Αθήνα, 30 Δεκεμβρίου 2017
Άρθρο Ευάγγελου Βενιζέλου στο ΒΗΜΑ
«Καθαρή είσοδος» στο 2018
Αποχαιρετούμε το 2017 και υποδεχόμαστε το 2018 με τον κίνδυνο να επικρατήσει μια βαθιά εσφαλμένη αντίληψη για το βασικό ζήτημα της νέας χρονιάς σε σχέση με την Ελλάδα. Η κυβέρνηση έχει θέσει ήδη ως στόχο της χρονιάς την «καθαρή έξοδο» από το τρίτο μνημόνιο που λήγει τον Αύγουστο. Ως τέτοια ορίζει την απουσία προληπτικής πιστωτικής γραμμής στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης, αλλά το σχηματισμό ταμειακών διαθεσίμων ασφάλειας ( cash buffer ) με κεφάλαια που θα εκταμιεύσει ο ΕΜΣ από αυτά που μένουν αδιάθετα από το τρίτο μνημόνιο. Αυτό λοιπόν αρκεί, κατά την κυβέρνηση, για να πανηγυρίσουμε την «καθαρή έξοδο» από το τρίτο μνημόνιο έχοντας ήδη ψηφίσει σκληρά δημοσιονομικά μέτρα για το 2018 και κυρίως το 2019 και το 2020 και έχοντας ήδη συμφωνήσει σε πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ μέχρι το 2022 και, κατά μέσο όρο, 2,4% για την μακρά περίοδο μέχρι το 2060.
Με άλλη διατύπωση, ως «καθαρή έξοδος» από το τρίτο μνημόνιο ορίζεται, κατά την κυβέρνηση, η ήδη ψηφισμένη είσοδος στο τέταρτο μνημόνιο της περιόδου 2019-2022 που εκτείνεται ως προς το πρωτογενές πλεόνασμα μέχρι το 2060 και περιλαμβάνει δημοσιονομικά μέτρα και στόχους καθώς και μηχανισμούς εποπτείας, αλλά δεν περιλαμβάνει ευρωπαϊκό επικουρικό μηχανισμό κάλυψης των χρηματοδοτικών αναγκών της χώρας. Ο ευρωπαϊκός αυτός μηχανισμός δεν θα υποκαταστήσει την πρόσβαση στις αγορές, αλλά η ύπαρξη του μπορεί να συμβάλει στη διαμόρφωση και διατήρηση των επιτοκίων δανεισμού από την αγορά σε επίπεδα τέτοια που διασφαλίζουν τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του χρέους.
20.12.2017
Ευάγγελος Βενιζέλος
Κρατικότητα και κυριαρχία: η δύσκολη ισορροπία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατών μελών στη διαχείριση κρίσεων - Προσφυγικό και Brexit
Η Ευρωπαϊκή Ένωση ταλανίζεται την περίοδο αυτή (πρώτο εξάμηνο 2016) από δύο κυρίως θέματα: πρώτον, τη διαχείριση των μεγάλων προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών που εισέρχονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση από την Τουρκία με πύλη εισόδου τα ελληνικά θαλάσσια σύνορα στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, και δεύτερον, το δημοψήφισμα για την παραμονή ή όχι του Ηνωμένου Bασιλείου στην Ε.Ε.
Κοινός παρονομαστής των δυο αυτών θεμάτων είναι η αναζωπύρωση της σύγκρουσης μεταξύ Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και κυριαρχίας των κρατών μελών είτε για λόγους συγκυριακούς (άφιξη μεγάλου αριθμού προσφύγων και παράτυπων μεταναστών) είτε επειδή αυτό προκύπτει από την ισχυροποίηση των ευρωσκεπτικιστικών ή ανοικτά αντιευρωπαϊκών αντιλήψεων σε κάποιο κράτος- μέλος σε βαθμό τέτοιο που να θέτει (όπως συμβαίνει στο Ηνωμένο Βασίλειο) υπό αμφισβήτηση την ίδια τη συμμετοχή του στην Ε.Ε. Βαθύτερος κοινός παρονομαστής είναι η αμφισβήτηση ως προς την επάρκεια, την αποτελεσματικότητα και γενικότερα την προστιθέμενη αξία της συμμετοχής στην Ε.Ε. και της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Αθήνα 11 Νοεμβρίου 2017
Άρθρο Ευάγγελου Βενιζέλου στο αφιέρωμα της εφ. ΤΑ ΝΕΑ «Η ώρα της Δημοκρατικής Παράταξης»
Εθνικός ή κομματικός πατριωτισμός;
Οι πραγματικές προκλήσεις της προοδευτικής παράταξης
Για να αποφύγω τον πειρασμό της παραταξιακής αυτοαναφορικότητας, αρχίζω από την εκτίμησή μου για την κατάσταση της χώρας.
Επτά χρόνια μετά την υπαγωγή σε προγράμματα στήριξης και προσαρμογής (2010) και δέκα χρόνια μετά τη σωρευτική εμφάνιση όλων των χαρακτηριστικών της βαθειάς οικονομικής κρίσης (2007), η χώρα δεν έχει δυστυχώς επανέλθει σε κατάσταση κανονικότητας. Η δευτερογενής κρίση που προκλήθηκε το 2015 κοστίζει πολύ. Το πιο μεγάλο εμπόδιο βρίσκεται όμως στον τρόπο με τον οποίο αντέδρασε στις προκλήσεις των δέκα τελευταίων ετών το πολιτικό σύστημα και κυρίως η ίδια η κοινωνία. Βρίσκεται στη διάχυτη αντίδραση απέναντι στον ορθολογισμό και στην ακαταμάχητη - ακόμη - γοητεία της θεωρίας της ήσσονος προσπάθειας, του απλοϊκού ψεύδους, της κραυγαλέα ανυπόστατης υπόσχεσης, της απατηλής επαγγελίας.
Αθήνα, 16 Οκτωβρίου 2017
Άρθρο Ευάγγελου Βενιζέλου στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ
Χρονικό προαναγγελθείσας απώλειας
Ας μεταφερθούμε στο κλίμα του Φεβρουαρίου - Μαρτίου 2015. Στις 20 Φεβρουαρίου 2015 διαμορφώνεται συμφωνία στο Eurogroup που η νωπή τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ερμηνεύει κατά το δοκούν ισχυριζόμενη ότι δεν απαιτείται κύρωσή της από τη Βουλή. Στις 19 Μαρτίου 2015 το ζήτημα συζητείται στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στο περιθώριο του οποίου οργανώνεται η, όπως ειπώθηκε τότε, επταμερής συνάντηση για το ελληνικό ζήτημα. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ πανηγύρισε γιατί ο Μ. Ντράγκι δήλωσε τότε έτοιμος να επιστρέψει στην Ελλάδα 1,9 δισ. ευρώ από τα κέρδη της ΕΚΤ και του Ευρωσυστήματος από τόκους ελληνικών ομολόγων που βρίσκονταν στα χέρια τους στο πλαίσιο των προγραμμάτων SMP και ANFA. Ο τότε αναπληρωτής υπουργός εξωτερικών Ν. Χουντής δήλωνε ιδιαίτερη ικανοποίηση για την έκβαση αυτή.
Στις 20 Μαρτίου 2015, μιλώντας στη Βουλή, επεσήμανα την κρισιμότητα της συμφωνίας που είχαμε επιτύχει στις 21 Φεβρουαρίου 2012 για την επιστροφή στην Ελλάδα των κερδών της ΕΚΤ και του Ευρωσυστήματος από ελληνικά ομόλογα - στο πλαίσιο της γενικότερης συμφωνίας για το χρέος - και ζητούσα από την κυβέρνηση να διαφυλάξει και να αξιοποιήσει το κεκτημένο αυτό.
Αθήνα, 30 Σεπτεμβρίου 2017
Άρθρο Ευάγγελου Βενιζέλου στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ
Γερμανικές εκλογές – ευρωπαϊκές επιπτώσεις
Α. Η σημασία των εθνικών εκλογικών ή δημοψηφισματικών διαδικασιών σε όλες τις χώρες – μέλη της Ε.Ε. είναι πανευρωπαϊκή, ανάλογα με τον βαθμό πραγματικής επιρροής που ασκεί κάθε χώρα στις ευρωπαϊκές εξελίξεις ή με τον βαθμό συγκυριακής κρισιμότητας που προσλαμβάνει η κατάσταση σε κάποια χώρα.
Ο νέος συσχετισμός δυνάμεων και η φυσιογνωμία της νέας γερμανικής κυβέρνησης είναι συνεπώς καθοριστική παράμετρος για την πορεία των συζητήσεων ως προς το μέλλον της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, αρχής γενομένης από τις αλλαγές στην οικονομική διακυβέρνηση της Ευρωζώνης. Ένα μικρό ή μεσαίο γερμανικό κοινοβουλευτικό κόμμα, όπως το FDP, μπορεί να ασκήσει ασύμμετρη επιρροή στα ζητήματα αυτά συνδιαμορφώνοντας τη θέση της γερμανικής κυβέρνησης.
Αθήνα 12 Σεπτεμβρίου 2017
Άρθρο Ευάγγελου Βενιζέλου στο Γαλλικό περιοδικό Commentaire (τεύχος 159, Φθινόπωρο 2017 ), με τον τίτλο «Crise grecque et zone euro»
Η Ελληνική κρίση και η Ευρωζώνη
Μια εμπειρία οικονομικής διακυβέρνησης
Πρόλογος της σύνταξης του περιοδικού Commentaire
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος άσκησε κρίσιμα καθήκοντα στους κόλπους της Ελληνικής κυβέρνησης. Οι ευρωπαϊκές του πεποιθήσεις και οι ικανότητες του θα τον φέρουν ξανά στο μέλλον σε νέα καθήκοντα .
Είχε την καλοσύνη να μας εμπιστευθεί αυτό το άρθρο σχετικά με την κρίση που πέρασε και περνάει ακόμη η χώρα του. Δείχνει ποια μαθήματα οφείλει να αποκομίσει η Ευρώπη.
Η κρίση του ελληνικού χρέους θεωρήθηκε γενικά ως εξαιρετική και πιο συγκεκριμένα ως μια μοναδική περίπτωση που αποκλίνει από το κανονικό σε σχέση με τα άλλα κράτη της Ευρωζώνης, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που υπήχθησαν, μετά το 2010, σε προγράμματα υποστήριξης και προσαρμογής (Πορτογαλία, Ιρλανδία, Κύπρος), τα οποία και ολοκλήρωσαν με επιτυχία.
Αθήνα 10 Σεπτεμβρίου 2017
Άρθρο Ευάγγελου Βενιζέλου στην Καθημερινή της Κυριακής
Και η μυλωνού τον άντρα της με τους πραματευτάδες
Την ημέρα της επετείου της ίδρυσης του ΠΑΣΟΚ, ο κ. Τσίπρας δεν αποπειράθηκε να ταυτιστεί ο ίδιος με τον Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά να υποβαθμίσει τον Ανδρέα Παπανδρέου ως ιστορικό μέγεθος στο επίπεδο του δικού του κυνισμού.
Το άρθρο του κ. Τσίπρα γράφτηκε γιατί ο συγγραφέας του θεώρησε ότι υπάρχει ένα ακροατήριο έτοιμο να δει την αξιακά ασπόνδυλη πολιτική ως πραγματισμό. Πρόθυμο να εκλάβει την ιστορική τυμβωρυχία ως ένδειξη μετακίνησης από τον ανεύθυνο ριζοσπαστισμό στη συνετή σοσιαλδημοκρατία. Διατεθειμένο να θεωρήσει τον ώμο τυχοδιωκτισμό ως πολιτική δεξιοτεχνία. Το αγαπημένο του επιχείρημα είναι άλλωστε ότι ξαναψηφίστηκε, μαζί μάλιστα με τον εταίρο του, στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015, παρότι έγιναν όσα έγιναν από τον Ιανουάριο έως τον Σεπτέμβριο του 2015.
Αθήνα 27 Αυγούστου 2017
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος για τον Λεωνίδα Κύρκο, στην Ελευθερία του Τύπου
Ο Λεωνίδας Κύρκος είναι πολύ έντονα παρών τα δυόμιση τελευταία χρόνια. Παρών εξ αντιδιαστολής σε σχέση με την εμπειρία που ζει η χώρα στο όνομα, υποτίθεται, της αριστεράς. Τι σχέση μπορεί να έχει άραγε ο πολιτικός λόγος και κυρίως η αντίληψη και η αισθητική του Λεωνίδα με τον εθνικολαϊκισμό, τον τυχοδιωκτισμό, τον κυνισμό, την ευτέλεια, τη διχαστική διάθεση, τη συμβολική βία που εκπέμπει διαρκώς το σύστημα ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και οι συμπράττουσες δυνάμεις;
Αναρωτιέμαι τι έχει μείνει στη μνήμη των κυβερνητικών στελεχών που προέρχονται από των ανανεωτική αριστερά, από την επώδυνη άσκηση ιστορικής αυτογνωσίας στην οποία αφοσιώθηκε ο Λεωνίδας Κύρκος. Από την παρακαταθήκη εθνικής ενότητας, συναίνεσης και υπευθυνότητας που με συστηματικό τρόπο συγκρότησε θέτοντας το δάκτυλό του εις τον τύπον όλων των ήλων που χαράχτηκαν στο σώμα της Ιστορίας του Έθνους με κορυφαίο τον εμφύλιο;
Αθήνα, 3 Αυγούστου 2017
Άρθρο στον Κύκλο Ιδεών, ekyklos.gr
Ευάγγελος Βενιζέλος και Πέτρος Καβάσαλης
Για το «Πανεπιστήμιο Μετά»
O νόμος για την τριτοβάθμια εκπαίδευση ψηφίστηκε παρά την απόλυτη αντίθεση της αντιπολίτευσης και της ακαδημαϊκής κοινότητας, αλλά δεν έχει ορίζοντα εφαρμογής. Θα καταπέσει υπό το βάρος των αδιεξόδων που δημιουργεί η επιδιωκόμενη επιστροφή στη δεκαετία του ´80 και σε ένα σχήμα οργάνωσης των Πανεπιστημίων που αντιβαίνει σε όλα όσα ισχύουν στην Ευρώπη και στις άλλες χώρες του κόσμου που βλέπουν τα Πανεπιστήμια τους να ενισχύουν το κύρος και την αναγνωρισιμότητα τους. Το σημαντικό θέμα δεν είναι λοιπόν η νομοθετική παρένθεση Γαβρόγλου, αλλά το ελληνικό Πανεπιστήμιο μετά.
Η εμπειρία από την μεταρρύθμιση που, με κάποιες παλινωδίες, ίσχυσε την περίοδο 2011-2015 και την τρέχουσα αντιμεταρρύθμιση αναδεικνύει τις τρεις αρχές που πρέπει να καθορίζουν την οργάνωση των ΑΕΙ:
Αθήνα, 23 Ιουλίου 2017
Ανάρτηση Ευάγγελου Βενιζέλου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Ο εσπερινός της Μεταπολίτευσης
Ετοιμαζόμαστε να γιορτάσουμε αύριο την επέτειο της Μεταπολίτευσης. Την παραμονή της γιορτής τελείται όμως ο εσπερινός. Ο εσπερινός της Μεταπολίτευσης συγκροτείται λοιπόν:
Από τις συνεχιζόμενες αποκαλύψεις Βαρουφάκη για το πώς μια ομάδα επικίνδυνων τυχοδιωκτών έπαιξε στα ζάρια την τύχη της χώρας, φλερτάροντας με την καταστροφή, όχι μόνο της οικονομίας αλλά και του δημοκρατικού πολιτεύματος.
Από την οργανωμένη επιχείρηση απαξίωσης της Δικαιοσύνης και εκφοβισμού των λειτουργών της που καταγγέλλει με αγωνία και σθένος η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων επισημαίνοντας ότι παραπέμπουν εν δυνάμει στα όσα συμβαίνουν στην Τουρκία και την Πολωνία.
