19 Ιανουαρίου 2009
Αγόρευση Ευ. Βενιζέλου κατά τη συζήτηση και λήψη απόφασης στην πρόταση που κατέθεσε ο Πρόεδρος του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος και Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Γιώργος Παπανδρέου και εκατό Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ για σύσταση Ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, είναι θλιβερό το θέαμα που παρουσιάζει σήμερα η Βουλή των Ελλήνων και ακέραιη την ευθύνη τη φέρει ο κ. Καραμανλής προσωπικά και οι Βουλευτές του που με την στάση τους, με την αποδοχή των εντολών της κομματικής τους ηγεσίας, καθίστανται βουβοί συνένοχοι σ΄ αυτήν την επιχείρηση προσβολής των κοινοβουλευτικών θεσμών.
Δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία ότι ο κ. Καραμανλής φοβάται την ελεύθερη και κατά συνείδηση έκφραση των Βουλευτών του κόμματός του. Γνωρίζει ότι σε μια μυστική ψηφοφορία δεν θα συγκεντρώσει την οριακή πλειοψηφία των εκατόν πενήντα ένα Βουλευτών, θα διαπιστωθεί η απώλεια της Πλειοψηφίας της Βουλής, η ανατροπή της αρχής της δεδηλωμένης, η πτώση της Κυβέρνησης. Η στάση του κ. Καραμανλή είναι η ομολογία της ανασφάλειας που νιώθει. Η Κυβέρνηση «κρέμεται» από μια κλωστή. Η χώρα δυστυχώς «κρέμεται» σε μια κλωστή.
Έχουμε πλήρη συνείδηση του γεγονότος ότι η πολιτική ατζέντα έχει αλλάξει ριζικά σε σχέση με την προηγούμενη συζήτηση για την σύσταση προκαταρκτικής επιτροπής, στις 24 Οκτωβρίου 2008.
Γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά ποιες είναι οι αγωνίες, οι ανάγκες και οι προτεραιότητες των πολιτών. Οι πολίτες θεωρούν κορυφαίο, υπαρξιακό πρόβλημα για τη χώρα και τον εαυτό τους την κρίση στην οικονομία, την κρίση ρευστότητας, τη δημοσιονομική κρίση, την κρίση του παραγωγικού μοντέλου της χώρας.
Βλέπουν τους κινδύνους που υπάρχουν, βλέπουν τη διεθνή κατάσταση, νιώθουν ανασφάλεια. Το αίσθημα της ανασφάλειας κυριαρχεί, ανασφάλεια σε όλα τα επίπεδα, στη δημόσια τάξη, στην οικονομία, στην κοινωνική ζωή.
Η κοινωνία έχει χάσει τους κώδικες αξιών. Έχει διαρραγεί η κοινωνική συνοχή. Δεν λειτουργούν βασικοί θεσμοί. Δεν λειτουργούν οι θεσμοί του κράτους δικαίου, οι θεσμοί της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας. Δεν λειτουργούν οι εκπαιδευτικοί θεσμοί. Δεν λειτουργούν τα μεγάλα συστήματα που μπορούν να εγγυηθούν την κοινωνική αναδιανομή και δικαιοσύνη, η δημόσια υγεία, η δημόσια παιδεία, το κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα.
Δεν θέλουμε με τη σημερινή μας πρόταση να τραβήξουμε αλλού την προσοχή των πολιτών. Οι πολίτες θέλουμε να έχουν την προσοχή τους στραμμένη εκεί που χτυπάει η καρδιά της κοινωνίας, στο οικονομικό πρόβλημα, στο πρόβλημα της εκπαίδευσης, στο πρόβλημα της ασφάλειας.
Υπάρχει, όμως, ένας κοινός παρονομαστής. Ο κοινός παρανομαστής είναι η βαθιά κρίση εμπιστοσύνης, η βαθιά κρίση νομιμοποίησης του πολιτικού συστήματος, βαθιά κρίση της δημόσιας ηθικής.
Οι πολίτες γνωρίζουν ότι χρειάζεται ένα πλεόνασμα πολιτικής εμπιστοσύνης, προκειμένου η χώρα να ανασάνει, να αναπνεύσει. Μόνο μέσα από ένα πλεόνασμα πολιτικής εμπιστοσύνης μπορείς να δώσεις στην οικονομία μία ώθηση, να καλύψεις το τεράστιο έλλειμμα οικονομικής εμπιστοσύνης που υπάρχει, να διαμορφώσεις τις αναγκαίες κοινωνικές και εθνικές συναινέσεις. Και αυτό είναι ένα έργο που μόνο μια άλλη κυβέρνηση, μια νέα πλειοψηφία, μια προοδευτική πλειοψηφία μπορεί να εγγυηθεί και να πραγματώσει.
Γιατί, λοιπόν, εισάγεται και πάλι η ολοκληρωμένη και τεκμηριωμένη πρόταση του ΠΑΣΟΚ για τη σύσταση προκαταρκτικής επιτροπής σε σχέση με το Βατοπέδι; Μήπως γιατί έχουμε κάποια ανθρωποφαγική διάθεση σε σχέση με στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, πρώην Υπουργούς και Υφυπουργούς; Μήπως γιατί θέλουμε να ποινικοποιήσουμε την πολιτική ζωή της χώρας; Μήπως γιατί θέλουμε να γυρίσουμε ξανά τη συζήτηση πίσω στα σκάνδαλα, γιατί αυτό τροφοδοτεί το ΠΑΣΟΚ πολιτικά;
Όχι, βεβαίως. Εμείς υποβάλαμε την πρόταση αυτή, επειδή έχουμε θεσμική υποχρέωση, επειδή για εμάς είναι μια άσκηση αξιοπιστίας το να ολοκληρώσουμε τις διαδικασίες σε σχέση με τη διερεύνηση του μεγάλου σκανδάλου του Βατοπεδίου. Εάν δεν ολοκληρωθούν οι διαδικασίες, εάν η Αντιπολίτευση δεν εξαντλήσει τις θεσμικές δυνατότητες που το Σύνταγμα και ο Κανονισμός της Βουλής της παρέχουν, τότε οι πολίτες θα έχουν κάθε λόγο να δυσπιστούν. Δεν θα πειστεί ο πολίτης ότι έχουμε κατανοήσει τα μηνύματά του και τις ανάγκες του, εάν δεν ολοκληρώσουμε όλες αυτές τις επαχθείς θεσμικές διαδικασίες σε σχέση με τις ενδεχόμενες ευθύνες για το σκάνδαλο του Βατοπεδίου.
Πολιτική ευθύνη σημαίνει πως αναγνωρίζω την ανάγκη διερεύνησης και ενδεχόμενης ποινικής ευθύνης. Πολιτική ευθύνη σημαίνει ότι αποδέχομαι το ενδεχόμενο να υποστώ κύρωση.
Δεν αρκεί, συνεπώς, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, η όψιμη και υποκριτική αυτοκριτική του κ. Καραμανλή, που δηλώνει με καθυστέρηση ετών ότι δεν είχε καταλάβει, δεν είχε μάθει, δεν είχε δει, δεν είχε ακούσει. Δεν αρκεί η αναγκαστική αποπομπή των «βατοπεδινών» Υπουργών από το ανασχηματισμένο δήθεν κυβερνητικό σχήμα. Υπάρχουν ανοικτά μεγάλα ζητήματα. Υπάρχουν χρηματιστηριακές συναλλαγές. Υπάρχουν αδιευκρίνιστες κινήσεις «μαύρου» χρήματος. Υπάρχουν τρέχουσες ευθύνες, γιατί και τώρα που μιλάμε, στην παρούσα Κοινοβουλευτική Περίοδο, έχουν γίνει συμπληρωματικές ανταλλαγές των ανταλλαγών και κυρίως επιδεικνύει η Κυβέρνηση και με τη νέα σύνθεσή της εντυπωσιακή και προκλητική αδράνεια σε σχέση με την υπεράσπιση των δημοσίων συμφερόντων και της δημόσιας περιουσίας.
Τι γίνεται με την ακίνητη περιουσία του δημοσίου; Πού ανήκουν τα ακίνητα αυτά; Τι γίνεται με τις δικαστικές και διοικητικές διαδικασίες;
Γιατί η Κυβέρνηση δεν εισάγει αυτή τις αναγκαίες ρυθμίσεις, αφού απέρριψε την ολοκληρωμένη και συγκεκριμένη πρόταση νόμου του ΠΑΣΟΚ; Πού ανήκουν τα ακίνητα; Ποιος έχει σήμερα την κυριότητα, τη νομή και την κατοχή της Βιστωνίδας και των παραλιμνίων εκτάσεων; Τι γίνεται με τα ανταλλαγέντα ακίνητα; Ποιος τα έχει αυτή τη στιγμή στη νομή, την κατοχή και την κυριότητά του; Τι γίνεται με τα ένδικα μέσα; Τι γίνεται με τις εκκρεμείς δίκες; Καμμία απάντηση! Προκλητική σιωπή.
Άρα, υπάρχει υποχρέωση της Βουλής να ολοκληρωθεί η διερεύνηση στο επίπεδο της επιτροπής προκαταρκτικής εξέτασης, η οποία –όπως ορθά ειπώθηκε- δεν είναι προανακριτική επιτροπή του παλαιού καθεστώτος. Είναι μια επιτροπή προκαταρκτικής εξέτασης που θα εξετάσει και θα εισηγηθεί το ενδεχόμενο άσκησης ποινικής δίωξης, ώστε μετά να μεσολαβήσει κύρια ανάκριση από αρεοπαγίτη και βούλευμα δικαστικού συμβουλίου για το αν πρέπει να γίνει ή όχι παραπομπή ενώπιον του Ειδικού Δικαστηρίου.
Άρα, μιλάμε για ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες, για ενδεχόμενη ύπαρξη δόλου, για ενδεχόμενη άσκηση ποινικής δίωξης. Όμως, ο Έλληνας πολίτης θέλει απαντήσεις και θέλει να ξέρει ότι όλοι έχουμε προσλάβει το μήνυμα της υπόθεσης αυτής. Γιατί η υπόθεση αυτή είναι διδακτική για όλους μας.
Το ότι είναι διδακτική για όλους μας και όλοι έχουμε υποχρέωση να θωρακίσουμε τη διαφάνεια στο δημόσιο βίο και να αποκαταστήσουμε τη δημόσια ηθική, δεν σημαίνει ότι πρέπει να γίνουμε και θύματα ενός τεχνητού συμψηφισμού στο όνομα του δικομματισμού που δήθεν κυβερνά τη χώρα.
Έχω εισηγηθεί πολλές φορές στις εσωκομματικές διαδικασίες του ΠΑΣΟΚ την ανάγκη να συγκροτηθούν όργανα αυστηρού εσωτερικού ελέγχου των στελεχών μας, αξιολόγησης, ελέγχου του πόθεν έσχες, ώστε να υπάρχει ένα διαφανές μητρώο στελεχών.
Και θα ήμουν κι εγώ έτοιμος, εξ ονόματος του ΠΑΣΟΚ, να ασκήσω αυστηρή κριτική στα στελέχη μας που ως Υφυπουργοί είχαν ασχοληθεί παλαιότερα με τις υποθέσεις της Μονής Βατοπεδίου, εαν δεν είχαμε προβεί στο δικό μας αυστηρό εσωτερικό έλεγχο.
Ο κ. Δρυς δικαιώθηκε με την απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ροδόπης που με πέντε χρόνια καθυστέρηση δημοσιεύθηκε, διότι αναγνώρισε με την πράξη του την κυριότητα της μονής στη μικρή νησίδα, στην Εκκλησία και το μετόχι και αυτό το είπε και το πρωτοδικείο, το οποίο απέρριψε –κατά τα λοιπά- πανηγυρικά την αγωγή της Μονής Βατοπεδίου.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Το σκεπτικό όμως;
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Και ο κ. Φωτιάδης θα είχε πράγματι ευθύνες, αν δεν είχε προβεί στην αναπομπή και τον αδικούμε, όταν λέμε ότι απλώς έκανε ένα υποκριτικό, προσχηματικό αίτημα αναπομπής στο Γνωμοδοτικό Συμβούλιο.
Δεν έκανε μόνο αυτό. Στις 30 Οκτωβρίου του 2003 ανέπεμψε την υπόθεση και στις 5 Νοεμβρίου του 2003 έδωσε εντολή να διεξαχθεί σφοδρή αντιδικία ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ροδόπης και να προβληθούν τα δικαιώματα κυριότητος του ελληνικού δημοσίου.
Η προηγούμενη πράξη που είχε υπογράψει είχε ως μόνη έννομη συνέπεια να μην προβάλει ενώπιον του δικαστηρίου το δημόσιο την ένσταση της δικής του κυριότητας και το δημόσιο πήγε, εκπροσωπούμενο από τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, και προέβαλε την ένσταση της δικής του κυριότητας.
Άρα, δεν μπορεί να μιλάμε μόνο για την έναρξη της διαδικασίας ανάκλησης μέσω της αναπομπής. Μιλάμε και για το πρακτικό, συγκεκριμένο, απτό αποτέλεσμα που ήταν η επιτυχής διεξαγωγής της δίκης που κατέληξε στη δικαίωση του ελληνικού δημοσίου με την απόφαση που δημοσιεύθηκε μόλις φέτος με τόσο μεγάλη καθυστέρηση.
Άρα, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, το ΠΑΣΟΚ με υψηλή συνείδηση ευθύνης, με αυστηρότητα, χωρίς να χαρίζεται σε κανέναν, έχει ελέγξει πολλές φορές όλα τα δεδομένα, όχι υποδυόμενο τον εισαγγελέα και το δικαστή –άλλοι έχουν παίξει τους ρόλους αυτούς- αλλά έχοντας την υποχρέωση έναντι της κοινωνίας να εγγυηθεί τη δημοκρατία, να εγγυηθεί το κράτος δικαίου, να αποκαταστήσει την αξιοπιστία.
Γιατί το ζητούμενο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι σε τελική να ανορθωθεί ο τόπος. Γι’ αυτό ο κ. Καραμανλής σήμερα ουσιαστικά έρχεται και αναλαμβάνει την ευθύνη της υποχώρησης της χώρας.
Ο κ. Καραμανλής συνομιλεί με το παρελθόν, αμύνεται. Αυτό που κάνει είναι μία ομολογία ήττας και ηττοπάθειας, διότι αναλαμβάνει την ευθύνη σήμερα της ουσιαστικής παραγραφής των ενδεχόμενων ποινικών ευθυνών για το σκάνδαλο του Βατοπεδίου.
Ας είμαστε πρακτικοί και ειλικρινείς. Ανεξάρτητα από το τι θα γίνει σήμερα, είτε ληφθεί απόφαση είτε δεν ληφθεί -που κατά τη γνώμη μου δεν μπορεί να ληφθεί η απόφαση, γιατί δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις του Συντάγματος και του Κανονισμού της Βουλής- η αλήθεια είναι ότι εάν διαλυθεί η Βουλή και οδηγηθούμε σε πρόωρες εκλογές ή έστω εάν λήξει η τρέχουσα Σύνοδος της Βουλής, που είναι η Β΄, θα έχουμε οδηγηθεί εξ αποτελέσματος σε παραγραφή των ποινικών ευθυνών. Αυτό κάνει σήμερα ο κ. Καραμανλής με την αποχώρηση και τη φυγομαχία του. Συγκαλύπτει και παραγράφει τις ευθύνες. Είναι ο Πρωθυπουργός της παραγραφής, της συγκάλυψης και της αδιαφάνειας.
Το ΠΑΣΟΚ αναδεικνύει την ευθύνη αυτή. Όμως, πρέπει να δώσουμε και μία λύση. Δεν μπορούμε να μένουμε καθηλωμένοι σε αυτήν τη συζήτηση. Πρέπει να δώσουμε την προοπτική, να κάνουμε το επόμενο βήμα. Και το επόμενο βήμα είναι το καθαρό και απερίφραστο αίτημα για όσο γίνεται γρηγορότερη προσφυγή σε εκλογές. Πρέπει να οδηγηθούμε σε εκλογές, πρέπει να αλλάξει η κυβέρνηση, πρέπει να καταγραφεί η νέα πλειοψηφία…
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
…πρέπει ο λαός να νιώσει ότι με τη νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μπορεί να βρει μία προοπτική, ότι μπορεί να υπάρξει ένα στιβαρό χέρι διαχείρισης και υπέρβασης της κρίσης.
Και ξέρετε ότι το ΠΑΣΟΚ, όπως και κάθε κόμμα στη θέση του, διεκδικεί φυσικά τη μεγαλύτερη δυνατή πλειοψηφία, την αυτοδύναμη πλειοψηφία, όχι όμως αυτοδύναμη πλειοψηφία παλαιού τύπου, πλειοψηφία αυταρέσκειας και μονοκομματικής νοοτροπίας. Τελείωσαν αυτά. Ο τόπος δεν κυβερνιέται με ποσοστά 40%, 41% ή 42%, ούτε με εκατόν πενήντα έναν ή εκατόν εξήντα Βουλευτές, ο τόπος θέλει μεγάλες συναινέσεις, μεγάλες υπερβάσεις, γενναιόδωρες στάσεις και συμπεριφορές. Χρειάζεται, όμως, μία εγγύηση θεσμικής σταθερότητας, πολιτικής σοβαρότητας, προγραμματικής αξιοπιστίας.
Η νέα αυτοδύναμη πλειοψηφία του ΠΑΣΟΚ αυτά εγγυάται και θα πάρει την πρωτοβουλία να διαμορφώσει τις μεγάλες προοδευτικές συνεργασίες και σε κοινοβουλευτικό και σε κυβερνητικό επίπεδο και τις ακόμη ευρύτερες κοινωνικές συναινέσεις, ώστε να συμφωνήσουμε όλοι στον τόπο αυτόν σε ένα εθνικό σχέδιο ανάτασης της χώρας, σε ένα εθνικό σχέδιο υπέρβασης της κρίσης, που αφορά τους θεσμούς, το παραγωγικό μοντέλο της χώρας, την παιδεία, την ίδια τη δημοκρατία.
Και στο πλαίσιο αυτό, βεβαίως, πρέπει να είμαστε σε θέση να δώσουμε απαντήσεις και σε επί μέρους θεσμικά ζητήματα. Ο χωρισμός Κράτους και Εκκλησίας είναι ένα ώριμο ζήτημα. Η ολοκλήρωση της θρησκευτικής ελευθερίας είναι ένα ώριμο ζήτημα. Η ανάγκη να διαχωρίσουμε τις πραγματικά κοινωφελείς και ιδρυματικές δραστηριότητες των εκκλησιαστικών νομικών προσώπων από τις επιχειρηματικές και εμπορικές δραστηριότητες είναι απολύτως αναγκαία. Δεν μπορεί να υπάρχουν έμμεσα καθεστώτα φορολογικών παραδείσων στην ελληνική έννομη τάξη.
Είναι, επίσης, αναγκαίο –θέλω προσωπικά να το προσθέσω αυτό και ως δάσκαλος του Συνταγματικού Δικαίου- να πείσουμε τους πολίτες ότι αντιλαμβανόμαστε τα κενά που έχει η διαδικασία της πολιτικής και της ποινικής ευθύνης των Υπουργών. Είναι προφανές ότι πρέπει να σκεφτούμε στην επόμενη αναθεώρηση του Συντάγματος ένα άλλο όργανο το οποίο θα αποφαίνεται για την ανάγκη διενέργειας προκαταρκτικής εξέτασης και άσκησης ποινικής δίωξης σε βάρος Υπουργών.
Πιστεύω ότι αυτό το όργανο πρέπει να είναι δικαστικής σύνθεσης, αλλά με επιλογή από την Ολομέλεια της Βουλής με αυξημένη πλειοψηφία 2/3, ώστε να συγκροτείται από δικαστικούς λειτουργούς υψηλού κύρους, μεγάλης ευαισθησίας και ευρύτατης αποδοχής, που δεν θα παίζουν πολιτικά παιχνίδια, αλλά θα λειτουργούν ως θεματοφύλακες των θεσμών.
Συνοψίζω και τελειώνω, κυρία Πρόεδρε, λέγοντας τις απλές και καθαρές θέσεις του ΠΑΣΟΚ. Ο κ. Καραμανλής σήμερα φάνηκε για μία ακόμη φορά κατώτερος των περιστάσεων, ένας Πρωθυπουργός που δεν έχει συνείδηση των προκλήσεων της συγκυρίας και της ιστορίας. Φυγομαχεί, γιατί νιώθει την ήττα. Προσβάλλει το Κοινοβούλιο, φιμώνει τους Βουλευτές του, δηλώνει ότι έχει χάσει την εμπιστοσύνη της πλειοψηφίας της Βουλής, όπως έχει χάσει προ πολλού την εμπιστοσύνη της ελληνικής κοινωνίας.
Το ΠΑΣΟΚ ζητά εκλογές εδώ και τώρα, διεκδικεί τη νίκη και την αυτοδύναμη πλειοψηφία, αλλά εγγυάται τις μεγάλες προοδευτικές συνεργασίες και τις μεγάλες εθνικές συναινέσεις. Είναι η ευκαιρία να φύγουμε από το βούρκο, από τα σκάνδαλα και να αποκτήσουμε ελπίδα, αισιοδοξία και προοπτική ως τόπος. Το οφείλουμε στην πατρίδα, το οφείλουμε στα νέα παιδιά της Ελλάδας. -
*Για τα πρακτικά της συζήτησης στη Βουλή δειτε εδω [PDF]
