19 Μαΐου 2007
Ομιλία Ευ. Βενιζέλου κατά την παρουσίαση βιβλίου του Χρ. Ζαφείρη «Θεσσαλονίκης Τοπιογραφία»
Με το Χρίστο Ζαφείρη είμαστε πολλά χρόνια φίλοι. Τον αγαπώ πολύ, τον διαβάζω, τον εκτιμώ, τον νιώθω μπορώ να πω. Δε θα μιλήσω για το Χρίστο σήμερα, θα μιλήσω για το βιβλίο και με αφορμή το βιβλίο, γι’ αυτό που είναι το πραγματικό, το κατά βάθος αντικείμενο του βιβλίου, που είναι η ιστορική αγωνία της Θεσσαλονίκης.
Ξεκινάω από τον τίτλο, ο οποίος είναι γνωστός, είναι παλιός, ουσιαστικά πρόκειται για επανέκδοση και συμπλήρωση ενός ομότιτλου παλαιότερου βιβλίου, με πρόλογο του Ντίνου Χριστιανόπουλου, το αυτόγραφο σημείωμα του οποίου κοσμεί και τον σημερινό τόμο.
10 Μαΐου 2007, Λευκωσία
Ομιλία Ευ.Βενιζέλου κατά την παρουσίαση βιβλίου Γιαννάκη Κασουλίδη «Κύπρος – Ευρωπαϊκή Ένωση: Η ένταξη όπως την έζησα»
Προσυπογράφω με πολύ μεγάλη χαρά όλα όσα είπε ο αγαπητός μου φίλος Δημήτρης Αβραμόπουλος για τις αρετές του βιβλίου και του συγγραφέα. Άλλωστε τους πρωταγωνιστές των σελίδων του βιβλίου τους είδαμε λίγο πολύ όλους στο φιλμ που προβλήθηκε πίσω από τις τυπικές διπλωματικές σκηνές που παρακολουθήσαμε κρύβεται η αγωνία, η προσπάθεια , η λεπτή ισορροπία , η επιμονή που απαιτείται προκειμένου να επιτευχθεί ένας μεγάλος στόχος όπως η ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Συγκινήθηκα δε – όπως και εσείς όλες και όλοι – βλέποντας στις σκηνές αυτές την αγαπημένη φυσιογνωμία του Γιάννου Κρανιδιώτη με τον οποίον με συνδέουν και μένα πολλές κοινές εμπειρίες, πολλοί κοινοί αγώνες και νιώθω με όλο τον ελληνισμό ότι μας λείπει, ότι ο άδικος και αδόκητος χαμός του μας στέρησε από έναν πολύ σημαντικό συνομιλητή και συνεργάτη και συνέκδημο σε αυτή την πορεία της Κύπρου προς το μέλλον της.
8 Μαρτίου 2007
«Η νέα φύση του Κυπριακού και οι ελληνοκυπριακές πρωτοβουλίες»
Θέλω να ευχαριστήσω τους οργανωτές για την πρόσκληση και τον Ανδρέα Θεοφάνους για το νέο του πόνημα. Έχω και άλλη φορά ασχοληθεί με το έργο του, γνωρίζω τα προσόντα του αλλά και την σεμνότητά του, δεν θα επιμείνω συνεπώς σε αυτά.
Το βιβλίο αυτό του Α. Θεοφάνους εντάσσεται σε έναν κατάλογο βιβλιογραφικής παραγωγής γύρω από το Κυπριακό μετά την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και μετά την απόρριψη του σχεδίου Ανάν με συντριπτική πλειοψηφία από τους Ελληνοκυπρίους. Έτσι ουσιαστικά το βιβλίο αντιμετωπίζει τα νέα συμφραζόμενα του κυπριακού προβλήματος: Το Κυπριακό μετά την ένταξη, άρα το κυπριακό μέσα στο πεδίο της ευρωπαϊκής κοινοτικής νομιμότητας, του ευρωπαϊκού κεκτημένου, των ευρωπαϊκών θεσμών και των ευρωπαϊκών συσχετισμών αλλά και μέσα στα συμφραζόμενα της ευρωπαϊκής πορείας της Τουρκίας. Και επίσης το Κυπριακό με δεδομένη την απόρριψη του σχεδίου Ανάν την οποία και εγώ θεωρώ εύγλωττη: θεωρώ ότι συνιστά ένα θεμελιώδες πια δεδομένο, από το οποίο πρέπει να εκκινούμε τον προβληματισμό μας σ’ αυτή τη νέα περίοδο.
8 Φεβρουαρίου 2007
«Και όμως υπάρχει και λύση και μέλλον για το ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο»
Από τότε που κυκλοφόρησε ο τόμος (ένας από τους καλύτερους συλλογικούς τόμους για το πανεπιστημιακό πρόβλημα και την προοπτική της μεταρρύθμισής του δημόσιου πανεπιστημίου που έχουν κυκλοφορήσει τα τελευταία χρόνια) μέχρι σήμερα έχουν αλλάξει ίσως και ριζικά τα δεδομένα.
Η απόφαση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να αποχωρήσει από τη διαδικασία αναθεώρησης είναι ένα καταλυτικό γεγονός, που θωρακίζει τον αυστηρό χαρακτήρα του Συντάγματος και αποτρέπει την εν λευκώ εξουσιοδότηση προς την επόμενη Βουλή και την οποιαδήποτε απλή πλειοψηφία (που εμείς θέλουμε να είναι και πιστεύουμε ότι θα είναι πλειοψηφία του ΠΑΣΟΚ), να διαμορφώσει κατά το δοκούν, χωρίς περιορισμούς και χωρίς την ανάγκη συναίνεσης, το περιεχόμενο μιας κρίσιμης συνταγματικής διάταξης, όπως είναι αυτή του άρθρου 16.
6 Φεβρουαρίου 2007
Η «μικρή» ιστορία διαμορφώνει την «μεγάλη»: Για το βιβλίο του Αντώνη Βγόντζα
Δεν μπορώ να συνεχίσω στο κλίμα του Κ. Αλαβάνου, διότι είναι προνομιακή η σχέση που τους συνδέει με τον Αντώνη Βγόντζα. Έτσι είχαμε και εμείς όλοι την ευκαιρία να μπούμε μέσα στην ατμόσφαιρα του πρώτου μέρους του βιβλίου του Αντώνη.
Ο Αντώνης έχει συγκεντρώσει σήμερα εδώ όλη του την περιουσία. Πρόκειται για την επιτομή του Αντώνη Βγόντζα. Έχει φέρει με το βιβλίο αυτό την ψυχή του και με τους καλεσμένους έχει φέρει τους φίλους του. Αυτά είναι τα δύο πιο πολύτιμα πράγματα που διαθέτει κάθε άνθρωπος και σίγουρα ο Αντώνης:
Η ψυχή και οι φίλοι, δηλαδή η κοινωνική αποδοχή, η αναγνώριση, η σχέση εμπιστοσύνης και νομίζω ότι αυτή είναι η καταξίωση με έναν χειροπιαστό τρόπο.
19 Ιανουαρίου 2007
«Η διαφάνεια ως πολιτικό, αλλά και κοινωνικό πρόβλημα»
Η διαφάνεια είναι ένα θεμελιώδες κοινωνικό και πολιτικό αίτημα. Η κοινωνία αποζητά διαφάνεια, είναι όμως εξαιρετικά δύσπιστη, ηττοπαθής και μοιρολατρική. Έχει σχεδόν πειστεί ότι τίποτα δεν πρόκειται να γίνει, ότι ανακυκλώνονται οι ίδιες και οι ίδιες συζητήσεις, επειδή ανακυκλώνονται και διογκώνονται τα ίδια και τα ίδια προβλήματα.
6 Φεβρουαρίου 2007
«Η παλινδρόμηση του Ευρωπαϊκού Συντάγματος: από το συνταγματικό ξανά στο πολιτικό πρόβλημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης»
Η πρωτοβουλία της Γερμανικής Προεδρίας να θέσει ξανά επί τάπητος το ζήτημα του Ευρωπαϊκού Συντάγματος μας επιβάλλει να ξαναθυμηθούμε ορισμένα απλά και θεμελιώδη ζητήματα.
9 Φεβρουαρίου 2007
«Μπορεί να υπάρξει μία κοινή εξωτερική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης;»
Για να απαντήσουμε στο ερώτημα, αν η κοινή εξωτερική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι αναγκαία και εφικτή, πρέπει να εξετάσουμε με προσοχή το υποκείμενο που μπορεί τώρα να δράσει και να δούμε ποια είναι τα διεθνή συμφραζόμενα μέσα στα οποία μπορεί να δράσει. Αντί για απάντηση, ξεκινώ συνεπώς θέτοντας τρεις ερωτήσεις: Ποια Ευρώπη, ποια δύση και ποιο νέο διεθνές σύστημα ισχύος;
28 Φεβρουαρίου 2007
«Η κοινωνία ως κοινό πεδίο εκκλησίας και πολιτικής»
Έχω το προνόμιο να είμαι εκτός από αναγνώστης και συνεργάτης του περιοδικού Νομοκανονικά.
Άρα έχω έννομο συμφέρον για την καλή και ανοδική κυκλοφορία του περιοδικού και θέλω να ευχαριστήσω και να συγχαρώ το Γιάννη Κονιδάρη για την επώδυνη αυτή πρωτοβουλία, να ευχαριστήσω τον Αντώνη Σάκκουλα και τους συνεργάτες του και να ευχηθώ να γιορτάσουμε μετά από πέντε χρόνια μία εξίσου λαμπρή επέτειο των Νομοκανονικών.
***
Το θέμα έχει επιλεγεί με καλώς νοούμενη υστεροβουλία γιατί είναι προφανώς προκλητικό, ίσως και «δημαγωγικό» το ζήτημα που έθεσε ο Γιάννης Κονιδάρης. Ως εκ τούτου, αν θέλουμε να συμβάλουμε στη συζήτηση, πρέπει να κάνουμε μία (δυστυχώς αποτυχημένη τις περισσότερες φορές, αλλά επαναλαμβανόμενη) προσπάθεια να ορίσουμε τα πεδία στα οποία κινείται τόσο η πολιτική όσο και η εκκλησία.
14 Φεβρουαρίου 2007
«Η εργατική νομοθεσία ως συγκριτικό πλεονέκτημα του ευρωπαϊκού μοντέλου ανάπτυξης»
Θέλω να συγχαρώ το ΕΒΕΑ για την πρωτοβουλία του αυτή. Πιστεύω κι εγώ βαθιά στη σημασία και τη χρησιμότητα του κοινωνικού διαλόγου.