31 Μαρτίου 2006
«Συνταγματική αναθεώρηση και κατοχύρωση της δημόσιας δωρεάν παιδείας»
Φίλες και φίλοι, συναδέλφισσες και συνάδελφοι, συγχαίρω την ΠΑΣΠ για τη διοργάνωση αυτής της εκδήλωσης, της εύχομαι καλή επιτυχία στις επόμενες φοιτητικές εκλογές και χαίρομαι γιατί μου δίνεται η ευκαιρία να βρεθώ και πάλι σ’ αυτές τις γνώριμες αίθουσες, στο μεγάλο αμφιθέατρο της Νομικής, σε χώρους όπου πέρασα πολλά χρόνια της ζωής μου ως φοιτητής, αλλά και ως δάσκαλος.6 Δεκεμβρίου 2006
Ομιλία Ευ. Βενιζέλου στην παρουσίαση του βιβλίου του Μ. Ανδρουλάκης «Θηλυκό Πόκερ, Συμφέρον και συμπάθεια»
Ο Μίμης Ανδρουλάκης έχει καταφέρει να κάνει την παρουσίαση ενός βιβλίου ανοικτή συγκέντρωση. Ίσως επειδή είναι κλειστό βιβλίο και όχι ανοικτό. Ο Μίμης είναι ένας άνθρωπος με παιγνιώδη διάθεση πάντα, ένα λάτρης της θεωρίας των παιγνίων και στην πραγματική ζωή και στην πολιτική. Γι΄ αυτό και «θηλυκό» και «πόκερ» στον τίτλο του βιβλίου του.
Μόνο που στο μυαλό του Μίμη Ανδρουλάκη το θηλυκό δεν ταυτίζεται με το γυναικείο, αλλά με αυτό που γονιμοποιείται. Άρα με την βαθύτερη ουσία της ιστορίας, την πολιτικής, της κοινωνίας, της οικονομίας. Φλερτάρει με τις γυναίκες βεβαίως γιατί η πολιτική είναι κάτι το βαθύτατα ανθρώπινο, είναι μία ανθρώπινη σχέση, άρα κάτι το αναπόφευκτα ερωτικό, αλλά και από την άλλη μεριά φλερτάρει με όλες τις μεγάλες ιδέες, όπως αυτές που ανέφερα, που είναι επίσης θηλυκές και δεν είναι τυχαίο αυτό.
3 Νοεμβρίου 2006
Ομιλία Ευ. Βενιζέλου κατά την παρουσίαση του βιβλίου του Γ. Σκαμπαρδώνη «Πολύ βούτυρο στο τομάρι του σκύλου»
Επειδή θα σας μιλήσω για την πρόσληψη του μυθιστορήματος του Γιώργου από μένα, θα ξεκινήσω με μια εξομολόγηση προσωπικού χαρακτήρα γιατί πρέπει να εξηγήσω τις βιωματικές προϋποθέσεις της πρόσληψης.
Το σχολικό έτος 1962-1963 πήγαινα στην Α΄ Δημοτικού, στο 41ο Δημοτικό Σχολείο Θεσσαλονίκης στην οδό Ικτίνου, για όσους ξέρετε τη Θεσσαλονίκη, σχετικά κοντά στον Ιανό της Θεσσαλονίκης.
Προς το τέλος της χρονιάς που είχαν χαλαρώσει τα πράγματα η δασκάλα μας η κα Μεσημέρη, ήθελε να μας αφήσει να ξεκουραστούμε και μας έκανε μερικές ώρες δημιουργικής απασχόλησης. Μας έλεγε λοιπόν, ζωγραφίστε ένα ελεύθερο θέμα και τα παιδάκια ζωγράφιζαν ένα ελεύθερο θέμα. Ζωγράφιζαν το σπίτι τους, την γιαγιά τους, μια εκδρομή. Εγώ λοιπόν έδωσα ένα σκίτσο δεν τα κατάφερνα και πολύ σ’ αυτά και για να μην γίνουν παρεξηγήσεις έγραψα κιόλας λεζάντες για να είναι εύκολη η ερμηνεία. Έδωσα λοιπόν στην δασκάλα μου ένα σκίτσο που είχε ένα κρεβάτι, έναν άνθρωπο πάνω στο κρεβάτι και έλεγα επάνω «Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ» , από κάτω «Γρηγόρης Λαμπράκης» και της έδωσα το σκίτσο, «Ο Γρηγόρης Λαμπράκης ψυχορραγεί στο ΑΧΕΠΑ».
30 Μαΐου 2006
«Το νέο σύστημα διεθνούς ισχύος και ο ρόλος του εθνικού κράτους»*
Η συγγραφή ενός βιβλίου είναι μια επώδυνη διαδικασία. Η επιλογή του τίτλου είναι ακόμη πιο επώδυνη, γιατί ο συγγραφέας καλείται να συμπυκνώσει μέσα σε λίγες λέξεις τον πυρήνα της προσέγγισής του.
Ο τίτλος του βιβλίου του Κωνσταντίνου Τσουκαλά νομίζω ότι τα λέει όλα με εντυπωσιακό τρόπο. Παραπέμπει αφενός μεν στον Τολστόι, δηλαδή στον μεγάλο αφηγητή του «μεγάλου» 19ου αιώνα, αφετέρου δε στον Φουκουγιάμα που είναι ο απολογητής της τρέχουσας ηγεμονικής ιδεολογίας, αν και με έντονα στοιχεία αυτοκριτικής τον τελευταίο καιρό. Νομίζω ότι το φάσμα που ανοίγεται ανάμεσα στον Τολστόι και τον Φουκουγιάμα τα περιέχει όλα.
12 Απριλίου 2006
Ομιλία Ευ. Βενιζέλου κατά την παρουσίαση του βιβλίου του Άρη Χατζηστεφάνου «Τουρκία: Ανατολικά της ΕΕ»
Ο Άρης Χατζηστεφάνου, ο οποίος με πολύ ευγενικό τρόπο μου ζήτησε να έρθω να μιλήσω κι εγώ για το βιβλίο του, είναι ένας νέος σύγχρονος θα έλεγα δημοσιογράφος και πολιτικός επιστήμονας, που είναι απροκατάληπτος, είναι όπως οφείλει καχύποπτος, είναι φωτογραφικός –αυτό το αποδεικνύει και με την ικανότητά του να χειρίζεται το φωτογραφικό φακό- και επειδή είναι φωτογραφικός είναι διεισδυτικός, αλλά δεν είναι αποσπασματικός, μπορεί να συνθέτει τις παρατηρήσεις του και να αντλεί συμπεράσματα.
Και νομίζω ότι έτσι περιγράφω και το βιβλίο. Περιγράφω την εικόνα που έχει αποκομίσει και έχει συνθέσει ο Άρης για την Τουρκία από την επαφή μου το τουρκικό φαινόμενο.
11 Απριλίου 2006
Είναι η ελληνική κοινωνία «προσοδοθηρική»;
Θέλω κι εγώ να χαιρετίσω το εκδοτικό πρόγραμμα του Κέντρου Θεσμικών Μεταρρυθμίσεων, που διευθύνει με πολύ μεγάλη επιτυχία και μεράκι ο Θοδωρής Πελαγίδης, με πολύ εκλεκτούς εταίρους και συνεργάτες, αλλά και τη συνεργασία του Κέντρου Θεσμικών Μεταρρυθμίσεων με τον εκδοτικό οίκο Παπαζήση.
Έχω μια πολύ παλιά προσωπική πολιτική σχέση με τον Βίκτωρα Παπαζήση, το λέω για όσους γνωρίζουν την παλιά ανθρωπολογία των πολιτικών ομάδων και κινήσεων, και χαίρομαι κάθε φορά που βλέπω πως ο ίδιος, ο γιος του, ο εκδοτικός οίκος κάνει σημαντικά βήματα και μέσα σε αυτά συγκαταλέγω και το εκδοτικό πρόγραμμα του Κέντρου Θεσμικών Μεταρρυθμίσεων.
30 Μαρτίου 2006
«Η αναθεωρητική πρόκληση και η ολοκλήρωση της μεταπολίτευσης σε συνταγματικό επίπεδο»
Χαίρομαι πάρα πολύ για αυτή τη σύναξη. Χαίρομαι γιατί ο Αντώνης Σάκκουλας, με τη βοήθεια του Αδαμάντιου Αμμανίτη και με την στήριξη, φυσικά, της εκδοτικής επιτροπής και των συνεργατών του περιοδικού πήρε την πρωτοβουλία να επανεκδώσει το βασικό επιστημονικό forum του κλάδου μας κατά τη μακρά περίοδο της μεταπολίτευσης.
Και χαίρομαι γιατί το περιοδικό ξεκινά και πάλι σε μία κρίσιμη και ζωντανή περίοδο για τα θέματα του κλάδου μας, επειδή ολοκληρώνεται η πενταετής προθεσμία μετά την πάροδο της οποίας μπορεί να κινηθεί και πάλι η διαδικασία αναθεώρησης, αλλά και γιατί συντελείται σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο μία κοσμογονία γύρω από την έννοια του συντάγματος.
27 Φεβρουαρίου 2006
Ομιλία Ευ. Βενιζέλου κατά την παρουσίαση του βιβλίου των Μ. Ιγνατίου, Κ. Βενιζέλου και Ν. Μελέτη «Σχέδιο Ανάν - Μυστικό παζάρι»
Κυρίες και κύριοι, αγαπητοί φίλοι, μου έλεγε τώρα ο Μιχάλης Ιγνατίου ότι είχα την ευκαιρία και τη χαρά να παρουσιάσω και το προηγούμενο βιβλίο που είχανε γράψει με τον Κώστα Βενιζέλο, με τον οποίο δεν μας συνδέει καμία συγγένεια, αλλά απλώς καλή γνωριμία και φιλία και χαίρομαι γιατί τώρα στην παρέα προστέθηκε και ο Νίκος Μελέτης και έχουμε αυτό το πολύ ωραίο πολιτικοδιπλωματικό θρίλερ, ουσιαστικά ένα σπουδαστήριο της σύγχρονης διπλωματικής ιστορίας της χώρας μας, γύρω από το κορυφαίο πρόβλημά μας που είναι το Κυπριακό.
17 Φεβρουαρίου 2006, Λευκωσία
«Η νέα φύση – και όχι απλώς φάση – του Κυπριακού»
Ο ελληνικός κυπριακός λαός απέρριψε το σχέδιο Ανάν με ένα συντριπτικό και ηχηρό 76% που δεν επιδέχεται καμίας αμφισβήτησης ή παρερμηνείας. Αξιώνει τον απόλυτο και ειλικρινή σεβασμό μας.
Είναι προφανές ότι τα δύο μεγάλα ελλαδικά κόμματα, που είτε ευθέως είτε εμμέσως πλην σαφώς, τάχθηκαν υπέρ της αποδοχής του σχεδίου βρέθηκαν σε αναντιστοιχία με τα κριτήρια, τα βιώματα και τα αισθήματα του ελληνικού κυπριακού λαού. Η προσέγγιση μας υπήρξε διεθνοπολιτική και, θα έλεγα, «εργαστηριακή». Η προσέγγιση της συντριπτικής πλειοψηφίας των ελληνοκυπρίων διαμορφώθηκε αντιθέτως με εσωτερικά πολιτικά και λειτουργικά κριτήρια και με βάση τις βαθύτερες πραγματικότητες του νησιού. Αυτή τη βαθιά βούληση του ελληνικού κυπριακού λαού είμαστε υποχρεωμένοι να την σεβαστούμε απολύτως και για το μέλλον. Όλα τα άλλα έπονται.
13 Μαρτίου 2006
«Ο οφειλόμενος έπαινος στον Δ.Θ. Τσάτσο»
Λόγω της στενής προσωπικής, επιστημονικής και πολιτικής σχέσης που μας συνδέει εδώ και πάρα πολλά χρόνια με τον Δ. Τσάτσο δικαιούμαι, αλλά και οφείλω να ξεκινήσω με μία μικρή αναφορά σε αυτόν. Το Κέντρο Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου, Ίδρυμα Θ. και Δ. Τσάτσου, δεν είναι το σημαντικότερο πράγμα που έχει κάνει ο Δημήτρης Τσάτσος, είναι όμως αυτό καθεαυτό ένα σημαντικό και καταξιωμένο κέντρο επιστημονικής αναφοράς, όχι μόνο για την Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για πάρα πολλές άλλες χώρες, σε πολλές ηπείρους, που βρίσκουν στο Κέντρο Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου έναν πρόθυμο και έμπειρο αρωγό στην προσπάθεια του θεσμικού τους εκσυγχρονισμού.