Αθήνα 13 Ιανουαρίου 2016
Ομιλία Ευ. Βενιζέλου στην εκδήλωση με θέμα «Μεταρρύθμιση στο Ασφαλιστικό: Ευκαιρία για εθνική ανασυγκρότηση ή Αιτία εθνικού αδιεξόδου»
Ευχαριστώ τους οργανωτές της εκδήλωσης και τον συντονιστή.
Είχα την ευκαιρία να γράψω πριν από λίγες ημέρες ένα άρθρο για το ασφαλιστικό ζήτημα, επιγράφοντάς το με την αξιωματική διατύπωση ότι το ασφαλιστικό είναι η επιτομή του ελληνικού ζητήματος. Συμπτωματικά, το επίσημο θέμα της σημερινής μας συνάντησης είναι το ερώτημα αν η ασφαλιστική μεταρρύθμιση είναι ευκαιρία εθνικής ανασυγκρότησης ή αφορμή ενός εθνικού αδιεξόδου. Η απάντηση είναι εξαιρετικά δύσκολη, γιατί για να δώσουμε απάντηση στο ασφαλιστικό πρόβλημα, πρέπει να δώσουμε απάντηση στο εθνικό πρόβλημα. Είναι εξαιρετικά δύσκολο, ως άσκηση συλλογικής αυτοσυνειδησίας, να δίνει κανείς απάντηση σε τέτοιου είδους ερωτήματα.
Το ασφαλιστικό είναι η επιτομή του εθνικού μας ζητήματος γιατί αφορά την ίδια τη συνοχή της κοινωνίας αλλά και της πολιτείας. Στο κοινωνικο-ασφαλιστικό σύστημα φαίνεται ο χαρακτήρας ενός κράτους, ως κοινωνικού κράτους δικαίου. Φαίνεται η αντίληψη μίας κοινωνίας για το τι σημαίνει σχέδιο ζωής, φιλοδοξία, επιδίωξη, στόχος, καταξίωση. Φαίνεται ποιο είναι το μοντέλο ανάπτυξης. Στο ασφαλιστικό σύστημα φαίνονται τα στοιχεία της αλληλεγγύης των γενεών, φαίνεται ο ρόλος της οικογένειας . Και βέβαια, για να έρθουμε πιο κοντά στη συγκυρία, στο ασφαλιστικό ζήτημα συνοψίζονται όλα τα προβλήματα της αντιμνημονιακής δημαγωγίας, των συμπυκνωμένων και συχνά χυδαίων ψεμάτων που ακούστηκαν τα τελευταία χρόνια. Έρχονται στην επιφάνεια όλα τα πανευρωπαϊκά προβλήματα του ευρωπαϊκού κοινωνικού κράτους, το δημογραφικό, το δημοσιονομικό, το αναπτυξιακό, γιατί η Ευρώπη και μαζί με την Ευρώπη η Ελλάδα μικραίνει και γερνάει πληθυσμιακά και γιατί ανατρέπονται όλα τα αυτονόητα, όλα τα κεκτημένα ενός ευρωπαϊκού τρόπου ζωής που είναι και ο ελληνικός τρόπος ζωής σε πολύ μεγάλο βαθμό. Άρα, πρέπει να έρθουμε αντιμέτωποι με όλα αυτά τα ζητήματα για να δώσουμε μία σοβαρή και μακροπρόθεσμη απάντηση στο ασφαλιστικό.