- Ομιλία στη Βουλή Ευ. Βενιζέλου κατά τη συζήτηση για το Νομοσχέδιο για το Ασφαλιστικό των Δημοσίων Υπαλλήλων (Τροπολογία για ένστολους)
-
Πέμπτη 14 Ιουλίου 2010
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, Ζούμε σε μια περίοδο εξαιρετικά δύσκολη, αλλά και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Λόγω της δημοσιονομικής και γενικότερης κρίσης που μαστίζει τη χώρα και την οποία στην πραγματικότητα αντιμετωπίζουμε με διαφορά φάσης σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη και τον υπόλοιπο Δυτικό κόσμο, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τον εαυτό μας. Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τον εαυτό μας ως κοινωνία, ως αγορά, ως πολιτικό σύστημα, αλλά και ως άτομα και ως οικογένειες. Δημιουργείται η άδικη εντύπωση ότι απλώς εφαρμόζουμε ένα αναγκαστικό σχέδιο που έχει επιβληθεί από τους εταίρους μας και πιστωτές μας. Και αυτό είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό αλήθεια.
- Συνέντευξη Ευάγγελου Βενιζέλου στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Mega
-
Τετάρτη 30 Ιουνίου 2010
Ο. Τρέμη: Καλησπέρα και πάλι κ. Βενιζέλε. Πριν πάμε στο ασφαλιστικό, για το οποίο θα σας ρωτήσουμε στη διάρκεια αυτής της συζήτησης, εγώ θα ήθελα να ξεκινήσω με μια γενικότερη ερώτηση. Υπάρχει στη χώρα μια πολύ βαριά, καταθλιπτική θα λέγαμε ατμόσφαιρα. Μπορεί κάποιος με αυτές τις συνθήκες, που καταγράφονται και στις δημοσκοπήσεις με πολύ έντονο τρόπο, να διαβεβαιώσει τον κόσμο και να γίνει πιστευτός, ότι θα υπάρξει φως στο βάθος του τούνελ; Και αυτό το φως σε ποια βάση ακριβώς θα αναζητηθεί; Στη βάση του μνημονίου; Είναι ανεπαρκές, το είπατε κι εσείς ο ίδιος πρόσφατα. Ευ. Βενιζέλος: Η αλήθεια είναι ότι το μνημόνιο είναι ένα πολιτικό κείμενο που αποτυπώνει μια στιγμή ανάγκης της χώρας μας. Είναι ένα κείμενο αναγκαίο, αναγκαστικό και ετεροβαρές, αλλά χωρίς αυτό δεν μπορούσαμε να διασφαλίσουμε την αποφυγή της χρεοκοπίας. Δεν μπορούσαμε να διασφαλίσουμε το δανεισμό, την αναχρηματοδότηση του δημοσίου χρέους. Το μνημόνιο όμως, να το πούμε καθαρά, δε συνιστά το εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης. Δε συνιστά το εθνικό σχέδιο που μπορεί να μας βγάλει από αυτό το κλίμα απαισιοδοξίας, ηττοπάθειας και ανασφάλειας που κυριαρχεί στην κοινωνία μας. Γι’ αυτό πρέπει....
- Συνέντευξη Ευ. Βενιζέλου στα ΝΕΑ και στον δημοσιογράφο Λ. Δημάκα
-
Δευτέρα 21 Ιουνίου 2010
Στην πρόσφατη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου είπατε ότι πέραν του μνημονίου η χώρα πρέπει να αποκτήσει εθνικό πολιτικό σχέδιο για την έξοδο και την επόμενη μέρα. Είναι εφικτό αυτό στην παρούσα φάση; Ευ. Βενιζέλος: Είναι και αναγκαίο και εφικτό. Το μνημόνιο αποτυπώνει το πολιτικό πλαίσιο της συνεργασίας μας με την Ε.Ε., την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, δηλαδή με τους πιστωτές μας και απηχεί, πρωτίστως, τη δική τους γενική αντίληψη για τη δημοσιονομική πολιτική και την ανταγωνιστικότητα. Η πατρίδα μας χρειάζεται όμως ένα ολοκληρωμένο εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης που να αφορά το μοντέλο ανάπτυξης, τη συγκρότηση και λειτουργία του κράτους, τη σχέση κράτους και οικονομίας, το νέο πολιτικό σύστημα, την κοινωνία των πολιτών και τις δικές της ευθύνες. Η πρότασή μου έγινε δεκτή από τον Πρωθυπουργό και στόχος μας είναι, το αργότερο τον Σεπτέμβριο στη ΔΕΘ, να παρουσιάσουμε αυτό το εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης.
- Πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης
-
26 Μαρτίου 2008
Αγόρευση Ευ. Βενιζέλου κατά τη συζήτηση για της πρόταση δυσπιστίας που κατέθεσε το ΠΑΣΟΚ κατά της κυβέρνησης.
- Σχετικά με τη μεταρρύθμιση του Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης
-
17 Μαρτίου 2008
Αγόρευση Ευ. Βενιζέλου κατά τη συζήτηση επί της αρχής του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας: «Διοικητική και Οργανωτική Μεταρρύθμιση του Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης και λοιπές ασφαλιστικές διατάξεις».
- Προγραμματικές Προτάσεις Ευ. Βενιζέλου για το ασφαλιστικό
-
17 Οκτωβρίου 2007
I. Οι προϋποθέσεις της δημόσιας συζήτησης για το μέλλον του ασφαλιστικού συστήματος: Ας διαμορφώσουμε εμείς την ατζέντα
- Η πρόκληση της κοινωνικής ασφάλισης (I)
-
2006-2007
1. Το κλίμα της δημόσιας συζήτησης για το μέλλον του ασφαλιστικού συστήματος
Η συζήτηση για το μέλλον του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος στην Ελλάδα πρέπει να είναι ψύχραιμη, υπεύθυνη και τεκμηριωμένη και να μην κυριαρχείται από νεοσυντηρητικές ιδεοληψίες, κινδυνολογίες και ερασιτεχνισμούς που έχουν ως στόχο τη δημιουργία ενός τεχνητού κλίματος ανασφάλειας προκειμένου να προετοιμαστεί η κοινή γνώμη για τον περιορισμό των ασφαλιστικών δικαιωμάτων.
- Η πρόκληση της κοινωνικής ασφάλισης (II)
-
2006-2007
2. Οι προϋποθέσεις ενός ουσιαστικού και υπεύθυνου διαλόγου
Προκειμένου, συνεπώς, να οργανωθεί ένας σοβαρός και υπεύθυνος διάλογος για τη μακροπρόθεσμη αντοχή και βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος, είναι αναγκαίο να εκπληρούνται οι παρακάτω προϋποθέσεις:
- Η πρόκληση της κοινωνικής ασφάλισης (III)
-
2006-2007
3. Θέσεις για τα βασικά χαρακτηριστικά του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης
Σε κάθε περίπτωση και χωρίς καμία αμφιβολία, αφετηρία και στόχος είναι ένα δημόσιο, καθολικό και διανεμητικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης που βασίζεται σε τριμερή χρηματοδότηση (για τους μισθωτούς και διμερή για τους αυτοαπασχολούμενους) και παρέχει κύρια και επικουρική ασφάλιση και σύνταξη.
- Η πρόκληση της κοινωνικής ασφάλισης (IV)
-
2006-2007
4. Πρόσθετα θεσμικά μέτρα
Στο πλαίσιο αυτών των βασικών χαρακτηριστικών του ελληνικού συστήματος κοινωνικής ασφάλισης είναι αναγκαίο να ληφθούν κατά προτεραιότητα, πέραν των προηγούμενων, και τα ακόλουθα πρόσθετα θεσμικά μέτρα:
