώδικα βιβλίων και στοιχείων. Θα έχουμε απλούς κανόνες απεικόνισης συναλλαγών μέσα στο φορολογικό νόμο.
- Έχει διατυπωθεί η εθνική στρατηγική κατά της φοροδιαφυγής και λειτουργούν 5 πολύ αξιόλογες ομάδες εργασίας που τώρα θεσμοποιούνται.
- Υπάρχει πλέον ο οικονομικός εισαγγελέας. Ενισχύονται οι αρμοδιότητες της οικονομικής Αστυνομίας. Τρέχει η συνεργασία μας με τις 5 μεγάλες ελεγκτικές εταιρείες, στις οποίες αναφέρθηκα.
- Λειτουργούν ακόμη πιο εντατικά οι διασταυρώσεις της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων και λειτουργεί η τεχνική βοήθεια, η οποία έχει ήδη υποβάλει τις προτάσεις της.
Κυρίες και κύριοι ο εθνικός φορολογικός διάλογος που θα οδηγήσει στο Εθνικό Φορολογικό Σύστημα, διεξάγεται κάτω από υπερβολικά δύσκολες περιστάσεις. Θα ήταν πολύ εύκολα τα πράγματα αν βρισκόμασταν υπό φυσιολογικές συνθήκες. Αν είχαμε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, εάν δεν είχαμε εξάρτηση από τους πιστωτές μας. Εάν δεν είχαμε δεχτεί μια βοήθεια από τους θεσμικούς μας εταίρους στην ευρωζώνη δηλαδή και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο που προσεγγίζει τα 220 δισεκατομμύρια ευρώ.
Εάν δεν βρισκόταν σε εξέλιξη το σχήμα του λεγόμενου PSI (Private Sector Involvement), δηλαδή της συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα των τραπεζών, των ασφαλιστικών εταιρειών και ασφαλιστικών ταμείων στη βιωσιμότητα του ελληνικού δημοσίου χρέους.
Τώρα, πρέπει να τα κάνουμε όλα αυτά εν μέσω κρίσης κι ενώ έχουμε συνθήκες ύφεσης κι ενώ έχουμε συγκεκριμένες δημοσιονομικές δεσμεύσεις κι ενώ βρισκόμαστε αναμφίβολα υπό διαρκή επιτήρηση, όχι μόνον θεσμική αλλά και δημοσιογραφική, γιατί τα διεθνή μέσα ενημέρωσης ασχολούνται συνεχώς με την Ελλάδα.
Κι επίσης, σε σχέση με τις δημοσιονομικές επιδόσεις του 2011, βρισκόμαστε στον όγδοο μήνα, άρα συζητούμε στην πραγματικότητα για κάτι που θα ισχύσει από το επόμενο οικονομικό έτος. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να εντάξουμε τον εθνικό φορολογικό διάλογο και το νέο Εθνικό Φορολογικό Σύστημα μέσα σε μία εθνική στρατηγική, μέσα σε μια μεγάλη πανεθνική προσπάθεια, προκειμένου να ορθοποδήσουμε, προκειμένου να ανορθώσουμε τη χώρα, προκειμένου να βγάλουμε το κεφάλι μας έξω από το νερό κι αυτό έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία.
Αν δεν εκπληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας στο ακέραιο, η συμφωνία που έχουμε κάνει, που έχει τεράστιο οικονομικό αντικείμενο, δεν θα ισχύσει. Θέλω να είμαι σαφής απευθυνόμενος στον ελληνικό λαό, κάνουμε μια υπεράνθρωπη προσπάθεια, μπορούμε να ξεπεράσουμε την κρίση, μπορούμε να αλλάξουμε τα δεδομένα, μπορούμε να καταστήσουμε πράγματι βιώσιμο το ελληνικό δημόσιο χρέος, μπορούμε να περάσουμε σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, αρκεί να εφαρμόσουμε αυτά για τα οποία έχουμε δεσμευθεί.
Μπορεί οι δεσμεύσεις αυτές να είναι σκληρές, μπορεί να είναι άκρως απαιτητικές, αλλά είναι οι δεσμεύσεις που έχουμε αναλάβει και που τις βρήκαμε εδώ, τις βρήκα εδώ κι έχω την εντολή όχι μόνον από τον Πρωθυπουργό και την Κυβέρνηση, αλλά πιστεύω από το σύνολο του ελληνικού λαού, να φέρω σε πέρας και να φέρουμε όλοι μαζί ως πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών εις πέρας αυτή την κατάσταση.
Η αποστολή είναι εξαιρετικά δύσκολη, αλλά δεν είναι αδύνατη. Θέλει ειλικρίνεια, συστράτευση, αποτελεσματικότητα, επαγγελματισμό, επιμονή. Πρέπει να λαμβάνουμε δεκάδες αποφάσεις κάθε ώρα, κάθε μέρα έχει πολύ μεγάλη πυκνότητα, ισοδυναμεί με μία εβδομάδα ίσως και περισσότερο.
Και κάθε εβδομάδα είναι ένα συγκλονιστικά μεγάλο πολιτικό μέγεθος που πρέπει να παράγονται συγκεκριμένα και μετρήσιμα αποτελέσματα. Εάν χαλαρώσουμε, έστω και μία μέρα, θα αποκλίνουμε από τους στόχους μας και αυτό θα έχει δυσμενέστατες συνέπειες για την υπόσταση, την αξιοπιστία και εντέλει τη διεθνή αποδοχή της χώρας.
Άρα, επαναλαμβάνω την έκκλησή μου, να αξιοποιήσουμε το momentum όσο γίνεται περισσότερο. Σας δίνω και μερικές ενδείξεις επί της ουσίας:
Δεν μπορεί να μιλήσουμε για εισόδημα φυσικών προσώπων, χωρίς να έχουμε περιουσιολόγιο, χωρίς να συζητήσουμε σοβαρά για το τι θα περιλαμβάνει πλέον κάθε ετήσια φορολογική δήλωση, δηλαδή για ένα ηλεκτρονικό καθολικό πόθεν έσχες που θα προβλέπει επαρκή περίοδο προσαρμογής και αναστολής αν πρόκειται να χρησιμοποιηθούν κεφάλαια για παραγωγικές επενδύσεις σε ακίνητα, ή σε άλλες επενδύσεις οι οποίες μπορεί να είναι πάρα πολύ αποδοτικές.
Επίσης δεν είναι δυνατόν να μην συζητήσουμε για το ηλεκτρονικό χρήμα και να αφεθούμε στην πραγματικότητα της αγοράς η οποία ξεπερνά κάθε είδους φραγμό και κάθε είδους ρύθμιση.
Έχουμε όμως τη δυνατότητα να μιλήσουμε για πάρα πολλά πράγματα, έχουμε τη δυνατότητα να μιλήσουμε για συντελεστές, για κλίμακες, για τα όρια, να γίνουμε πιο δίκαιοι, πιο αποτελεσματικοί, αλλά αντικρίζοντας μία πραγματικότητα. Μία πραγματικότητα, που ο καθένας στην Ελλάδα ξέρει ότι είναι άδικη, γιατί αναμφίβολα ο μισθωτός και ο συνταξιούχος είναι αυτός που μπορεί να κάνει τη μικρότερη δυνατή απόκρυψη εισοδήματος, ενώ υπάρχουν άλλες κατηγορίες οι οποίες μπορούν να κάνουν πολύ μεγάλη απόκρυψη εισοδήματος.
Εάν αυτό που το λέμε και το ξαναλέμε δεν το κάνουμε πραγματικότητα τώρα, μέσα από μία εθνική φορολογική συμφωνία, δε θα το πετύχουμε ποτέ. Αν δεν το πετύχουμε με αυτή τη διεθνή πίεση κι ενώ βρισκόμαστε σε αυτή την οριακή κατάσταση, δε θα το πετύχουμε ποτέ. Και θα το πετύχουμε.
Το ίδιο ισχύει για τη φορολογία εισοδήματος νομικών προσώπων. Γίνεται μεγάλη συζήτηση για τους συντελεστές, θα δούμε και τους συντελεστές, αλλά πιστεύω ότι οι επιχειρήσεις θέλουν περισσότερο από τους συντελεστές φορολογική σταθερότητα και ασφάλεια, θέλουν φιλική Διοίκηση. Θέλουν να μην υπάρχει ο κώδικας βιβλίων και στοιχείων να μην απορρίπτονται με το παραμικρό τα βιβλία, να λειτουργεί στο μέγιστο δυνατό βαθμό ο λογιστικός προσδιορισμός, να πάψει η παράλογη κατάσταση που υπάρχει σε σχέση με τα εύκολα πρόστιμα και τις εύκολες προσαυξήσεις, με τις εύκολες βεβαιώσεις που δεν αντιστοιχούν σε αποτελεσματικές πράξεις.
Μπορούμε όλα αυτά να τα δούμε, όπως μπορούμε να δούμε και όλες τις μεθόδους ελέγχου και καθημερινής παρακολούθησης, που βοηθάνε την επιχειρηματικότητα και επιτρέπουν στον υγιή επιχειρηματία κάθε επιπέδου, μικρό μεσαίο και μεγάλο, να υπάρξει κάτω από υγιείς όρους ανταγωνισμού, γιατί δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να έχεις εσωτερικά άνισους φορολογικούς όρους, δηλαδή άνισους όρους ανταγωνισμού.
Φόρος προστιθέμενης αξίας. Και αυτό το ζήτημα είναι ανοιχτό, δεν είναι όμως δημοσιονομικά ουδέτερο. Εάν πάμε για παράδειγμα σε δύο συντελεστές 10% και 20%, θα έχουμε ευθύς αμέσως μία μείωση των δημοσίων εσόδων της τάξεως του 1,8 δισεκατομμυρίων.
Άρα όλα είναι ανοιχτά, όλα πρέπει να γίνουν ορθολογικά. Πρέπει όμως να έχουμε στο τραπέζι την πρόταση και το ισοδύναμο αποτέλεσμα. Κάθε πρόταση πρέπει να συνοδεύεται από εγγύηση ισοδυνάμου αποτελέσματος, γιατί το σύστημα είναι κλειστό, πρέπει οι στόχοι να επιτευχθούν και οι στόχοι είναι δεδομένοι.
Μακάρι να μπορούσαμε να λάβουμε μέτρα τα οποία θα αποδώσουν μετά από ένα-δύο ή τρία χρόνια, θα πάρουμε και τέτοια μέτρα, αλλά δεν έχουμε την πολυτέλεια και το περιθώριο να χάσουμε άμεσους αριθμητικούς στόχους.
Το ίδιο ισχύει και για τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης, που επίσης πρέπει να τους δούμε μέσα στην πραγματικότητα της αγοράς και για τους φόρους επί του κεφαλαίου, που ούτως ή άλλως έχουν πάρα πολύ μικρή απόδοση, εντυπωσιακά μικρή απόδοση στη χώρα μας.
Το λέω αυτό, γιατί με βάση το Ε9 του 2009, το οποίο είναι εκκαθαρισμένο από τη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων και με βάση τις αντικειμενικές αξίες -όχι τις αγοραίες αξίες- η ακίνητη περιουσία των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων, η ακίνητη περιουσία του ιδιωτικού τομέα στην Ελλάδα, λέω σε αντικειμενικές αξίες 2009, είναι ούτε λίγο ούτε πολύ 400 δισεκατομμύρια ευρώ.
Μπορείτε να σκεφθείτε ποια θα ήταν μια σωστή καταγραφή επί τη βάση αγοραίων αξιών. Θα μου πείτε σε ποια αγορά μπορεί να συγκροτηθεί η σχέση πωλητή-αγοραστή και να υπάρχει η αγοραία αξία, είναι όμως μια ένδειξη αυτή. Είναι μια ένδειξη της περιουσίας, της ιδιωτικής περιουσίας η οποία υπάρχει, είναι μία ένδειξη της κεφαλαιακής βάσης που υπάρχει στη χώρα μας.
Και δε μιλάω για το δημόσιο τώρα, δε μιλάω για την ΚΕΔ, δε μιλάω για τη δημόσια ακίνητη περιουσία, μιλάω για την ιδιωτική περιουσία. Άρα έχουμε μία ιδιωτική περιουσία, η οποία έχει καταγραφεί στο χαμηλότερο δυνατό επίπεδο, με βάση τις ίδιες τις δηλώσεις των φορολογουμένων, η οποία είναι πάνω από το σύνολο του δημοσίου χρέους και φυσικά πολύ πάνω από το ΑΕΠ της χώρας, έτσι «κινδυνεύει» να είναι το 170% του ΑΕΠ της χώρας.
Λοιπόν, αντιλαμβάνεστε ότι ο διάλογος είναι μια φιλόδοξη πολιτική πρωτοβουλία, η οποία είναι απολύτως επιβεβλημένη από τις περιστάσεις και ζωτικής σημασίας για την κοινωνία και την αγορά. Και θέλουμε να συμπράξουμε μαζί σας με ανοιχτά χαρτιά, όλες οι πληροφορίες που θέλετε θα είναι στη διάθεσή σας και από σας θέλουμε καλοπιστία, πρωτοτυπία και κυρίως πρακτικότητα.
Δηλαδή, οι λύσεις να είναι αποτέλεσμα της εμπειρίας σας, αλλά όχι στο επίπεδο της επιχείρησης, ή στο επίπεδο το μικροοικονομικό, στο επίπεδο το μακροοικονομικό και δημοσιονομικό γιατί ως χώρα πρέπει όλοι μαζί να πορευτούμε, να αγωνιστούμε και να επιβιώσουμε.
Τώρα πρέπει να το κάνουμε αυτό. Ο φετινός Αύγουστος πραγματικά καυτός, είναι ένας Αύγουστος που μπορεί να μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε την κρίση και πρέπει να τηρήσουμε το χρονοδιάγραμμα και κυρίως να πετύχουμε τους στόχους μας, που πιστεύω ότι τους συμμερίζεστε όλοι, ανεξαρτήτως θέσης και οπτικής γωνίας.
Τώρα δεν υπάρχουν περιθώρια για κλασικές κομματικές ή άλλες διαιρέσεις, τώρα πρέπει η εθνική ενότητα, η κοινωνική συνοχή και η υπαρξιακή αγωνία, να εκφραστεί από όλους για όλους και κυρίως για το καλό της πατρίδας μας.
Σας ευχαριστώ πολύ.
