Θεσσαλονίκη | Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης: Η Ελλάδα μετά την κρίση και το μνημόνιο

Αθήνα, 11 Μαΐου 2014

Ομιλία του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελου Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη για το Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης

Φίλες και φίλοι, ήθελα πραγματικά, στη Θεσσαλονίκη, την πόλη μας, την πόλη μου, να παρουσιάσω εκ μέρους της Δημοκρατικής Παράταξης, το πιο σημαντικό τμήμα του προεκλογικού μας προγράμματος, που είναι η πρότασή μας για το μέλλον, το όραμά μας για την Ελλάδα μετά το μνημόνιο, η ολοκληρωμένη τεκμηριωμένη πρότασή μας για το νέο αναπτυξιακό μοντέλο.

Αυτό είναι το κύριο μέρος της σημερινής εκδήλωσης. Όμως, λίγες μέρες πριν από τις εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση Α’ και Β’ βαθμού, εκλογές πολύ κρίσιμες για τις τοπικές και περιφερειακές κοινωνίες, λίγες μέρες πριν τις εκλογές για την ανάδειξη των νέων Ελλήνων ευρωβουλευτών, που θα συνδιαμορφώσουν τους πανευρωπαϊκούς συσχετισμούς και θ’ απαντήσουν είτε αρνητικά είτε καταφατικά στο ερώτημα: Πού πάει η Ευρώπη, μπορεί να υπάρξει μια άλλη Ευρώπη, της ανάπτυξης, της απασχόλησης, της δημοκρατίας, των δικαιωμάτων, της ποιότητας, του κοινωνικού κράτους; Ή είμαστε καθηλωμένοι σε μια νεοφιλελεύθερη Ευρώπη; Λίγες μέρες λοιπόν πριν από αυτές τις μεγάλες δοκιμασίες, δε μπορώ παρά να σας ευχαριστήσω από καρδιάς γιατί είστε εδώ, όλες και όλοι σας, γιατί η ψυχή της Δημοκρατικής Παράταξης πάλλεται.

Χαίρομαι πραγματικά γιατί βρίσκομαι σήμερα εδώ, ανάμεσα σε οικεία πρόσωπα, φιλικά, ανάμεσα σε ανθρώπους με τους οποίους έχουμε πορευθεί μαζί, με πολλές και πολλούς από σας εδώ και δεκαετίες, με άλλους, τους νεότερους τα τελευταία χρόνια.

Σας ευχαριστώ, γιατί σήμερα δείχνετε με την παρουσία σας ότι η Δημοκρατική Παράταξη, η Ελιά, το ΠΑΣΟΚ, είναι εδώ, είναι παντού! Βλέπετε τι γίνεται σε όλες τις εκλογές, τι γίνεται στα Επιμελητήρια, τους Επιστημονικούς Συλλόγους, τα Συνδικάτα, τις Ομοσπονδίες.

Η παράταξή μας, χωρίς κομματικά χρίσματα, χωρίς καθοδηγήσεις, αυθόρμητα, παντού, όχι απλά και μόνο είναι παρούσα, αλλά νικά, πολλές φορές θριαμβεύει στις εκλογές. Άρα η παράταξη έχει ρίζες. Και στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, το ΠΑΣΟΚ δεν έχει δώσει χρίσματα. Σέβεται την αυτονομία, την πρωτοβουλία, την προσωπικότητα των Δημάρχων και των Περιφερειαρχών και των υποψηφίων Δημάρχων και Περιφερειαρχών.

Οι κοινωνίες είναι αυτές που τους ανέδειξαν, που τους στήριξαν, που τους στηρίζουν και θα τους ξαναψηφίσουν. Έχει όμως σημασία το χρώμα, η αξιακή ταυτότητα, η ένταξη σε μια ευρύτατη δημοκρατική προοδευτική παράταξη. Γιατί, αυτή η παράταξη είναι που έκανε ό,τι σημαντικό έχει γίνει στη χώρα αυτή. Σε όλη τη διαδρομή της ιστορίας του νέου ελληνικού κράτους.

Ευχαριστώ το Δήμαρχο Θεσσαλονίκης, το Γιάννη Μπουτάρη που είναι εδώ. Το ψηφοδέλτιό του, δεν είναι ψηφοδέλτιο της Ελιάς και του ΠΑΣΟΚ. Είναι ψηφοδέλτιο όλων των δημοκρατών, όλων των προοδευτικών ανθρώπων, όλων των ανθρώπων με μεράκι, όλων των φιλοπρόοδων ανθρώπων της Θεσσαλονίκης. Αυτό είναι το ευρύ μέτωπο που μας εκφράζει. Αλλά, είναι σημαντικό για εμάς να υπάρχει μια προοδευτική, ριζοσπαστική αντισυμβατική, αποτελεσματική και οραματική Διοίκηση στο Δήμο Θεσσαλονίκης και σε όλους τους Δήμους της χώρας.

Χαίρομαι γιατί είναι εδώ μαζί μας η υποψήφια Περιφερειάρχης, η Νιόβη Παυλίδου. Δεν είναι ΠΑΣΟΚ η Νιόβη. Ήμαστε συνάδελφοι στο Πανεπιστήμιο, προέρχεται από την ευρύτατη Δημοκρατική Παράταξη. Από τους «58», που είχαν πάρει κάποιες αρχικές πρωτοβουλίες. Το ψηφοδέλτιό της εκφράζει μια ολοκληρωμένη αναπτυξιακή πρόταση για την Κεντρική Μακεδονία. Όχι μικροκομματική, όχι συμβατική, όχι μυωπική.

Και αυτό συμβαίνει σε όλες τις Περιφέρειες, σε όλους τους Δήμους. Είναι πολύ ισχυρή ή παρουσία μας και τώρα. Θα είναι εξίσου ισχυρή και ισχυρότερη μετά τις εκλογές, στις 18 και 25 Μαΐου. Αυτό δε θα το πιστωθούμε εμείς, θα το πιστωθούν οι προοδευτικοί και δημοκράτες πολίτες σε όλους τους Δήμους και όλες τις Περιφέρειες. Και τους σεβόμαστε και τους τιμούμε και τους στηρίζουμε.

Αλλά, όπως έχω πει, κάποιοι επιχείρησαν να μετατρέψουν πριν από μερικούς μήνες αυτές τις εκλογές, δημοτικές, περιφερειακές και ευρωπαϊκές, σε δήθεν εκλογές δημοψήφισμα, υπέρ ή κατά της κυβέρνησης, υπέρ ή κατά του μνημονίου. Κι αφού τα είδαν, αφού τα μέτρησαν, αφού ένιωσαν να κλονίζεται το σχέδιό τους, γιατί εκεί που πήγαν να φτιάξουν ψηφοδέλτιο ευρωεκλογών φάνηκαν όλες οι αντιφάσεις και όλες οι εσωτερικές διαφορές («Μέσα ή έξω από την Ευρώπη, μέσα ή έξω από το ευρώ, θα επιβάλλουμε αναγκαστικό δάνειο στις καταθέσεις ή θα σεβαστούμε τον πόνο και το κομπόδεμα των Ελλήνων») τα πήραν πίσω. Δεν εκφράζονται καθαρά για το πώς ερμηνεύουν τις εκλογές, αλλά καραδοκούν να ερμηνεύσουν το αποτέλεσμα. θέλουν το βράδυ της 25ης Μαΐου να δημιουργηθεί μια αμφίσημη ή αρνητική εικόνα και να διαπιστώσουν ότι η χώρα έχει μπει ξανά στην περιπέτεια, στην περιδίνηση, στην αμφιβολία, ν’ αμφισβητήσουν την κυβέρνηση, όχι νομικά, θεσμικά.

Γιατί φυσικά, η κυβέρνηση στηρίζεται στην πλειοψηφία της Βουλής. Η Βουλή αυτή εκλέχθηκε πριν από δυο χρόνια, τον Ιούνιο του 2012, ο λαός έδωσε καθαρή και ισχυρή πλειοψηφία στο δικό μας στρατηγικό σχέδιο. Ακόμη και μετά την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ η εκλογική μας βάση είναι 42,5%, πάρα πολύ ισχυρή για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, λίγες κυβερνήσεις έχουν στην Ευρώπη 42,5% στην εκλογική βάση.

Αλλά δε λειτουργούν μόνον οι θεσμοί, δε λειτουργεί μόνο η συνταγματική νομιμότητα, λειτουργούν οι εντυπώσεις. Λειτουργεί η νομιμοποίηση, ως μια σχέση πολιτική και ηθική. Και οι Βουλευτές μας, που σηκώνουν αυτό το βάρος μόνοι τους, αγόγγυστα, όλον αυτό τον καιρό, με κόστος πολιτικό και προσωπικό, ηθικό, οικογενειακό, πρέπει να έχουν κι αυτοί τις προϋποθέσεις τις πολιτικές, τις ψυχολογικές, τις ηθικές για να στηρίζουν αυτή την κυβέρνηση, δηλαδή αυτή την πολιτική. Να της δίνουν προοδευτική κατεύθυνση, να διαπραγματευόμαστε εσωτερικά, ενδοκυβερνητικά, με τη Νέα Δημοκρατία, αλλά κυρίως να διαπραγματευόμαστε με την τρόικα, για να κάνουμε το τελικό βήμα της εξόδου από την κρίση και το μνημόνιο. Ένα βήμα πριν την οριστική έξοδο είμαστε.

Άρα ο λαός θ’ αποφασίσει, αν το βράδυ των εκλογών θέλει να βγουν οι εκπρόσωποι της αντιπολίτευσης, οι αναλυτές, οι δημοσκόποι και να λένε «η χώρα βρίσκεται σε κρίση σταθερότητας, άρα ανακόπτεται η πορεία της οικονομίας προς την έξοδο» ή αν θέλουν να πουν οι Έλληνες πολίτες «εντάξει, ας κάνουμε το τελευταίο βήμα, ένα ντου, όλοι μαζί, ενωμένοι, ως έθνος και ως κοινωνία ν’ απαλλαγούμε οριστικά από το μνημόνιο και την κρίση».

Αλλά εδώ, βλέπουμε όλοι το παράδοξο και αντιφατικό φαινόμενο: τώρα που απαλλασσόμαστε από το μνημόνιο και την κρίση, η αντιπολίτευση μαζί με τους πιο σκληρούς κύκλους του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και μαζί με τους πιο ακραίους Γερμανούς οικονομολόγους, που δεν έχουν καμία σχέση με τη γερμανική κυβέρνηση και της βγαίνουν από δεξιά συνεχώς, φωνάζουν, «όχι, δε γίνεται, δε θα πάτε πουθενά, θα μείνετε στο μνημόνιο, στην κρίση και στην τρόικα. Μη βλέπετε τώρα δείγματα αλλαγής, το Σεπτέμβριο θα πάρετε νέα μέτρα, νέο δάνειο, νέο μνημόνιο, πιο ισχυρή τρόικα».

Τέτοια μανία, τέτοιο πάθος να μείνει η χώρα υπό καθεστώς εξάρτησης! Γιατί χωρίς αυτό δεν υπάρχουν. Δεν έχουν τι να πουν. Είναι προϊόντα της κρίσης, άρα θέλουν την κρίση ως πολιτική τροφή. Χάνουν το ψωμί τους το πολιτικό.

Αλλά αυτό είναι το κριτήριο; Κομματικό, μικροκομματικό; Εκλογικό; Ή το κριτήριο είναι εθνικό, κοινωνικό, αναπτυξιακό, ιστορικό; Τους λέμε λοιπόν και τους λέω ξανά και σήμερα: Ατύχησαν. Δε θα υπάρξουν νέα μέτρα, δε χρειαζόμαστε νέα μέτρα. Τελείωσαν τα μέτρα λιτότητας. Αρχίζει η ανταπόδοση.

Το πρωτογενές πλεόνασμα και το κοινωνικό μέρισμα είναι ένα πρώτο μικρό δείγμα. Η μείωση των εισφορών, των εργοδοτικών και των εργατικών, ένα μικρό δείγμα. Η καταβολή των ληξιπρόθεσμων οφειλών του κράτος προς τις επιχειρήσεις ένα μικρό δείγμα. Η μείωση των φορολογικών συντελεστών και η απαλλαγή των μικρών επιχειρήσεων από το ΦΠΑ, ένα μικρό δείγμα.

Η επιστροφή μας στις αγορές είναι οριστική, με εξαιρετικούς όρους. Οι όροι είναι εφάμιλλοι με τους όρους που μας δανείζει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Και ξέρουν τώρα όλοι ότι 25 δισ. ευρώ μας έχει δώσει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, αυτά είναι τώρα που ισχύουν από τα 240 δισ. ευρώ.

Μπορούμε να δανειστούμε από την αγορά και να ξεπληρώσουμε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και να μην έχει λόγο ύπαρξης η τρόικα, που υπάρχει λόγω του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, γιατί οι άλλοι είναι ευρωπαϊκοί θεσμοί που υπάρχουν πάντα σε όλες τις χώρες.

Έχουν «τρελαθεί» με τη βιωσιμότητα του χρέους. Μα το χρέος είναι βιώσιμο. Το λέει αυτός που μας δάνεισε, ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας, ο Κλάους Ρέγκλιν. Το τονίζει. Λέει «τι βλέπετε το ελληνικός χρέος; Είναι απολύτως βιώσιμο γιατί σ’ εμάς τα χρωστάνε, στους ευρωπαϊκούς θεσμούς». Με ελάχιστα επιτόκια, 1%. 0,8% είναι το επιτόκιο το ευρωπαϊκό. Και 2% είναι ο μέσος όρος επειδή είναι υψηλά τα επιτόκια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Είναι μεγάλη διάρκεια, μεγάλη περίοδος χάριτος, εξαιρετικές οι λήξεις. Το χρέος το ελληνικό, εάν το προεξοφλούσαμε τώρα, αυτό είναι πρακτικά η καθαρή παρούσα αξία, είναι μικρότερο από το ιταλικό ή το ισπανικό. Το 80% το χρωστάμε σε θεσμούς, σε κράτη, όχι σε κερδοσκόπους.

Έχει μαλλιάσει η γλώσσα του να το λέει και η δική μου μάλλιασε να λέει «μην βλέπετε το ποσοστό του χρέους στο ΑΕΠ, η Ιαπωνία έχει 200% χρέος και είναι μια από τις μεγάλες οικονομικές χώρες του G-7». Η Αργεντινή είναι από κρίση σε κρίση και από περιπέτεια σε περιπέτεια και έχει 47% δημόσιο χρέος. Η γειτονική μας η Βουλγαρία, μια χώρα που αγωνίζεται, έχει 20% δημόσιο χρέος. Που είναι καλύτερες οι συνθήκες ζωής; Θέλουν να φτάσουν στο δικό μας επίπεδο, οι φίλοι μας όλης της Ν.Α. Ευρώπης. Η Ελλάδα ακόμη και μετά την κρίση και μετά τις περικοπές και μετά τις θυσίες, συγκρίνεται με την Αγγλία, τη Γαλλία, την Γερμανία, τη Σκανδιναβία και είναι καλύτερα ως επίπεδο ζωής και από την Πορτογαλία και από την Ιρλανδία για τον καθημερινό απλό άνθρωπο.

Άρα θα μείνουν με την όρεξη. Ούτε νέα μέτρα, ούτε νέο Μνημόνιο. Βγαίνουμε από την κρίση. Όμως σημασία δεν έχει να βγούμε από την κρίση, σημασία έχει να ξαναενώσουμε το έθνος και την κοινωνία που έχουν διχαστεί σε μια λανθασμένη και ξεπερασμένη βάση. Γιατί κάποιοι στις πλάτες της δικής μας υπευθυνότητας, έστησαν το χορό της αντιμνημονιακής δημαγωγίας, προσπαθώντας να εξαπατήσουν τους ανθρώπους που φυσικά δεν θέλουν να υφίστανται περικοπές και θυσίες. Ποιος το θέλει; Τρελαθήκαμε να το κάνουμε αυτό με κόστος; Όχι. Κάναμε μια δύσκολη στάθμιση: ή αυτό που είναι πολύ δύσκολο ή η απόλυτη καταστροφή.

Και φυσικά τώρα λένε κάποιοι: «αφού υποστήκατε τις θυσίες, λίγο πριν φτάσουμε στη βρύση να πιούμε νερό, να γυρίσουμε πίσω στο μηδέν, να πάμε υπό το μηδέν, να ζήσουμε την απόλυτη καταστροφή», παίζοντας πολιτικά, κομματικά, από μικρομεγαλισμό. Γιατί αν η κοινωνία έπαθε το σοκ της κρίσης και των μέτρων και κάποιοι άλλοι έπαθαν το σοκ του μικρομεγαλισμού και της απότομης ανάπτυξης, από ένα μικρό ριζοσπαστικό κόμμα της κομμουνιστικής αριστεράς, σε ένα κόμμα που διεκδικεί την εξουσία. Αλλά η εξουσία θέλει ευθύνη, γνώση, ωριμότητα, σωφροσύνη και καθαρότητα στη γραμμή.

Είχαμε κι εμείς πολλά λάθη στο παρελθόν: έχουμε πει ψέματα, δημαγωγίες, έχουμε λαϊκίσει, δεν είχαμε υπολογίσει σωστά τους αριθμούς, αλλά μάθαμε καλά το μάθημα της κρίσης και ό,τι πιο ριζοσπαστικό, αντισυμβατικό και υπεύθυνο γίνεται τα τελευταία χρόνια, είναι αυτό που κάνουμε εμείς. Και ούτε ξεχνάμε τις δικές μας ευθύνες, αλλά ούτε ξεχνάμε τις ευθύνες και των κυβερνητικών μας συνεταίρων της Νέας Δημοκρατίας. Γιατί εμείς παραλάβαμε μια χώρα σε απόλυτη κατάρρευση στα τέλη του 2009, ενώ είχε μεσολαβήσει η περίοδος 2004-2009, μια περίοδος στην οποία άρχισε η ύφεση, η ανεργία, εκτροχιάστηκε δημοσιονομικά η χώρα από πλευράς χρέους, ελλείμματος και ανταγωνιστικότητας, όπως φαίνεται στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών.

Άρα, η Ελλάδα μετά το Μνημόνιο πρέπει να στηρίζεται σε πολύ ισχυρές προϋποθέσεις. Και οι προϋποθέσεις αυτές, φίλες και φίλοι, είναι:

1. Πρώτον, πολιτικές προϋποθέσεις. Γι' αυτό έχει σημασία η σταθερότητα η κυβερνητική, όχι καθαυτή. Καμία κυβέρνηση δεν έχει μεγάλη αξία πουθενά στον κόσμο. Οι κυβερνήσεις έρχονται και παρέρχονται, αλλά η κυβερνητική σταθερότητα σε περιόδους κρίσης και λίγο πριν την έξοδο από την κρίση, είναι εθνική προϋπόθεση και εθνική κατάκτηση. Άρα μας ενδιαφέρει η κυβερνητική σταθερότητα ως προϋπόθεση εθνικής σταθερότητας και ολοκλήρωσης της στρατηγικής. Γιατί στόχος είναι να οικοδομήσουμε την εθνική ενότητα και την κοινωνική συναίνεση. Η κυβέρνηση πρέπει μετά τις εκλογές να πάρει –κι εμείς θα το επιβάλλουμε αυτό- όλες τις πρωτοβουλίες που απαιτούνται για να ξαναενωθεί η κοινωνία και το έθνος.

Άρα όταν λέμε ότι υπάρχει δίλημμα, περιγράφουμε την πραγματικότητα, λέμε την αλήθεια. Λέμε προεκλογικά αυτό που θα λένε όλοι μετεκλογικά ήδη από το βράδυ των εκλογών και εν πάση περιπτώσει ο καθένας σταθμίζει, κρίνει, επιλέγει, αναλαμβάνει την ευθύνη. Εμείς έχουμε αναλάβει τις δικές μας προ πολλού. Θα τις αναλάβουμε όλες.

Το αποτέλεσμα θα είναι καλό, ο κόσμος θέλει σταθερότητα. Τώρα δεν αναλύουμε το αποτέλεσμα, τώρα διαμορφώνουμε το θετικό αποτέλεσμα για την Παράταξη και τη χώρα.

2. Εκτός από τις πολιτικές προϋποθέσεις πρέπει να υπάρχουν οι δημοσιονομικές προϋποθέσεις. Ανάπτυξη χωρίς αυτά που πετύχαμε, δεν υπάρχει, κακά τα ψέματα. Τα άλλα είναι λόγια, επικίνδυνα λόγια. Άρα η δημοσιονομική προσαρμογή οφείλεται κατά 85% σε όσα κάναμε πριν τις εκλογές του ’12. Μόνο 15% προστέθηκε από το ’12 έως σήμερα. Άρα δημοσιονομικές προϋποθέσεις σημαίνει όχι νέα μέτρα, απαράβατο, διατηρήσιμο πρωτογενές πλεόνασμα, διατηρήσιμο κοινωνικό μέρισμα, βιώσιμο χρέος. Εξήγησα ήδη αρκετά: Mόνιμη επιστροφή στις αγορές που μας υποδέχτηκαν πολύ θετικά, σταδιακή μείωση της φορολογίας και ήδη σας μίλησα για τη σταδιακή μείωση των συντελεστών και για την κατάργηση του ΦΠΑ για τις μικρές επιχειρήσεις. Θα αρθούν φυσικά και τα έκτακτα φορολογικά μέτρα, καθ’ οδόν.

3. Τρίτη ομάδα προϋποθέσεων είναι οι χρηματοοικονομικές. Η ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών δεν είναι ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζιτών. Είναι προστασία των καταθέσεων, όσων έχουν απομείνει και δεν έφυγαν από τις τράπεζες. Τα 170 δισ. ευρώ που έμειναν, μικρές καταθέσεις, μέσος όρος κάτω από 5.000 ευρώ, πρέπει να είναι προστατευμένες απόλυτα. Ποιος θα τις προστατεύσει αν δεν έχετε ανακεφαλαιοποιημένες τράπεζες; Οι Τράπεζες, τα λεφτά τα παίρνουν από τους καταθέτες και τα δίνουν δάνεια. Εάν δεν λειτουργεί η οικονομία και πηγαίνει άσχημα η οικονομία, ποιος θα επιστρέψει το δάνειο για να βρει ο καταθέτης την κατάθεση;

Τώρα, είναι βέβαιος ο καταθέτης ότι η τράπεζά του είναι φερέγγυα, αλλά έπρεπε να πάρουμε 50 δισ. ευρώ δάνειο για να το κάνουμε αυτό. Το καλό νέο; Το κάναμε, χωρίς να ξοδέψουμε τα 50 δισ. ευρώ, τελικά θα ξοδέψουμε –βλέπω εγώ, από την εμπειρία μου- περίπου 15 δισ. ευρώ. Και άρα θα έχουμε 35 δισ. ευρώ καβάντζα. Τα 35 αυτά δισ. ευρώ μειώνουν το δημόσιο χρέος κατά ένα άλλο 18% χωρίς να έχει προβλεφθεί.

Αυτό δείχνει και η συμμετοχή του ξένου ιδιωτικού τομέα στην ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών. Αλλά τώρα τι σημαίνει αυτό; Ότι οι Τράπεζες γυρίζουν στέρεες στην πραγματική οικονομία, μπορούν να δανείσουν τις επιχειρήσεις, να βοηθήσουν στην αναδιάρθρωση των επιχειρήσεων και την προστασία θέσεων εργασίας. Να διευκολύνουν τους αδύναμους δανειολήπτες, αλλά ο κάθε δανειολήπτης που διευκολύνεται και δικαίως, πρέπει να ξέρει ότι κάποιος πρέπει να στηρίζει τον καταθέτη που του επιτρέπει να έχει πάρει το δάνειο. Έτσι λειτουργεί η οικονομία, όχι όπως είπε ο κ. Γλέζος και ο κ. Τσίπρας, αναγκαστικό δάνειο επί των καταθέσεων των δήθεν μεγάλων. Γιατί αλλιώς δεν θα έχουν οι επιχειρήσεις να αφήσουν τα λεφτά τους στην Ελλάδα, θα τα πάνε στη Γερμανία.

Ρύθμιση δανείων όπως προβλέπει ο νόμος, προστασία της πρώτης κατοικίας από τον πλειστηριασμό και βέβαια αυτή η πρόσθετη μείωση του δημοσίου χρέους λόγω της μεγάλης επιτυχίας των όρων της ανακεφαλαιοποίησης.

4. Η τέταρτη ομάδα προϋποθέσεων είναι οι θεσμικές. Μιλούν τώρα όλοι για το Σύνταγμα, ανακάλυψαν την αναθεώρηση του Συντάγματος. Το ζήτημα είναι η τήρηση και ο σεβασμός του Συντάγματος που είναι εγγυητής της εθνικής ενότητας, όχι να κάνουμε το Σύνταγμα γήπεδο μικροκομματικών αντιπαραθέσεων και σκοπιμοτήτων προεκλογικά.

Εμείς κάναμε ένα Συνέδριο για την αναθεώρηση, επιστημονικό, τον Φεβρουάριο του 2013 και παρουσιάσαμε τις προτάσεις μας τον Ιούλιο, 24 Ιουλίου στην επέτειο της μεταπολίτευσης του 2013. Αλλά δεν μπορείς να ξεκινήσεις τέτοιες διαδικασίες χωρίς συναίνεση, χωρίς μετριοπάθεια, χωρίς σταθερότητα, χωρίς εθνική ενότητα. Το Σύνταγμα προβλέπει αυξημένη πλειοψηφία. Πρέπει να ενώσουμε τον τόπο για να μιλήσουμε για Σύνταγμα.

Πρώτη προϋπόθεση για τη θεσμική σταθερότητα είναι η εθνική ενότητα και η κοινωνική συναίνεση. Η καλή λειτουργία της Δημόσιας Διοίκησης, όχι με την απειλή των απολύσεων και των διαθεσιμοτήτων, αλλά με αξιοκρατία και κινητικότητα αξιοκρατική και αξιοποίηση όλου του δυναμικού.

Υπάρχουν πολλοί που δουλεύουν στο δημόσιο και στον δημόσιο τομέα, που λένε «εντάξει μπορεί να γυρίσει ο τροχός και να ξαναβρούμε αυτά που χάσαμε. Να γυρίσουμε στο 2009». Δεν θα γίνει ποτέ αυτό. ποτέ. Διακινδυνεύουν απλώς την ομαλή πορεία του τόπου.

Και φυσικά όταν μιλάμε για θεσμικές προϋποθέσεις αυτό δεν αφορά μόνο το πολιτικό σύστημα. Αυτό αφορά και τις ανεξάρτητες αρχές, αφορά και την δικαιοσύνη που αποφασίζει για πολλά κρίσιμα θέματα, επενδύσεις χωρίς τη δικαιοσύνη δεν γίνονται. Ανάπτυξη χωρίς τη δικαιοσύνη δεν γίνεται.

Άρα ο λόγος της δικαιοσύνης είναι ισχυρός, είναι κρίσιμος για τις ζωές των ανθρώπων. Θεσμική προϋπόθεση είναι η ισχυρή Τοπική Αυτοδιοίκηση και η περιφερειακή ανάπτυξη με πλήρη σεβασμό στο ρόλο του Δήμου και τις περιφέρειες. Ο καθορισμός των χρήσεων γης και ο χωροταξικός σχεδιασμός. Χωρίς αυτό δεν υπάρχει επένδυση και ανάπτυξη. Το ρυθμιστικό πλαίσιο της αγοράς, ώστε πράγματι να υπάρχει υγιής ανταγωνισμός και προστασία του καταναλωτή και πραγματική προστασία του περιβάλλοντος και προστασία της επιχειρηματικότητας, γιατί χωρίς προστασία της επιχειρηματικότητας δεν υπάρχει προστασία της εργασίας.

Θεσμική προϋπόθεση είναι η επάνοδος της συλλογικής αυτονομίας και των συλλογικών συμβάσεων. Ήδη υπεγράφη η εθνική συλλογική σύμβαση εργασίας και συλλογική σύμβαση στον τουρισμό με μικρές αυξήσεις, αλλά λειτουργεί και πάλι ο θεσμός. Και αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία.

5. Και βέβαια η πέμπτη ομάδα προϋποθέσεων, η πιο σημαντική, είναι οι κοινωνικές. Η κοινωνική συνοχή, η προστασία των ευπαθών ομάδων. Αυτό που λέμε κανείς ανασφάλιστος στον κλάδο υγείας που επιβάλλαμε ως ΠΑΣΟΚ.

Δεν υπάρχει πλέον -και πρέπει αυτό να γίνει κτήμα- ανασφάλιστος ιατροφαρμακευτικά. Μόνο αγκυλώσεις μπορεί να δημιουργούν προβλήματα σε ανθρώπους. Το πλαίσιο είναι σαφές, είτε είσαι μακροχρόνια άνεργος, είτε είσαι επαγγελματίας που έκλεισες την επιχείρησή σου, είτε είσαι επαγγελματίας και δεν μπορείς να πληρώσεις τις εισφορές στον Οργανισμό Ασφάλισης Ελεύθερων Επαγγελματιών.

Η προστασία της απόλυτης φτώχιας, των αναπήρων, των μονογονεϊκών οικογενειών, αυτό φαίνεται και από το κοινωνικό μέρισμα και από το πού πηγαίνει το κοινωνικό μέρισμα. Και το αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης γίνεται πράξη και θα γίνει πράξη επί του πεδίου, εκεί που «πονάει» το πράγμα με τη συνεργασία των δήμων. Γιατί μόνο ο δήμος το ξέρει αυτό με τις κοινωνικές του υπηρεσίες, με τη φροντίδα κατ’ οίκον, με αξιοπρέπεια και σεβασμό στον άνθρωπο που περνάει δύσκολα, γιατί πολλοί ντρέπονται να πουν ότι είναι και σε κατάσταση φτώχιας. Υπάρχει μια αξιοπρέπεια πάνω απ’ όλα.

Όμως, δεν αρκούν αυτές οι προϋποθέσεις. Πρέπει να έχουμε μια κεντρική στόχευση, μια οπτική γωνία για όλο το νέο μοντέλο ανάπτυξης. Το μεγάλο πρόβλημα της χώρας, η πιο αρνητική επίπτωση της κρίσης είναι η ανεργία . Τα έχουμε πει κατ’ επανάληψη αυτά με την τρόικα και εκεί μαλώσαμε όταν φύγανε από το γραφείο μου στο Υπουργείο Οικονομικών το βράδυ της 30^ης Αυγούστου του 2011 και μπήκαμε στην διαπραγμάτευση για το νέο πρόγραμμα, το νέο δάνειο που μας βγάζει τώρα από την κρίση. Αυτό ήταν το θέμα, η ύφεση και η ανεργία που προκαλεί η αρχική σύλληψη, ο σχεδιασμός τους. Γιατί φυσικά εμείς ήμασταν με το πιστόλι στο κρόταφο ως χώρα.

Ο άξονας είναι ένας: Η απασχόληση. Η ανάσχεση της ανεργίας. Η δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης, η μείωση της ανεργίας. Εάν δεν το πετύχουμε αυτό δεν μπορεί να καταλάβει ο άνθρωπος το νοικοκυριό, ότι αλλάζει η κατάσταση και η χώρα βγαίνει από το μνημόνιο και την κρίση.

Άρα όλα μετριούνται με βάση το πόσες θέσεις εργασίας στηρίζεις, το πόσες θέσεις εργασίας δημιουργείς. Αυτό είναι το κριτήριό μας για όλα, αρχής γενομένης από τη στήριξη των επιχειρήσεων ένταξης εργασίας και με τον αναπτυξιακό νόμο και με τη φορολογική νομοθεσία και με τη νομοθεσία περί ασφαλιστικών εισφορών. Γιατί εάν δεν στηρίζεις τις επιχειρήσεις που δημιουργούν θέσεις εργασίας, δεν βοηθάς τον εργαζόμενο και τον άνεργο. Συνεπώς τα πάντα μετριούνται με κριτήριο την απασχόληση.

Ξεκινάμε από τις πολιτικές ενίσχυσης της απασχόλησης, που είναι κοινωνικές πολιτικές με κορμό τον ΟΑΕΔ, με τα κονδύλια του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου, με όλα αυτά που έχει προτείνει και έχει επιβάλει το ΠΑΣΟΚ σε συνεργασία και με την Τοπική Αυτοδιοίκηση και με τις επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα.

Υπολογίζουμε ότι μπορούμε να επιδοτήσουμε επιχειρήσεις που θα στηρίξουν άλλες 150.000 θέσεις υφιστάμενες, να στηρίξουμε τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης στο πολυ καλό πρόγραμμα της κοινωφελούς εργασίας που θέλουμε να φτάσει τις 125.000 από τις 50.000 που είναι τώρα. Και πιστεύουμε ότι η επιδότηση και η μείωση των εργοδοτικών εισφορών θα δημιουργήσει 30.000 θέσεις εργασίας. Με τον τρόπο αυτό στηρίζουμε αθροιστικά 300.000 θέσεις υφιστάμενες και καινούργιες.

Αλλά το σημαντικότερο είναι να δούμε τις θέσεις που θα δημιουργήσει η οικονομία μέσα από το θετικό ρυθμό ανάπτυξης, όχι μέσα από πολιτικές οι οποίες είναι πολιτικές δημόσιες, αλλά μέσα από τη λειτουργία της οικονομίας, της αγοράς, των επιχειρήσεων, των επενδύσεων.

Και φυσικά το ερώτημα είναι εάν έχουμε πόρους για κάτι τέτοιο. Οι πόροι, φίλες και φίλοι, υπάρχουν. Οι πόροι είναι ενδογενείς πρωτίστως. Η Ελλάδα, όπως και κάθε χώρα έχει τη γη της και τους ανθρώπους της. Το έχω πει κατ’ επανάληψη. Αλλά γη στην Ελλάδα τι σημαίνει; Σημαίνει ένα εξαιρετικό περιβάλλον, σημαίνει έναν εξαιρετικό τουριστικό προορισμό. Σημαίνει μια γη εξαιρετικά εύφορη και πρόσφορη για την αγροτική παραγωγή, για τον πρωτογενή τομέα. Για την φυτική παραγωγή και για τη ζωική παραγωγή, για την κτηνοτροφία μας. Σημαίνει αλιεία. Γη σημαίνει θάλασσες. Άρα σημαίνει ναυτιλία που είναι το μεγάλο ατού της Ελλάδας, παγκοσμίως. Σημαίνει νησιωτικές πολιτικές, σημαίνει ορεινούς όγκους, σημαίνει δάση, σημαίνει βοσκοτόπια. Σημαίνει αρωματικά φυτά, σημαίνει νέες καλλιέργειες. Σημαίνει ονομασίες προέλευσης. Σημαίνει καλά κρασιά, Γιάννη (Μπουτάρη),τα οποία εσύ τα έχεις αναδείξει. Σημαίνει καλό λάδι, επώνυμο. Σημαίνει ότι καλλιεργείς τον κρόκο, τη στέβια, το σπαράγγι και βγαίνει στις αγορές με επώνυμο προϊόν. Σημαίνει ότι έχεις νέους τουριστικούς προορισμούς, αξιοποιείς τις ιαματικές σου πηγές. Αξιοποιείς τους ιστορικούς τόπους, τους αρχαιολογικούς θησαυρούς. Αξιοποιείς όλο αυτό τον πλούτο που έχει η γη, η θάλασσα, το περιβάλλον, το τοπίο. Σημαίνει χωροταξικός σχεδιασμός. Χρήσεις γης. Οικιστική ανάπτυξη.

Και όταν μιλάμε για ανθρώπους, μιλάμε για εκπαίδευση, για καινοτομία, για ευρεσιτεχνίες, για διανοητικό κεφάλαιο, για επιχειρηματικότητα, για επενδύσεις, για ρίσκο. Κυρίως για εργασία.

Αν δεν υπάρχει εργασία, αν δεν υπάρχει δουλειά στο «τζάμπα» με φούσκες δεν υπάρχει ανάπτυξη. Άρα μιλάς και για εργασιακές σχέσεις. Μιλάς για ένα τεράστιο δυναμικό. Αυτός είναι ο μεγάλος πλούτος της χώρας.

Αλλά χρειαζόμαστε και κεφάλαια με την χρηματική έννοια του όρου. Έχουμε το τρέχον ΕΣΠΑ, το οποίο είναι πολύ σημαντικό. Αυτό που τρέχει. Άνοιξαν οι οδικοί άξονες, άνοιξαν τα εργοτάξια. Είναι σημαντικό ότι άνοιξαν τα εργοτάξια. Έχουμε το νέο ΕΣΠΑ, τη νέα προγραμματική περίοδο που θα πάει στην περιφέρεια κατά βάση. Έχουμε τη νέα κοινή αγροτική πολιτική, η οποία θα τροφοδοτήσει το πρωτογενή τομέα και τη βιομηχανία τροφίμων.

Έχουμε το Ινστιτούτο για την Ανάπτυξη που στρέφεται στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Έχουμε τις τράπεζες ανακεφαλαιοποιημένες που θα στηρίξουν τώρα την πραγματική οικονομία. Έχουμε τους ξένους που έρχονται στην Ελλάδα, είτε στις τράπεζες, είτε σε άμεσες επενδύσεις.

Προχθές με τον Υπουργό Εξωτερικών των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων παραστήκαμε στην υπογραφή της σύμβασης για την ανάπλαση του Ελληνικού. Το Ελληνικό είναι το μεγαλύτερο πάρκο της Ευρώπης. Δημιουργεί μόνο αυτό 50.000 θέσεις εργασίας. Μόνο αυτό! Και βέβαια έχουμε τις αποκρατικοποιήσεις. Όχι ως εκποίηση εθνικού πλούτου, αλλά ως ευκαιρία για επενδύσεις, ανταγωνιστικότητα, μείωση τιμών, διευκόλυνση του καταναλωτή, δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Μόνο στις ανοιχτές ευκαιρίες υποδομών, αυτές που τρέχουν, έχουμε σε πρώτη μέτρηση 50.000 θέσεις εργασίας. Οδικούς άξονες. Ενέργεια. Οικιστική ανάπτυξη. Διαχείριση απορριμμάτων.

Βέβαια ο κόσμος έχει άμεσες πρακτικές ανάγκες, τις οποίες όπως είπα και προηγουμένως, στηρίζουμε μέσα από τις πολιτικές του ΟΑΕΔ και του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου, με τις επιχειρήσεις κοινωνικής οικονομίας, με τους κοινωνικούς συνεταιρισμούς, με τα προγράμματα μαθητείας, με όλα αυτά που είπα προηγουμένως.

Μέσα από αυτές τις προϋποθέσεις αναπτύσσουμε τις τομεακές πολιτικές. Μήπως ανακαλύπτουμε την πυρίτιδα; Δεν ανακαλύπτουμε την πυρίτιδα, η ιστορία, η παράδοση, η φύση, αναδεικνύουν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας.

Είναι κανείς που δεν καταλαβαίνει ότι ο πρωτογενής τομέας όπως έσωσε τη χώρα τόσες φορές θα την ξανασώσει και τώρα, εάν στραφούμε στην πρωτογενή παραγωγή και πείσουμε τους νέους ανθρώπους να πάνε εκεί; Υπάρχει κανείς που δεν καταλαβαίνει ότι ο τουρισμός, η ναυτιλία, ο πολιτισμός, η ενέργεια, είναι προτεραιότητες του αναπτυξιακού μοντέλου;

Το θέμα είναι πως ενώνεις, συναρθρώνεις τις δημόσιες πολιτικές για να στηρίξεις την ιδιωτική πρωτοβουλία προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση. Αυτό είναι το αναπτυξιακό μοντέλο, δεν κάνουμε κεντρικό σχεδιασμό «σοβιετικού τύπου», στηρίζουμε την επιχειρηματικότητα, τις επενδύσεις, την πρωτοβουλία, για να δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας. Στηρίζουμε τις Περιφέρειες, στηρίζουμε τους Δήμους, στηρίζουμε τις κοινωνικές επιχειρήσεις, τους κοινωνικούς συνεταιρισμούς, τους συνεταιρισμούς, κυρίως στηρίζουμε την επιχειρηματικότητα μέσα από ένα σύνολο δημόσιων πολιτικών που έχουν μία κατεύθυνση και η κατεύθυνση είναι προφανής.

Το θέμα είναι να ενώσουμε την κοινωνία και τις παραγωγικές δυνάμεις μέσα από μια εθνική κοινωνική συμφωνία, που συστρατεύει όλες τις δημιουργικές δυνάμεις του τόπου και του κέντρου και της περιφέρειας και της εργασίας και του επιχειρηματικού κόσμου και της κοινωνίας των πολιτών και της αγοράς.

Και βέβαια στον πρωτογενή τομέα έχουμε μία εντυπωσιακή δυνατότητα -είναι εδώ ο Θανάσης Τσαυτάρης ο αρμόδιος Υπουργός- μπορούμε να κάνουμε άπειρα πράγματα, να αυξήσουμε τη συμμετοχή της πρωτογενούς παραγωγής στο ΑΕΠ από το 4% που είναι τώρα σχεδόν στο 8% με αιχμή τον αγροτοδιατροφικό τομέα. Αυξάνουμε την απασχόληση στον πρωτογενή τομέα πάνω από 10%, με την είσοδο νέων αγροτών επιχειρηματιών και επιστημόνων, πάμε σε μια παραγωγή προϊόντων χαμηλού κόστους και υψηλής ποιότητας και πιστοποίησης. Συντονίζουμε όλα τα ποιοτικά εθνικά προϊόντα, κρασί, φέτα, ελιές, ψάρια, καπνό, βαμβάκι, με στόχο την αύξηση των εξαγωγών στα 20 δισεκατομμύρια ευρώ και δημιουργούμε θέσεις εργασίας μετρημένες.

Σας δίνω ένα παράδειγμα μέτρησης των κοιτασμάτων απασχόλησης:

-από το εθνικό απόθεμα δικαιωμάτων άμεσων ενισχύσεων, 12.000 θέσεις εργασίας,

- από το καθεστώς νέων γεωργών, 14,000 θέσεις,

- από τα σχέδια βελτίωσης αγροτικών εκμεταλλεύσεων, 12.000 θέσεις εργασίας,

- από τη μεταποίηση αγροτικών και αλιευτικών προϊόντων 1.200,

- από τα τοπικά προγράμματα ανάπτυξης Leader και ΟΠΑΑ 1.200.

Αυτό σημαίνει πάνω από 40% αύξηση της απασχόλησης στον πρωτογενή τομέα.

Τουρισμός, τεράστιο κοίτασμα απασχόλησης. Αυξάνεται η περίοδος η τουριστική, είμαστε η καλύτερη μεσογειακή αγορά, προσπαθούμε να απελευθερώσουμε τις βίζες, προσπαθούμε να αμυνθούμε απέναντι στην κρίση της Ρωσίας και της Ουκρανίας, προσπαθούμε να αναπτύξουμε όλες τις ειδικές μορφές: θεματικό τουρισμό, ιαματικό τουρισμό, θρησκευτικό τουρισμό, συνεδριακό τουρισμό, όλες τις μορφές, ορεινό τουρισμό κι όχι μόνον καλοκαιρινό παραθαλάσσιο.

Οι επαγγελματίες του κλάδου γνωρίζουν, οι δυνατότητες είναι τεράστιες για την αύξηση του ΑΕΠ, αλλά έχουμε εκεί τη δυνατότητα –μετρημένα- να δημιουργήσουμε 260.000 νέες θέσεις εργασίας τα επόμενα χρόνια, με πολύ γρήγορο ρυθμό.

Και ο τομέας της ενέργειας είναι εξαιρετικά σημαντικός, γιατί βλέπετε τι γίνεται, κοσμογονία, η Ελλάδα μπαίνει στο χάρτη. Έχουμε τον ΤΑΡ, έχουμε τα κοιτάσματα στην Κύπρο και τις δικές μας έρευνες. Kαι την Τετάρτη υπογράφουμε στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας τις νέες συμβάσεις για την εκμετάλλευση πεδίων υδρογονανθράκων. Έχουμε όλη αυτή την κινητοποίηση γύρω από το υγροποιημένο φυσικό αέριο: Ρεβυθούσα, νέοι τερματικοί σταθμοί στην Αλεξανδρούπολη και την Καβάλα με ιδιωτικούς πόρους. Έχουμε την αξιοποίηση όλου του ορυκτού πλούτου, έχουμε κοινωνικό «αντίδωρο», γιατί το κοινωνικό οικιακό τιμολόγιο της ΔΕΗ που τώρα πάει σε 550.000 οικογένειες, μπορεί άνετα να πάει σε 750.000 οικογένειες ήδη από την επόμενη χρονιά.

Έχουμε τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, έχουμε την πλήρη διασύνδεση των νησιών με την ηπειρωτική χώρα ως μια τεράστια επένδυση, με μεγάλο ιδιωτικό διεθνές ενδιαφέρον. Έχουμε τα «ευφυή» συστήματα μέτρησης και εξοικονόμησης ενέργειας σε όλα τα νοικοκυριά, την επέκταση της χρήσης φυσικού αερίου, έχουμε όλα αυτά τα οποία συνδέονται με την ενεργειακή αναβάθμιση των 8 εκατομμυρίων κτηρίων της χώρας.

Αυτό σημαίνει, ξέρετε, πόσες θέσεις εργασίας; Σημαίνει στον τομέα ενέργεια-περιβάλλον 77.000 θέσεις εργασίας:

-από τις δράσεις παραγωγής και εξοικονόμησης ενέργειας 30.000,

- από τη διαχείριση αποβλήτων και υδατικού δυναμικού 25.000,

- από την υλοποίηση του εθνικού Κτηματολογίου 12.000,

- από το εθνικό σύστημα προστασίας της φύσης 10.000.

Συνεχίζω τα παραδείγματα. Στον κορμό του δευτερογενούς τομέα και των υπηρεσιών, δηλαδή τη μεταποίηση, τη βιομηχανική πολιτική, τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, το εμπόριο το συμβατικό, μπορούμε να έχουμε 25.000 νέες επιχειρήσεις που δημιουργούνται εύκολα. Ατομικές επιχειρήσεις, μονοπρόσωπες ΕΠΕ, η νέα μορφή εταιρείας που έχει προβλεφθεί, που αυτό σημαίνει 150.000 θέσεις εργασίας και άλλες 100.000 το 2020, 240.000 θέσεις μπορούν να αναπτυχθούν από αυτή εδώ τη δραστηριότητα που είναι στον κορμό.

Και βεβαίως, το ίδιο συμβαίνει και με τα logistics και τις μεταφορές, με το ηλεκτρονικό εμπόριο, που μπορεί να δημιουργήσει ένα πολύ μεγάλο κοίτασμα απασχόλησης και να διευκολύνει και τους καταναλωτές, με προστασία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, με συμβουλευτικές και εκπαιδευτικές δράσεις και με δράσεις ενίσχυσης της εμπιστοσύνης του καταναλωτή απέναντι στο ηλεκτρονικό εμπόριο.

Ναυτιλία. Δεν είναι κρίμα να έχουμε τον μεγαλύτερο στόλο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τον μεγαλύτερο στόλο στον κόσμο, αναφέρομαι στην ποντοπόρο ναυτιλία και να μην έχουμε απασχόληση Ελλήνων, να μην έχουμε ολοκληρωμένες δομές εκπαίδευσης για τα ναυτικά επαγγέλματα, να μη στρέφουμε νέους Έλληνες σε ένα καλά πληρωμένο επάγγελμα;

Άρα, σε συνεργασία με τον κόσμο της ναυτιλίας πρέπει να δημιουργήσουμε αυτές τις ευκαιρίες απασχόλησης. Δεν τις μετρώ, αλλά λέω δεν είναι κρίμα να μη δημιουργήσουμε 10.000 θέσεις εργασίας τώρα; Τώρα υπάρχουν μόνον οι καπετάνιοι και οι πρώτοι μηχανικοί που είναι Έλληνες στα πλοία, δεν υπάρχει η νέα γενιά που ακολουθεί από πίσω.

Για τις υποδομές μίλησα, μόνον στο αγαπημένο θέμα του Θανάση (Τσαυτάρη) που είναι τα αρωματικά φυτά, τα φυσικά καλλυντικά υψηλής ποιότητας, τη βιομηχανία γενοσήμων,ξέρετε πόσες θέσεις εργασίας μπορούμε να δημιουργήσουμε; Τις έχουμε υπολογίσει στο πλαίσιο των όσων είπαμε για τη μεταποίηση και την επιχειρηματικότητα.

Δε θέλω να σας κουράσω με λεπτομέρειες, το ΠΑΣΟΚ δίνει σήμερα στη δημοσιότητα εγγράφως το ολοκληρωμένο πρόγραμμά του για το νέο μοντέλο ανάπτυξης και για την Ελλάδα μετά το μνημόνιο. Δίνει στη δημοσιότητα κι ένα παράρτημα με μετρημένες τις θέσεις εργασίας, που στηρίζει ή που δημιουργεί αυτό το μοντέλο ανάπτυξης.

Διαπραγματευθήκαμε με τη Νέα Δημοκρατία και συμφωνήσαμε σε έναν κοινό παρονομαστή του εθνικού σχεδίου ανασυγκρότησης, που παρουσιάστηκε στο Eurogroup και εγκρίθηκε από το Eurogroup. Αλλά είναι υποχρέωσή μας εμείς, ως ο προοδευτικός πόλος, ως η προοδευτική δημοκρατική παράταξη, ως η παράταξη που έχει κάνει κάθε τι ανανεωτικό ριζοσπαστικό και εκσυγχρονιστικό στον τόπο αυτό, να παρουσιάσουμε αυτή την ολοκληρωμένη πρόταση.

Δούλεψαν και δουλεύουν πάρα πολλοί άνθρωποι, υπό τον συντονισμό του Φίλιππου Σαχινίδη και του Χρήστου Πρωτόπαππα όλοι οι Υπουργοί, Υφυπουργοί, Γενικοί Γραμματείς, οι Γραμματείς των τομέων όπως ο Γιάννης Μαγκριώτης που είναι εδω. Ξέρουμε ότι χειριζόμαστε και πολύ κρίσιμα Υπουργεία.

Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης με το Θανάση Τσαυτάρη, το Υπουργείο Υποδομών με το Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, το Υπουργείο Περιβάλλοντος με τον Γιάννη Μανιάτη, την Κοινωνική Πολιτική με το Βασίλη Κεγκέρογλου, την ανανέωση της Δημόσιας Διοίκησης και αυτοδιοίκησης με το Λεωνίδα Γρηγορακο και με την Εύη Χριστοφιλοπούλου τη δουλειά που γίνεται στο χώρο της εκπαίδευσης με τον Συμεών Κεδίκογλου.

Την προσπάθεια που κάνουμε στο Υπουργείο Εξωτερικών για την Ελληνική Προεδρία δεν τη μνημονεύω καν, έχω τη στέρεη βοήθεια του Δημήτρη Κούρκουλα, έχουμε τους Γενικούς μας Γραμματείς, έχουμε τους Διοικητές σε πολλούς Οργανισμούς, κοινός παρονομαστής είναι να στηριχτεί η χώρα, να προωθηθεί το νέο μοντέλο ανάπτυξης, να βοηθηθεί η απασχόληση.

Αλλά κλείνω με τον τρόπο που άρχισα. Ήμουνα χθες στα Τρίκαλα το απόγευμα, σε συνάντηση με τους παραγωγικούς φορείς. Πριν από λίγες μέρες στη Λαμία, πριν από λίγες μέρες στα Ιωάννινα και την Άρτα. Βλέπουμε τους φορείς, μας θέτουν τα αιτήματά τους, την αγωνία τους και ζητούν από μας, από το ΠΑΣΟΚ, από τη δημοκρατική παράταξη και την Ελιά, από τους Υπουργούς μας, τους Βουλευτές μας, να προσέξουμε και να προωθήσουμε ένα σωρό ζητήματα: «Τι γίνεται με τον συνεταιρισμό, τι γίνεται με τις επιδοτήσεις, τι γίνεται με τις επενδύσεις, τι γίνεται με το ΕΣΠΑ, τι γίνεται με τα μεγάλα έργα, τι γίνεται με τις εργασιακές σχέσεις, τι γίνεται με τη σωτηρία της μιας επιχείρησης, της άλλης επιχείρησης». Ωραία. Και τους λέω: όταν έρχονται τα άλλα κόμματα τι λέτε; Τα κόμματα τα οποία κάνουν εύκολη αντιπολίτευση, τα κόμματα τα οποία έχουν διφορούμενο λόγο και δε μας λένε αν είναι υπέρ ή κατά της Κυβέρνησης. Δυσκολεύονται να απαντήσουν, γιατί καταλαβαίνουν ότι περιμένουν πάρα πολλά από μας και δεν περιμένουν μόνον στον τομέα της ανάπτυξης. Περιμένουν και στον τομέα της κοινωνικής πολιτικής, της λειτουργίας του συστήματος υγείας, περιμένουν πάρα πολλά, για παράδειγμα, στην αξιοποίηση των στρατοπέδων και στην παρουσία των Ενόπλων Δυνάμεων.

Έκανε η Φώφη Γεννηματά η αναπληρώτρια Υπουργός Εθνικής Άμυνας μια ομιλία προχθές στους τομείς υγείας του ΠΑΣΟΚ για το κοινωνικό κράτος, που ανέδειξε και τη σημασία του μηχανισμού των στρατιωτικών νοσοκομείων και το ρόλο των στρατοπέδων. ‘Ολα αυτά τα οποία συνδέονται έντονα και άμεσα με το κοινωνικό μοντέλο και ταυτόχρονα με το αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας.

Άρα καλό είναι να σκεφτούμε ότι όλα αυτά που πρέπει να γίνουν προϋποθέτουν όπως είπα πολιτική σταθερότητα, κυβερνητική σταθερότητα, ισχυρό προοδευτικό πόλο, ένα ΠΑΣΟΚ και μια Ελιά που μπορεί να διαπραγματευθεί, να πάρει πρωτοβουλίες, να επιβάλλει την προοδευτική κατεύθυνση της Κυβέρνησης και της χώρας στην έξοδο από την κρίση.

Τώρα λοιπόν αγωνιζόμαστε συσπειρωνόμαστε ενώνουμε την παράταξη και τις προσπάθειές μας, για να ενώσουμε τη χώρα το έθνος την κοινωνία, για να βγούμε οριστικά από τη μιζέρια της κρίσης και του μνημονίου.

Γεια σας, με τη νίκη. 

Δείτε τον πίνακα δημιουργίας θέσεων εργασίας με τις προτάσεις/πολιτικές του σχεδίου

ΠΙΝΑΚΑΣ

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΘΕΣΕΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ/ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ

1. Πρωτογενής Τομέας

α) Θέσεις εργασίας από τρέχοντα προγράμματα

β) Προοπτική: Αύξηση της απασχόλησης στον πρωτογενή τομέα κατά 10%

2. Τουρισμός

Προοπτική Αύξησης της απασχόλησης κατά 260.000 θέσεις εργασίας

4. Δράσεις Ενίσχυσης της Απασχόλησης

 5.Μεταποίηση

6. Υποδομές Θέσεις Εργασίας