Ευάγγελος Βενιζέλος
Για τον Χρήστο Ροκόφυλλο, 27.5.2025
Αναρωτιέμαι από τι μέταλλο ήταν φτιαγμένος ο Χρήστος Ροκόφυλλος.
Ας παρακολουθήσουμε τη διαδρομή του. Δημοκράτης εκ πεποιθήσεως, αγωνιστής θαρραλέος σε δύσκολους καιρούς, ποινικολόγος περιωπής, με μεγάλο επιστημονικό βάθος, με σπουδές στο Παρίσι, διπλωμάτης που ανέλαβε το υψηλό καθήκον της εκπροσώπησης της χώρας στο Παρίσι, στην Αγία Έδρα, στην Ουνέσκο. Διοικητής της Αγροτικής Τράπεζας.
Ταυτόχρονα, σε μια άσκηση δημοκρατικής ταπεινοφροσύνης προσωπικής, βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας. Πολιτευτής που έθεσε κατ’ επανάληψη τον εαυτό του υπό την κρίση των ψηφοφόρων και απεδέχθη το αποτέλεσμα. Αλλά το αποτέλεσμα τον τίμησε ιστορικά. Κατέλαβε θέσεις κυβερνητικές σημαντικές, κρίσιμες, όπως αυτή του αναπληρωτή υπουργού Βιομηχανίας, σε μια στιγμή που έκρινε το μέλλον της Παράταξης και της κυβέρνησης της χώρας, αλλά και αυτή του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών για τις Ευρωπαϊκές Υποθέσεις που του ταίριαζε. Θα έλεγα ότι ήταν μια θέση φτιαγμένη για αυτόν.
Πιστός στον Ανδρέα Παπανδρέου την πιο κρίσιμη στιγμή. Τότε που δοκιμάστηκε η αντοχή του ίδιου του Ανδρέα Παπανδρέου και της Δημοκρατικής Παράταξης, το 1989. Είχα τη μεγάλη τιμή, τη μεγάλη τύχη να μετέχω τότε στην ομάδα νομικής υποστήριξης του Ανδρέα Παπανδρέου μαζί με τον Χρήστο Ροκόφυλλο και θυμάμαι τις πρώτες συνεδριάσεις στο σπίτι, με την Έλσα να μας περιποιείται.
Ο Χρήστος Ροκόφυλλος άφησε αγαθή ανάμνηση. Διατήρησε ακέραιη και πολλαπλασίασε τη φήμη του, αυτόν τον ανυπολόγιστο πλούτο. Είχε τη χαρά να καμαρώσει τα παιδιά του, τον Κωνσταντή και την Άννα, τα εγγόνια του, να τους έχει όλους κοντά του, με πρώτη βεβαίως την Έλσα, αυτή τη μεγάλη κυρία της επιστήμης και της κοινωνικής ζωής.
Σήμερα τον αποχαιρετούμε με την αγάπη μας και με τον σεβασμό μας.