Αθήνα, 13 Ιουνίου 2018
Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου στη Βουλή κατά τη συζήτηση του σ/ν του Υποικ, «Διατάξεις για την ολοκλήρωση της Συµφωνίας Δηµοσιονοµικών Στόχων και Διαρθρωτικών Μεταρρυθµίσεων - Μεσοπρόθεσµο Πλαίσιο Δηµοσιονοµικής Στρατηγικής 2019- 2022 και λοιπές διατάξεις»
Κυρίες και κύριοι βουλευτές, υπάρχει μία σατανική σύμπτωση. Σήμερα που η Βουλή συζητά μία μεγάλη δέσμη δημοσιονομικών μέτρων, σήμερα που η Βουλή συζητά το μνημόνιο μετά το μνημόνιο, μακροχρόνιες δεσμεύσεις που καλύπτουν όλη την επόμενη τετραετία και μερικές φορές φθάνουν μέχρι το 2060, σήμερα κυριαρχεί στο δημόσιο ενδιαφέρον ένα μεγάλο ζήτημα εξωτερικής πολιτικής, το ζήτημα του ονόματος της γειτονικής μας χώρας.
Έχω ταχθεί πολλές φορές υπέρ της ενιαίας εθνικής γραμμής που έχει διαμορφωθεί από τον Απρίλιο του 1993 και μετά και έχει υιοθετηθεί από όλες τις κυβερνήσεις που μεσολάβησαν, δηλαδή υπέρ μίας λύσης με σύνθετη ονομασία, με γεωγραφική προσδιορισμό, erga omnes, δηλαδή για εσωτερική και διεθνή χρήση, μία λύση με τη μορφή διεθνούς συμφωνίας, σε εφαρμογή της οποίας θα αναθεωρηθεί και το Σύνταγμα της γειτονικής χώρας.
Αλλά στοιχείο της ενιαίας εθνικής γραμμής είναι και ήταν πάντα η συνολική και οριστική αναίρεση του αλυτρωτισμού.
Θέλω να είμαι και θα είμαι δίκαιος και ακριβής ως προς την αξιολόγηση του σχεδίου της συμφωνίας, χωρίς πολιτικούς τακτικισμούς και χωρίς τον φόβο του πολιτικού κόστους, αλλά δεν θα είμαι ούτε ανιστόρητος ούτε αδιάφορος για πιθανές πολιτικές και νομικές εμπλοκές, οι οποίες μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο τα εθνικά συμφέροντα. Γι’ αυτό περιμένω να δω το κείμενο της συμφωνίας, ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες, και χαίρομαι γιατί ο κ. Πρόεδρος της Βουλής με διαβεβαίωσε ότι σε πολύ λίγη ώρα θα δοθεί το κείμενο και στην αγγλική και στην ελληνική γλώσσα, στα κόμματα, ώστε να υπάρξει σοβαρή μελέτη και υπεύθυνη τοποθέτηση.
Αλλά η τοποθέτηση αυτή δεν μπορεί να αφορά μόνον το όνομα, την erga omnes χρήση και το Σύνταγμα, πρέπει να αφορά και τη γλώσσα και την ιθαγένεια, και κυρίως τον συγχρονισμό των ενεργειών σε διεθνές επίπεδο, σε σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ, γιατί πράγματα που γίνονται δεν μπορούν να ξεγίνουν, δημιουργούνται πάρα πολύ συχνά με έμμεσους τρόπους τετελεσμένα που δεσμεύουν τη χώρα.
Άλλωστε η κυβέρνηση, εκ των πραγμάτων, ήδη δεσμεύει τη χώρα, πριν καν την υπογραφή της συμφωνίας, με τον τρόπο με τον οποίο χειρίστηκε, μόνη αυτή, τη διαπραγμάτευση και τη δεσμεύει ουσιαστικά στα μάτια της διεθνούς κοινότητας, του ΟΗΕ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του ΝΑΤΟ, των Ηνωμένων Πολιτειών. Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση, με τον χειρισμό της και τον τακτικισμό της, προσπαθώντας να δημιουργήσει προβλήματα στην αντιπολίτευση και όχι να χειριστεί, από το ύψος που πρέπει, ένα μεγάλο εθνικό θέμα, δεν αφήνει περιθώρια βελτιώσεων που χρειάζονται σε ένα κείμενο το οποίο νομικά δεν έχει υιοθετηθεί, αλλά στην πραγματικότητα ήδη παράγει αποτελέσματα και δημιουργεί τριβές.
Χωρίς εθνική συναίνεση και ενότητα, δεν μπορούμε να λύσουμε μεγάλα ιστορικά ζητήματα. Θα μπορούσαμε να λύσουμε ζητήματα ελληνοτουρκικών σχέσεων ή Κυπριακού, χωρίς ενότητα και συναίνεση; Με κομματική αντιδικία, με το βλέμμα στραμμένο στη συγκυρία και στις επόμενες εκλογές; Όχι.
Η Βουλή των Ελλήνων, δυστυχώς, θα επιληφθεί εκ των υστέρων, ενδεχομένως πολλούς μήνες αργότερα, όταν θα έχουν ήδη διαμορφωθεί νομικές και πολιτικές καταστάσεις, οι οποίες δεν θα μπορούν να βελτιωθούν ή πολύ περισσότερο να ανατραπούν στη φάση της κύρωσης από τη Βουλή των Ελλήνων της συμφωνίας αυτής.
Άρα, η ευθύνη είναι αποκλειστικά της κυβέρνησης, η οποία πρέπει να έχει πλήρη συνείδηση της ευθύνης της που είναι ευθύνη πολιτική αλλά και ιστορική. Αυτό αφορά και τον ΣΥΡΙΖΑ και τους Ανεξάρτητους Έλληνες που δήθεν διαφωνούν με τη συμφωνία, αλλά στηρίζουν τον Πρωθυπουργό και την κυβέρνηση που διαπραγματεύεται, συνομολογεί και υπογράφει τη συμφωνία αυτή και διά της υπογραφής δεσμεύει τη χώρα και νομικά.
Κοιτάξτε, η σατανική σύμπτωση να συζητάμε σήμερα για μεγάλα θέματα οικονομικής πολιτικής και για την εξωτερική πολιτική μού επιβάλει να θυμίσω ότι από το 2009-2010, που ξεκίνησε η περιπέτεια της χώρας, μέχρι το 2015, ποτέ δεν συνδέσαμε ζητήματα οικονομικής πολιτικής και μνημονίων με την εξωτερική πολιτική και την πολιτική άμυνας και ασφάλειας και ζητώ από την κυβέρνηση να τηρήσει αυτή την αρχή. Δεν με συγκινούν, ούτε με ενθουσιάζουν, οι δηλώσεις ξένων παραγόντων που υποδέχονται με χαρά τη συμφωνία πριν τοποθετηθεί η Βουλή των Ελλήνων και δεν τολμώ να πιστέψω ή να πω ότι μπορεί η εναγώνια διαπραγμάτευση της κυβέρνησης για την δήθεν έξοδο από το μνημόνιο να συνδέεται κατά κάποιον τρόπο με κινήσεις στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής.
*****
Έχετε, κυρίες και κύριοι Βουλευτές της συμπολίτευσης, συνείδηση των δεσμεύσεων που με τη ψήφο σας αναλαμβάνει η χώρα για χρονική περίοδο που υπερβαίνει το συνταγματικό όριο της παρούσας Βουλής και της παρούσας κυβέρνησης; Τώρα πλέον είναι ξεπερασμένη η σύγκρουση για τη δήθεν καθαρή έξοδο ή για το σχήμα της προληπτικής πιστωτικής γραμμής. Το αφήγημα της καθαρής εξόδου έχει προ πολλού καταρρεύσει, πολύ πριν τα προβλήματα στην Ιταλία. Έχει καταρρεύσει και υπό την εκδοχή την αναπτυξιακή, ότι καθαρή έξοδος σημαίνει επιστροφή στις αγορές, επιστροφή στην κανονικότητα και υπό την εκδοχή ότι καθαρή έξοδος σημαίνει επιστροφή στις πελατειακές σχέσεις και το δημοσιονομικό λαϊκισμό, χωρίς εποπτεία, χωρίς όριο.
Το ζήτημα είναι ότι δεν μιλάμε τώρα για την ουσία των θεμάτων, διότι η χώρα έχει καταστεί δημοσιονομικά αιχμάλωτη προ πολλού, χάρη στους χειρισμούς των τριών τελευταίων ετών, για την ακρίβεια λόγω των χειρισμών των τριών τελευταίων ετών, γιατί το Δεκέμβριο του 2014 υπήρχε μία προοπτική προληπτικής πιστωτικής γραμμής.
Σήμερα, όπως ακούσατε πολλές φορές, αναλαμβάνετε τη βαριά υποχρέωση της παροχής εγγύησης επί της περιουσίας του λεγόμενου υπερταμείου για 25 δισεκατομμύρια. Τα 25 δισεκατομμύρια προφανώς τα έχουν εντάξει οι εταίροι στο χρηματοδοτικό σχήμα των επομένων ετών. Πού είναι αυτοί που μας έλεγαν επί χρόνια ότι προδίδουμε την πατρίδα, επειδή οι δανειακές συμβάσεις διέπονται από το Αγγλικό Δίκαιο; Πού είναι οι κήρυκες του νομικού και πολιτικού λαϊκισμού που έλεγαν ότι θα γίνει αναγκαστική εκτέλεση εις βάρος της δημόσιας περιουσίας και αυτό θα φθάσει μέχρι και την Ακρόπολη και τα αρχαία μνημεία της χώρας; Όταν τους λέγαμε ότι το Δίκαιο της αναγκαστικής εκτέλεσης είναι το Δίκαιο του τόπου της εκτέλεσης, δηλαδή το Ελληνικό Δίκαιο, δεν καταλάβαιναν τι λέμε. Τώρα καταλαβαίνουν από ποιο Δίκαιο διέπεται αυτή η εγγύηση των 25 δισεκατομμυρίων επί της δημόσιας περιουσίας, η οποία εκλαμβάνεται ως ιδιωτική και δεσμεύεται για 99 χρόνια και δεν νιώθουν την παραμικρή ντροπή να ζητήσουν συγνώμη για αυτά που έλεγαν, αποβλακώνοντας τους εαυτούς τους και τον ελληνικό λαό;
Αλλά είναι μόνο αυτό; Είναι η βαριά, η βαβυλώνια αιχμαλωσία στη λογική των υπερπλεονασμάτων. Υπερπλεονάσματα, όχι υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα. Είναι οικειοθελής επιλογή δήθεν της κυβέρνησης για να κάνει εκ των υστέρων αναδιανομή με μικρά επιδόματα; Τώρα πια είναι δέσμευση νομοθετική, δέσμευση που εντάσσεται στο χρηματοδοτικό σχήμα, δέσμευση έναντι των εταίρων και όταν αποδεικνύεις ότι δήθεν μπορείς να πετύχεις, εξοντώνοντας την ανάπτυξη και την πραγματική οικονομία, υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα και υπερπλεονάσματα, δεν σε παίρνει κανείς στα σοβαρά ως διαπραγματευτή ευνοϊκών μέτρων για το χρέος, διότι έχεις αποδείξει…
[ παρεμβολή του Υπουργού Οικονομικών κ. Τσακαλώτου ]
Εσείς θα μου ξαναμιλήσετε όταν έρθετε στη Βουλή να μου απαντήσετε στην επερώτησή μου για το πώς διαμορφώνεται το ταμειακό απόθεμα ασφάλειας. Λοιπόν, το μεσοπρόθεσμο λέει ότι...
[ παρεμβολή του Υπουργού Οικονομικών κ. Τσακαλώτου ]
Ακούστε, ακούστε για να καταλαβαίνετε τους αριθμούς. Ακούστε με ηρεμία. Ακούστε, τα υπερπλεονάσματα από το 2016 έως το 2022 είναι 18,5 δισεκατομμύρια Ευρώ, σχεδόν όσο ήταν το πρωτογενές έλλειμμα της χώρας το 2009, δηλαδή περίπου 10% του ΑΕΠ του 2018. Τότε ήταν 10%, 10,5% του ΑΕΠ του 2009. Αυτό έχετε κάνει.
Πρόεδρος: Κύριε Υπουργέ, μη διακόπτετε.
Ευ. Βενιζέλος: Θα αντιδράσω θεραπευτικά αργότερα, τώρα, θέλω να αντιδρώ πολιτικά. Σας παρακαλώ. Λοιπόν, τα υπερπλεονάσματα δεν δικαιολογούνται. Εδώ έχετε κάνει το εξής καταπληκτικό, έχετε αποδεχθεί υπερπλεονάσματα και υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα πριν γίνει συζήτηση για τα μέτρα για το χρέος, πριν μάθουμε ποιοι θα είναι οι αναγκαίοι τόκοι για τα επόμενα χρόνια. Λοιπόν, έστω χωρίς καμία παρέμβαση μέχρι το 2022, καμία χρονιά δεν έχουμε τόκους που βαρύνουν το χρέος που ξεπερνούν το 3,3% του ΑΕΠ. Για ποιο λόγο πρέπει η χώρα να πετύχει το 2022, επί ημερών άλλης κυβέρνησης, στο τέλος της επόμενης τετραετίας, πρωτογενές υπερπλεόνασμα της τάξεως του 5,2% του ΑΕΠ; Διότι αυτό κάνετε, έχετε αντιστρέψει τη διαπραγμάτευση, έχετε δεσμευτεί...
Ευ. Τσακαλώτος : Σηκώνουμε τα χέρια…Δεν έχετε διαβάσει ούτε το μεσοπρόθεσμο
Ευ. Βενιζέλος: Εγώ δεν έχω διαβάσει; Εγώ το έχω διαβάσει και το έχω κατανοήσει.
Πρόεδρος: Κύριε Υπουργέ, μη διακόπτετε.
Ευ. Βενιζέλος: Πάρτε το λόγο μόλις τελειώσω, να σας απαντήσω. Ηρεμήστε και παρακολουθήστε. Ηρεμήστε και παρακολουθήστε. Όχι πολιτική υστερία σε εμένα εντός της Βουλής.
Πρόεδρος: Κύριε Υπουργέ, θα σας δώσω το λόγο, αλλά μη διακόπτετε. Μη διακόπτετε.
Ευ. Βενιζέλος: Η δεύτερη αιχμαλωσία είναι η αιχμαλωσία στα ταμειακά αποθέματα ασφάλειας, τα οποία εξαντλούν τη ρευστότητα από τα ασφαλιστικά ταμεία, από τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, από όλη την πραγματική οικονομία, για να βρεθεί δήθεν δημοσιονομικός χώρος. Προσέξτε, ποιος δημοσιονομικός χώρος; Όχι ο δημοσιονομικός χώρος που θέλαμε ζητώντας μικρότερα πρωτογενή πλεονάσματα για να πετύχουμε υψηλότερο ρυθμό ανάπτυξης και να αναπνεύσει η οικονομία, αλλά ο δημοσιονομικός χώρος ο εικονικός, ο εκ των υστέρων, αφού περισφίγγουμε την οικονομία μέχρι θανάτου, μετά αφήνουμε ένα μικρό περιθώριο επιδοματικής πολιτικής και δήθεν αναδιανομής. Αυτός είναι ο δημοσιονομικός χώρος. Διότι έχετε κάνει εσφαλμένη στρατηγικά διαπραγμάτευση σε σχέση με το χρέος, διότι δεν μπορέσατε ποτέ να συνδέσετε το αίτημα της χώρας για πρόσθετα μέτρα σε σχέση με το χρέος, σε συνέχεια των μέτρων του 2012, με τον δημοσιονομικό χώρο, δηλαδή με το αναγκαίο ύψος, με το εφικτό ύψος των πρωτογενών πλεονασμάτων.
Γιατί; Διότι με το τέχνασμα των υπερπλεονασμάτων πάθατε, όπως έχω πει πολλές φορές, αυτό που έπαθαν οι αντίπαλοι του Ελευθερίου Βενιζέλου όταν καταγγέλλαν την πολιτική της Μικρασιατικής παρουσίας της Ελλάδος αλλά μετά πήγαν στον Σαγγάριο και οδήγησαν στην Μικρασιατική καταστροφή, γιατί δεν ήξεραν τι κάνουν οι Έλληνες στη Μικρά Ασία, ποιος είναι ο βαθύτερος στρατηγικός λόγος της παρουσίας τους. Έτσι κι εσείς, υποτιμώντας και απαξιώνοντας τη δική μας αγωνία, τη δική μας προσπάθεια, την παρέμβαση στο δημόσιο χρέος, φθάσατε τώρα σε αυτά τα αστεία, στα κωμικά αποτελέσματα.
Τώρα, επάνω σε αυτό καλείται να ενεργήσει η επόμενη κυβέρνηση με τη χώρα να ψηφίζει τώρα τον πολυετή προϋπολογισμό μέχρι το 2022, γιατί αυτό ψηφίζουμε τώρα, τον πολυετή προϋπολογισμό της γενικής κυβέρνησης μέχρι το 2022, τον οποίο καλείται να χειριστεί μία άλλη κυβέρνηση, αφού η χώρα δεσμευτεί από την παρούσα κυβέρνηση χωρίς νομιμοποίηση, αλλά και χωρίς επίγνωση όπως έχω πει πάρα πολλές φορές. Ενώ πρέπει να συζητήσουμε για τη φορολογική ελάφρυνση, για την ασφαλιστική ελάφρυνση, για την ουσιαστική επαναλειτουργία του τραπεζικού συστήματος. Πώς θα συζητήσουμε; Όταν στο συμπληρωματικό μνημόνιο έχουν ήδη συμφωνηθεί τα στενά, στενότατα περιθώρια στα οποία μπορεί να κινηθεί και η φορολογική και η ασφαλιστική και η χρηματοπιστωτική πολιτική. Τι κάνει το μεσοπρόθεσμο; Στην πραγματικότητα παίρνει το συμπληρωματικό μνημόνιο, το μνημόνιο χωρίς τέλος, το μνημόνιο χωρίς δάνειο και το μετασχηματίζει σε νομοθετική δέσμευση της χώρας. Δέσμευση μακράς δυστυχώς πνοής.
Αυτή είναι η κατάσταση, εδώ είμαστε, αυτό θέτει ένα τεράστιο πρόβλημα, διότι καταδικάζεται η χώρα στη στασιμοχρεωκοπία, στην αναιμική ανάπτυξη, διαμορφώνεται ένας στενός ορίζοντας, χωρίς να έχετε νομιμοποίηση και αυτό έχει αποδειχθεί από τα έως τώρα αποτελέσματα.
Μήπως γυρίζουμε τώρα, μετά από τρία χρόνια εκεί που ήταν η χώρα πριν τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015; Μακάρι να γυρίζαμε. Οι απώλειες είναι δυστυχώς οριστικές και αυτές οι απώλειες είναι απώλειες ιστορικές και για αυτές έχετε πάρα πολύ μεγάλη ευθύνη. Ευθύνη απέναντι στο μέλλον και απέναντι στα παιδιά μας.
Άρα, κυρίες και κύριοι βουλευτές της συμπολίτευσης, σας καλώ να έχετε συνείδηση του βάρους της ψήφους σας. Γιατί η σημερινή ψήφος επικυρώνει πολιτικές επιλογές οι οποίες είναι διαρθρωτικά εσφαλμένες και οι οποίες επιφέρουν βαθιά βλάβη στο σώμα της κοινωνίας και της οικονομίας.
***
Απάντηση Ευ. Βενιζέλου στον κ. Τσακαλώτο
Λοιπόν, κ. Υπουργέ, όταν το 2012 διαμορφώθηκε το πλαίσιο του δευτέρου προγράμματος και της μεγάλης παρέμβασης στο χρέος, εμφανίστηκε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων ο στόχος υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων, για λόγους λογιστικούς, για λόγους αριθμητικούς, προκειμένου να έχει μία εσωτερική μαθηματική λογική η μελέτη βιωσιμότητος του χρέους. Ξεσηκώσατε την ελληνική κοινωνία, αναστατώσατε την ελληνική κοινή γνώμη, λέγοντας ότι αυτός ο θεωρητικά αποτυπωμένος στόχος του υψηλού πρωτογενούς πλεονάσματος είναι καταστροφικός για την πραγματική οικονομία όταν στην ίδια μελέτη βιωσιμότητος του χρέους υπήρχε, ως προϋπόθεση για τα πρωτογενή πλεονάσματα, ρυθμός ανάπτυξης τουλάχιστον 2,5% κάθε χρόνο. Τώρα, έχετε δεσμευτεί σε 3,5% πρωτογενές πλεόνασμα μέχρι το 2022 και σε 2,3-2,4% πρωτογενές πλεόνασμα, λίγο κάτω από το 2,5% λέει η συμφωνία, μέχρι το 2060, με ποια πρόγνωση για μέσο ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης; Τίποτα δεν εγγυάται, από την πρόγνωση αυτή η οποία είναι στην πραγματικότητα μίζερη και καταστροφική γιατί είναι της τάξεως του 1,2%, ότι μπορεί η οικονομία να έχει αντοχή και προοπτική να προσφέρει τέτοιου είδους πρωτογενή πλεονάσματα. Και χωρίς να ξέρουμε τα μέτρα για το χρέος, χωρίς να ξέρουμε ποιοι θα είναι οι ετήσιοι τόκοι που θα μας βαραίνουν όλη την περίοδο μέχρι το 2060, χωρίς να έχουμε διευθετήσει ζητήματα μέσης διάρκειας και μέσου επιτοκίου του χρέους. Όλα ανάποδα, όλα αντίστροφα.
Λέτε τώρα, με τη δέσμευσή μας για υψηλά υπερπλεονάσματα, που πάνω από το 3,5% μέχρι και το 5,2% το 2022, είναι θεωρητική, δείχνουμε τι περιθώρια παρεμβάσεων έχουμε, με φορολογικές μειώσεις ή με μέτρα κοινωνικής πολιτικής. Αν υπάρχουν αυτά, υπάρχουν προφανώς μετά το 2019, γιατί το 2016, 2017, 2018, τα υπερπλεονάσματα ήταν πραγματικά. Ματωμένα ήταν τα δικά μας, τα δικά σας ήταν προφανώς ρόδινα υπερπλεονάσματα υπό συνθήκες ύφεσης ή μηδενικής ανάπτυξης.
Και πάμε τώρα στον δημοσιονομικό χώρο που αποδεικνύετε μαθηματικά ότι δήθεν έχετε, μεταξύ υψηλού πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5% και υπερπλεονάσματος. Εάν τον έχετε, τότε γιατί παίρνετε τα μέτρα για την περικοπή των συντάξεων που δεν δίνουν 1,8 δισ. αλλά δίνουν 2,7 δισ.; Γιατί παίρνετε τα μέτρα του περιορισμού του αφορολογήτου που δίνουν άλλο 1% του ΑΕΠ; Εάν αυτά που λέτε αληθεύουν, τότε θα είχατε απαλλάξει την οικονομία και την κοινωνία από το πακέτο των πρόσθετων δημοσιονομικών μέτρων. Και αν αστοχήσετε; Αν οι ρυθμοί ανάπτυξης δεν είναι αυτοί που έχουν προϋπολογισθεί; Εάν επιβεβαιωθούν οι επιφυλάξεις του Ελληνικού Δημοσιονομικού Συμβουλίου και του ESM; Τι θα κάνετε; Όχι δεν θα έχετε δημοσιονομικό χώρο για ελαφρύνσεις, αλλά θα πρέπει η επόμενη κυβέρνηση να πάρει πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα.
Εμφανίζεστε επίσης ως ένας άρχοντας, ένα μέλος της Βουλής των Λόρδων, γενναιόδωρος, και λέτε, εμείς έχουμε εντολή να κυβερνήσουμε μέχρι το Σεπτέμβριο του 2019. Μέχρι το Σεπτέμβριο του 2019, με βάση τους πίνακες του μεσοπροθέσμου, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν έχει να δώσει τίποτα γιατί τα μεγάλα περιθώρια ανήκουν στην επόμενη κυβέρνηση, άρα δουλεύετε τώρα για τα δημοσιονομικά περιθώρια της επόμενης κυβέρνησης.
Πρέπει να σας ευχαριστήσουμε, κ. Τσακαλώτο, για την προσφορά στην αντιπολίτευση και στο μέλλον του έθνους.
***
Δεύτερη απάντηση Ευ. Βενιζέλου στον κ. Τσακαλώτο
Μετά από την εμπειρία σας στο Eurogroup, έχετε καταλάβει ότι το ΔΝΤ το επέβαλε κάποια ελληνική κυβέρνηση ή ότι την παραμονή του στο πρόγραμμα θα την καθορίσει μία άλλη ελληνική κυβέρνηση δική σας; Το ΔΝΤ το επέβαλε στην καρδιά της Ευρωζώνης, η Γερμανία και οι ισχυρές δημοσιονομικά ευρωπαϊκές κυβερνήσεις λόγω δυσπιστίας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή που δεν μπόρεσε να προβλέψει και να ανακόψει την κρίση του 2008.
Τώρα όμως εσείς έχετε συνάψει σύμφωνο συμβίωσης με το ΔΝΤ και περιμένετε από το ΔΝΤ να ασκήσει την πίεση για τα μέτρα και το χρέος, χωρίς να αντιλαμβανόμαστε, ίσως, εδώ στη χώρα μας, ότι τα μέτρα για το χρέος τα παίρνει αυτός που δανειοδοτεί. Αυτός ο οποίος πρέπει να πάει να απολογηθεί στο Κοινοβούλιο του για τα δημοσιονομικά βάρη που αναλαμβάνει ο ίδιος, προκειμένου να βοηθηθούν κάποιες άλλες χώρες της Ευρωζώνης που έχουν πρόβλημα.
Τώρα μου λέτε, τα two packs, τα six packs, τι επίπτωση θα είχε. Θα είχε επίπτωση σε σχέση, με συγχωρείτε, με το δημοσιονομικό έλλειμμα ή τον δημοσιονομικά ισοσκελισμένο προϋπολογισμό.
Εμείς, ούτως ή άλλως, είμαστε χώρα σε πρόγραμμα στήριξης, σε μνημόνιο και μετά θα μείνουμε σε μνημόνιο χωρίς νέο δάνειο, γιατί τα περισσεύματα του τρίτου δανείου θα τα κρατήσει ο κύριος Regling και θα τα έχει αυτός στα χέρια του, όπως τα έχει στα χέρια του στην πράξη και το cash buffer. Εμείς δεν μιλάμε για δημοσιονομικό έλλειμμα, δεν μιλάμε για δημοσιονομικά ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, μιλάμε για υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα, τα οποία δημιουργούν και δημοσιονομικό πλεόνασμα πλέον, με τη λογική του πρωτογενούς υπερπλεονάσματος. Είμαστε πολύ πάνω από τους κανόνες της οικονομικής διακυβέρνησης των κανονικών κρατών-μελών της Ευρωζώνης.
Περιμένω και εγώ δε, με μεγάλη αγωνία και ενδιαφέρον, τη συζήτηση όταν θα έρθουν τα μέτρα για το χρέος. Θα μου επιτρέψετε να σας πω το εξής, διαβάστε ξανά το αρχείο σας για τη διαπραγμάτευση του 2012, για να βοηθήσετε τη χώρα ή έστω να μην τη βλάψετε περαιτέρω, τώρα που υποτίθεται ολοκληρώνεται η διαπραγμάτευσή σας για το νέο κύμα μέτρων σχετικά με το χρέος.-
13.6.2018, Ευ. Βενιζέλου: Οι απώλειες είναι ιστορικές και για αυτές έχετε πάρα πολύ μεγάλη ευθύνη. from Evangelos Venizelos on Vimeo.
13.6.2018, Απάντηση Ευ. Βενιζέλου στον κ. Τσακαλώτο from Evangelos Venizelos on Vimeo.
13.6.2018, Δεύτερη απάντηση Ευ. Βενιζέλου στον κ. Τσακαλώτο from Evangelos Venizelos on Vimeo.
